Tramps & trumps : 1. Regret (v.2)

Dear Donald,

Ξέρω ότι είσαι εξτρήμλη απασχολημένος αυτόν τον καιρό. Δεν ιδροκοπάς και λίγο με αυτόν τον εξαντλητικό περίπατό σου μέχρι το Νοέμβρη. Σαν καλός παλιόφιλος, όμως, θα σε απασχολήσω με ένα θεματάκι. Είχα πολλά να σου πω, αλλά το θέμα με το regret δεν μπορώ να το αφήσω για την τελετή το Γενάρη.

Είναι μεγάλο θέμα, όπως ξέρεις, η μετάνοια. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ο Όμηρος κάθησε κι έγραψε δύο ολόκληρα κατεβατά για να πει ένα πράγμα και μόνον για τη φάρα μας : είμαστε αμετανόητοι.

Βλέπεις τι ξεφτιλίκι τραβάμε, μόνο και μόνο γιατί δε λέμε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Τα λάθη που εμείς ξέρουμε, βέβαια. Όχι αυτά που ακούς.

Καταντήσαμε δυτικοί πολιτισμένοι, αλλά της συμφοράς δυτικοί πολιτισμένοι.

Κατ’ αρχήν, έχω να σου ρηγκρετωθώ και η αφεντιά μου. Sorry man, αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι δεν έπρεπε να εκδηλωθώ real time μπροστά στον κοριτσόκοσμο του φουμπούκ.

Αλλά έτσι είμαστε όλοι εμείς οι ξύπνιοι σε αυτό το ρημαδότοπο. Πεταγόμαστε εκεί που δεν μας σπέρνουν.

Δεν έπρεπε να επέμβω. Ήταν λάθος μου. Χώρια που δεν είχε γίνει και τίποτα πονηρό. Δώσε βάση – αν δεν στα είπαν.

Πήρε η Melania όλο αγωνία την Meredith να την ρωτήσει τί θα της γράψει για λόγο στο συνέδριο. Και πήρε την πρωτοβουλία να της διαβάσει δυό παραγράφους από τις πατσαβούρες που είχε πετάξει πριν 8 χρόνια η Michele στα μούτρα της Hillary.

Δημοσίως, στο συνέδριό τους. Ξύπνα !

Και η Meredith ψιλομπερδεύτηκε η γυναίκα. Speechwriter είναι, όχι καφετζού.

That’s all.

Καλά έκανες – μου επιτρέπεις – και δέχθηκες ότι ήταν απλώς ένα innocent mistake. Άλλωστε, η Meredith όχι μόνον είχε κάνει απολοτζάηζ στα ίσια, αλλά είχε υποβάλει και παραίτηση.

Σ’ ωραίος. Και το είπε όμορφα η γυναίκα : «Mr. Trump told me that people make innocent mistakes and we learn and grow from these experiences.»

Δεν ξέρω μόνον αν σου μετέφεραν το παρακάτω που είπε : «Today, more than ever, I am honored to work for such a great family». Δεν ξέρω, αλλά μια ιδέα την έχω. Για το λόγο – αφκόρς – που το έκοψαν οι Times σε δεύτερο χρόνο. Νομίζω ότι ο προσωπάρχης σου πρέπει να το πήρε ότι ήταν πλάγια [απ’έξω-απ’ έξω που λέμε] αίτηση για αύξηση του μισθού της. Και καλά, ότι δουλεύει χρόνια στην great family …

Έγινε τέτοιο σούσουρο, αη γκες, που αυτό ειδικά το κατέβασαν οι ΝΥΤ. Και, για να μην καρφωθούν, χόντρυναν το gossip σκηνικό. Άλλαξαν μέχρι και τίτλο στο – λέμε τώρα – κατάπτυστο δημοσίευμα. Να στο εξομολογηθώ ακριβώς, μια και όλα αυτά έγιναν μετά το δεύτερο και τελευταίο – αη σουαίρ – real time λάθος μου.

Κατά πρώτον, δεν ξέρω πώς μπορώ να πάρω πίσω το φριχχχτό υπονοούμενο για παρθένες. Το οσίες, δεν είναι και τόσο προσβλητικό. Ομολογώ. Πάντως, το παίρνω πίσω κι αυτό.

Συνειδητοποιώ, τώρα που σου γράφω, ότι πήγε να γίνει χοντρή χαλάστρα στο σκηνικό με τις συγκινητικές στιγμές. Ο κοσμάκης μάθαινε by the way όλα τα ωραία για great family, experience learning.

Δεν ξέρω και αν τα περί innocent mistakes έπεισαν κανέναν, έστω και αμερικανάκι, αλλά ποιό άλλο αρρωστημένο μυαλό θα είχε πάει στην εκδοχή του στημένου λάθους ;

Έκανες, βέβαια, μια προσπάθεια να εξηγήσεις (τα ακατανόητα για τους άσχετους) : «Good news is Melania’s speech got more publicity than any in the history of politics especially if you believe that all press is good press!».

Αλλά, μήπως και τώρα που τα κάνω κρεμούλα, τα καταλαβαίνει κανείς ;

Κάπως έτσι – στο ξανάπα – αναγκάστηκαν και τα παλικάρια στο Νιού Γιόρκ και έβαλαν μπόλικο πιπέρι εκ των υστέρων. Πάνω που είχαν τελειώσει με το δημοσίευμα, ξανά-μανά τίτλο και τα ρέστα. Sorry guys.

Κάτσε και μέτρα δουλειές που φιρτώθηκαν μόνον σε αλλαγές στον τίτλο. Το takes responsibility έγινε behind. Τα lifted remarks έγιναν cribbed lines. Και η speechwriter έγινε ex-ballerina. Καπάκια, και ειρωνεία στον συναισθηματικό της πλούτο : who loved writing. 

Κι όλα αυτά γιατί – θυμίζω – ο δικός σου προσωπάρχης πήρε στραβά μια όμορφη εξομολόγηση της Meredith. Εκτός αν δίνεις βάση σε θεωρίες για επικοινωνιακά παιχνίδια και άλλα έπεα πτερόεντα.

Αυτά με το δικό μου regret, αλλά και με τον υποδειγματικό τρόπο που αναγνωρίσθηκε το innocent mistake του καλού κοριτσιού. Έδειξες πράγματι ανωτερότητα. Αρχοντιά. Όπως και η Melania – τι κορίτσι ! – που την συγχώρησε την απρόσεκτη speechwriter.

Τέλος καλό όλα καλά – το λέτε κι εσείς στο Αμέρικα ;

Να μη σου σχολιάσω το δήθεν-τάχαμ regret του άλλου στο συνέδριό τους. Εξκιούζμη, αλλά αυτό δεν ήταν λόγος απερχόμενου Προέδρου Αμερικής. Το «Change we need» δεν το έφερε σε αόριστο …

Αλλά, αναγνώρισε ως το μεγαλύτερο λάθος του – λέει – που δεν έκανε reduce στην polarization και την meanness. Καλά του έκαναν, πρώτα απ’ όλα, που το πέρασαν στα ψιλά. Διορθώνω : πολύ καλά.

Κατά τα άλλα, [χωρίς polarization και meanness …] απάντησε στο δικό σου «Make America Great Again». «America is Great» σου απάντησε. Κι απορώ πώς δεν το κατέβασες ακόμη. Αμφιβάλλεις ;

Άσε το άλλο. Είπε ο αθεόφοβος ότι η Hillary είναι η καλύτερη υποψηφιότητα ever. Καλύτερη κι από του ίδιου [που την άφησε πριν 8 χρόνια στον πάγκο] κι από του Bill της [αυτό πια …]. Μιλάμε για πατσαβούρα-ποίημα. Όχι σιγά μην της τα συγχωρούσε.

Να σου σχολιάσω, όμως, το δικό σου regret. Να στο εκθειάσω, δηλαδή.

Πρώτον, ήσουν ευθύς. Ευθύτατος. Με δυό φράσεις, τα πήρες όλα πίσω. Όλα.

Δεύτερον, ήσουνα δίκαιος. Από το μικρόφωνο αμάρτησες, από το μικρόφωνο τα μάζεψες.

Τρίτον, ήσουνα ακριβής και παραστατικός. Μίλησες ευθέως, και βαθειά λυπημένος, για τον pain που προκάλεσες αριστερά-δεξιά.

Και, τέταρτον, ήσουν σωστός. Άλλαξες συμπεριφορά. Τόσες μέρες, κι ούτε ένα provocation.

Δεν έχουν δίκιο οι ΝΥΤ που γράφουν για «Unexplained Regrets».

Εκτός – τολμώ να σου υποδείξω – από τα regrets στον Barack και την Hillary. Τους απεκάλεσες founders του ISIS. Είναι ανείπωτος ο pain που τους προκάλεσες. Μην νομίζεις λάθος για το ότι δεν σου απάντησαν. Πονούν. Υποφέρουν. Κλαίνε μέχρι δακρύων.

Ο καθένας, βέβαια, μπορεί να διακρίνει τον έκδηλο σαρκασμό σου, την ώρα που τους βάζεις όμορφα στη θέση τους. Ξαναδές κι εσύ το video, μην νομίζεις ότι η δικαιολογία που σου είπαν να πεις ήταν ψέματα.

Αλλά για μπες ρε συ Donald στη θέση τους, μέχρι την ώρα που κάπως το πήρες πίσω …

Να στο πω κι αλλιώς : Έχεις απόλυτο δίκιο να λες σαν τον Franky ότι είχες regrets a few.

Έχεις δίκιο να λες κι εσύ «but then again, too few to mention».

Αλλά με τον Barack και την Hillary κάτι πρέπει να βρεις να πεις. Σου μιλάω σαν παλιόφιλος. Κοιτώντας σε στα μάτια.

Δεν μπορείς να τους αφήσεις με τέτοια ρετσινιά.

Να μη σε κουράζω άλλο. Πριν την αντεπίθεση, άσε να πέσουν λίγο ακόμη τα στοιχήματα – η γνώμη μου πάντα. Να βρω την άκρη κι εγώ ανάμεσα στο 24 και το 25 ...

Α ναι. Έχω κι ένα πρόβλημα με τους New York Times. Γράφουν πάααρα πολλά αδερφάκι μου. Μου είναι πολύ κουραστικοί.

Απορώ : με την λέξη τους πληρώνεις ;

Αυτά. Φιλιά στην Melania, και να την προσέχεις.

Sincerely yours,

Kostas

Ε