Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ανακοινώσει το
σύνθημα γιά την επίσκεψη (15-17/9) του Προέδρου του Κυριάκου Μητσοτάκη στην 82η
ΔΕΘ: «Οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα». Αλλά το σύνθημα μοιάζει ρομαντικό, μπροστά
στην σκληρή πραγματικότητα που επιβάλλει δικτατορικά η σημερινή κυβέρνηση.
Χωρίς υπεκφυγές και μισόλογα : η προχθεσινή (10/9/17)
πρωθυπουργική συνέντευξη τύπου συνιστά χυδαία εθνική ατίμωση. Η απάντηση δεν
μπορεί να είναι κλάψες. Η πραγματικότητα είναι ευανάγνωστη, και συνιστά
πρόκληση ιστορικών διαστάσεων.
Θεωρώ κορυφαίο χαρακτηριστικό της ποιότητας του «νέου τρόπου
σκέψης», που υπερηφανεύτηκε ότι φέρνει ο πρωθυπουργός, αλλά και δείγμα ηθικής
του, τα περί τις γερμανικές αποζημιώσεις. Και αυτό ακριβώς το θέμα αναδεικνύει
τα εδώ υποδεικνυόμενα τρία κρίσιμα ερωτήματα.
Η σχετική ερώτηση έγινε από πλευράς του γερμανικού Spiegel. Και θύμιζε ότι
κάποια σχετική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, που ήταν να γίνει «κάποια στιγμή τον Οκτώβριο», αναβλήθηκε. Ήταν, λέει, να
συζητηθεί «μία Έκθεση του Ελληνικού Κοινοβουλίου, μιάς επιτροπής». Αλλά
«μετατοπίσθηκε χρονικά για πιο εύκαιρο χρόνο, δεδομένων των ευαίσθητων
διαπραγματεύσεων με τη Γερμανία».
Η απάντηση ήταν στην ουσία «ποια
Ολομέλεια;». Ο ερωτώμενος προφασίσθηκε άγνοια, ρώτησε για Οκτώβρη ή Δεκέμβρη,
φέτος ή πέρυσι. Εμπαιγμός επιπέδου καφενείου δηλαδή. Σαν να επρόκειτο για ένα
δευτερεύον θέμα, για το οποίο θα ήταν λογικό να μη θυμάται. Και είναι όντως
λίγο ασαφές αν έχει γίνει κάτι μετά τον Αύγουστο του ’15. Τότε που η Βουλή του
– κατά την πρωθυπουργική έκφραση – «ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπάρχει πλέον» είχε έτοιμο
πόρισμα, και απέμενε μόνον η τελική ψήφιση.
Πάντως, προανήγγειλε «εξελίξεις», αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Οχυρωμένος πίσω από την – ενδεχομένως σωστή – άποψη ότι ακολουθεί την «ορθή
θεσμική διαδικασία», συγκάλυψε επιτηδείως την παραπομπή του θέματος στις
καλένδες.
Τις εναλλακτικές διαδικαστικές λύσεις ανέφερε εν παρόδω, απαντώντας
στο δεύτερο σκέλος του δημοσιογραφικού ερωτήματος. Επικαλέσθηκε άγνοια περί του
αν η Πολωνία θα θέσει το αντίστοιχο θέμα πολεμικών αποζημιώσεων δικαστικώς ή
διμερώς. Βρήκε προφάσεις, όμως, για να αποφανθεί μεγαλοφώνως : «είναι μία
κυβέρνηση που δεν χαρακτηρίζεται για την προσήλωσή της στις ιδρυτικές αξίες της
Ευρώπης, και ιδιαίτερα στην πολύ σημαντική για μας αξία της αλληλεγγύης».
Αν ξενίζει το απρόκλητο μένος κατά συμμάχου και εταίρου, αλλά
και το τι σημαίνει αλληλεγγύη με την Γερμανία εν προκειμένω, ιδού η εξήγηση: η
Πολωνία ήταν η ευρωπαϊκή χώρα στην οποία επέλεξε να εκφωνήσει ιστορικής
σημασίας λόγο ο Πρόεδρος Trump.
Σε ανοικτή συγκέντρωση στη Βαρσοβία (6/7/17), περιέγραψε με έκδηλη συγκίνηση την
ηρωική μάχη της Βαρσοβίας, για τον έλεγχο της «Jerusalem Avenue», κατά του ναζισμού.
Και καθόρισε, από την πλευρά του, την εξελισσόμενη μάχη πολιτισμών: «Βάζουμε
την πίστη και την οικογένεια, όχι την κυβέρνηση και τη γραφειοκρατία, στο
κέντρο της ζωής μας».
Χωρίς άλλες επεξηγήσεις, να τα τρία κρίσιμα ερωτήματα για
τον κ.Μητσοτάκη :
1. Πρώτα
ή Ελλάδα, ή πρώτα η Ευρώπη και η Γερμανία;
2. Πρώτα
ή Ελλάδα ή πρώτα τα λάθη του παρελθόντος;
3. Με
τον Πρόεδρο Trump ή με τον τέως Πρόεδρο Obama;
Εις τα υπ’ όψιν πάντως: η άλλη πλευρά έχει δώσει απαντήσεις.
Κατάπτυστες μεν, ξεκάθαρες δε …
Κόρινθος 12 Σεπτεμβρίου 2017
Κώστας Τζαναβάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου