Η μεθαυριανή επίσκεψη του Κ.Κ.Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο, σε
ιστορική μάλιστα συγκυρία για τους πάντες, είναι –νομίζω– μία ευκαιρία να
καλοσκεφθούμε τρία πράγματα:
[1] τί ακριβώς γυρεύει στην αμερικανική πρωτεύουσα ο τρέχων
εκπρόσωπός μας,
[2] τί ακριβώς έγινε στην αντίστοιχη επίσκεψη του
προηγούμενου εκλεκτού της αθηναϊκής μετριοκρατίας, και
[3] τί θα έκανε μία επάξια ελληνική εκπροσώπηση.
Ας δούμε, λέω, κάποια ενδεικτικά θέματα.
East Med
Οι διθύραμβοι για την υπογραφή τριμερούς συμφωνίας για το
γνωστό αγωγό, θα πρωταγωνιστήσουν. Θα αναδειχθεί ως επενδυτικό τόλμημα
αξιώσεων, που …ασφαλώς θα βρει μιμητές τολμηρούς επενδυτές κ.λ.π., κ.λ.π.,
κ.λ.π.
Αν το καλοσκεφθούμε, όμως, ο νιόφερτος μεγαλοϊδεατισμός «μπάζει».
Όχι μόνον δεν έχει αποδειχθεί η οικονομική σκοπιμότητα του μεγαλεπήβολου
εγχειρήματος, αλλά ούτε καν έχει στοιχειοθετηθεί η εφικτότητα κατασκευής του.
Τόσο που η Ιταλία, ο τελικός καταναλωτής δηλαδή, λάμπει δια της απουσίας του
στη συμφωνία.
Σε αυτό το κλίμα, ποιος ασχολείται με τις αναλογίες προς το
μακαρίτη αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη; Για διδάγματα, έστω θετικά, ούτε
λόγος.
Ποιος αντιλαμβάνεται έστω ότι, η στενή σχέση του πλανητάρχη
με το σημερινό Πρωθυπουργό του Ισραήλ, δεν φθάνει για να καταστήσει το έργο
οικονομικά σκόπιμο –αν δεν είναι.
Φιλολογία
Στο ίδιο επίπεδο χαζοχαρμόσυνων πανηγυρισμών, μπορεί κανείς
να αναμένει στομφώδεις κορώνες για το ρόλο της Ελλάδας στη Ν.Α. Ευρώπη. Η
Ελλάδα δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι ζούμε σε μία εποχή ξεκαθαρίσματος
λογαριασμών στην κορυφή της «τροφικής αλυσίδας» του πλανήτη.
Αν το αντιλαμβανόταν, «να
τα τρία κρίσιμα ερωτήματα για τον κ.Μητσοτάκη :
1.
Πρώτα ή
Ελλάδα, ή πρώτα η Ευρώπη και η Γερμανία;
2.
Πρώτα ή
Ελλάδα ή πρώτα τα λάθη του παρελθόντος;
3.
Με τον
Πρόεδρο Trump ή με τον τέως Πρόεδρο Obama;»
Δισταγμοί
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο Α.Τσίπρας, στο Λευκό
Οίκο, ξεροκατάπιε τα ερωτήματα αμήχανος. Σε προφανώς στημένη αμερικανική ερώτηση
για το αν επιμένει στο χαρακτηρισμό «διαβολικές», που είχε πρωίμως αποδώσει
στις θέσεις Trump, είπε
τα πράγματα με το όνομά τους:
«Διαπίστωσα από τη
συνάντηση που είχα με τον Πρόεδρο ότι η προσέγγιση του στα πράγματα και ο
τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτική ορισμένες φορές μπορεί να
μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό.»
Το ερώτημα που ίσως θα ήταν καλό να απαντηθεί
στοιχειοθετημένα, είναι γιατί αυτή η σαφής δήλωση, όχι μόνον δεν αξιοποιήθηκε
από τον πλανητάρχη, αλλά ούτε καν μεταφράσθηκε στα Αγγλικά. Λείποντας η κρίσιμη
φράση, άλλαζε τελείως το νόημα.
Παρακάτω, ειπώθηκε και το εξής απίστευτο: «Δεν αισθάνθηκα ούτε μια στιγμή ότι
απειλούμαι». Λες και χρειάζονταν κάποια διαβεβαίωση ότι φιλοξενούμενος ο
πρωθυπουργός της Ελλάδας στον Λευκό Οίκο δεν απειλήθηκε.
Εν τέλει, εκπλήσσει τόσο το ότι δεν διεκόπη αμέσως η
συνέντευξη τύπου, όσο και που ο πλανητάρχης απέφυγε το εγκεφαλικό.
Ύβρις
Εν όψει του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, αξίζει –φρονώ– να [ξανα]ρίξουμε
μία ψύχραιμη ματιά στα όσα είπε ο προκάτοχος του Προέδρου Trump στην Αθήνα. Λίγες ημέρες μετά την
εκλογή του ’16, κι ενώ ο Donald
Trump είχε προφανώς αλλού την προσοχή του, έγραφα: «Μας ανακοίνωσε γιατί υποφέρουμε τόσα χρόνια: για να …
παγκοσμιοποιηθούμε.»
Σύγχυση
Είναι –σίγουρα!– μία καλή ευκαιρία να γίνει αντιληπτό το τί ακριβώς
εννοούσε ο πλανητάρχης, όταν στη Γ.Σ. του Ο.Η.Ε. του ’18 κατακεραύνωνε την “ideology of globalism”.
Εννοούσε την παγκοσμιοποίηση (globalization),
ή μήπως μία χυδαία ιδεολογία που στοχοποίησε αδίστακτα και θανάσιμα την Ελλάδα;
Insider
Ευρύτερα, χρειάζεται μία στοιχειοθετημένη τοποθέτηση
απέναντι στο φαινόμενο Trump. Είναι
στοιχειώδες: βασικός αντίπαλός του είναι τα “crooked media” (ανέντιμα μέσα). Αν, συνεπώς, η ενημέρωσή μας είναι
από τον βασικό του αντίπαλο, δεν είναι ενημέρωση. Απλό;
«Ο Πρόεδρος Trump
είναι ένας μεγαλοεπιχειρηματίας, που μπήκε στην πολιτική, σαν ταύρος σε
υαλοπωλείο. Αυτό το βλέπουν όλοι. Σκοπεύει, όμως, να φύγει έχοντας ανακαινίσει
το μαγαζί. Γι’ αυτό και σπάει επιλεκτικά. Αυτό ΔΕΝ το βλέπουν πολλοί.»
Φώτα
Με τόση σύγχυση και αυταπάτες, θα ήταν μάταιο να σκεφθεί
κανείς και κάποια ελληνική παρέμβαση επιπέδου στα εσωτερικά της υπερδύναμης. Το
’17, έγραφα: «Είναι εξαιρετικά μεγάλο το
ειδικό βάρος της Ελλάδας, όταν μιλάει σωστά. Παγκοσμίως. Ακόμη και με προφορά
Τσίπρα».
Προφορά, και άψογη, έχουμε πλέον. Αλλά –φευ!– φθάνει; Έχει,
λόγου χάριν, το ανάστημα ο Κ.Κ.Μητσοτάκης να δωρίσει τη «Ρητορική» του
Αριστοτέλη στον οικοδεσπότη και τους αντιπάλους του;
Μήπως και καταλάβουν τί εστί «εριστική διαλεκτική» κατά το μεγάλο Μακεδόνα στοχαστή. Μήπως και
καταλάβουν τί ώθησε τον Πλάτωνα να κάνει λόγο για «πόλεως νόσημα».
Ή να τους δώριζε το «Προπαγάνδα, μέσον βιασμού των λαών» του
Νίκου Καλογερόπουλου. Να δούμε πρώτα καλά το ΤΙ, ώστε να δούμε μετά ασφαλώς το ΠΟΙΟΣ.
Δύσκολο;
Μήπως και καταλάβουν έστω τα ψήγματα αλήθειας που είχε μία δημόσια ομολογία Obama. Αναγνώριζε αυθορμήτως ως
μεγαλύτερο σφάλμα της θητείας του το ότι δεν κατάφερε να μειώσει την πόλωση (polarization) και την
ευτέλεια (meanness).
Θυμίζει κάτι;
Σταυροδρόμι
Η χώρα μας,
επιμένω, έχει κάθε λόγο να ξαναδεί σοβαρά τις στρατηγικές επιλογές της. Κι
ο καθένας μας έχει να σκεφθεί τη στάση του.
Ίσως, όμως, είναι η ώρα να σκεφθούμε πόσο χρειάζεται τη σημερινή Ελλάδα ο σύγχρονος κόσμος. Στην
ουσία, όχι στα λόγια.
Ο καθένας, βέβαια, καταλαβαίνει ό,τι χωράει το μυαλό του.
Δεν είναι απλό, π.χ., να παραδεχθεί ότι η θέση «
MARKETS
FOR TRUMP» (1.9.19) δικαιώνεται θεαματικά στη Wall Street. Ιδίως, γιατί
–το μηδέν που λέμε– είναι ελληνικής προελεύσεως…
Ώρα Ελλάδος 21:30 της 28.8.19, πάντως, ο Dow Jones ήταν στο 25.997,87.
5 Ιανουαρίου 2020
Κώστας Τζαναβάρας
υ.γ.
@Νεράϊδες:
ξεφτιλιστήκαμε για
24
pips. Άντε πιά.
