Tramps & trumps : 5. Feelings

Dear Donald,

Στα τέσσερα προηγούμενα μηνύματα, έκανα μία φιλότιμη προσπάθεια να σου μεταφέρω κάποιες νέες ιδέες. Ήταν σίγουρα μπόλικο το out of the box thinking στα Afro-Americans, Racism και Enterprizing, ως απάντηση στον λίβελο Why Blacks Loathe Trump των New York Times.

Το γενικό πλαίσιο σκέψεων, στο είχα δώσει στο αρχικό άρθρο Regret.

Δώσε πρώτα βάση τι έχω να σου πω ακόμη επί της θεωρίας.

Πρώτον. Μία απόφαση, βασίζεται σε σκέψεις, συναισθήματα και ένστικτα.

Το ίδιο, φυσικά και μία αλλαγή απόφασης. Μία αλλαγή στάσης. Αντιλήψεων.

Κάπως έτσι, υποθέτω ότι το σκέπτεσαι με τις self-defeating battles …

Δεύτερον. Κάποιοι έχουν πρόβλημα να αλλάξουν ακόμη και απλές αντιλήψεις.

Δοκίμασε, π.χ., να «περάσεις» σε κάποιον το ότι η «καρδιά» είναι στον εγκέφαλο. Ότι τα συναισθήματα, δηλαδή, είναι θέμα οργάνων του εγκεφάλου. Και η καρδιά είναι μία αντλία αίματος, και μάλιστα σε σχήμα γροθιάς. Οι καρδούλες είναι παραμύθια. Ωραία παραμύθια, φυσικά.

Θα σε πιστέψει, λοιπόν, μια και η επιστήμη είναι κατηγορηματική. Το μπέρδεμα είναι στην λεγόμενη «αναθεώρηση του χάρτη». Πώς ξεκουνιέται κανείς από «το γνωστό και το οικείο». Πώς αποδέχεται ότι δεν έχει «καρδιά» ;

Κι αν πάλι αποδεχθεί το επιστημονικό δεδομένο, προσχωρεί αφελώς στην άποψη ότι αποφάσεις παίρνουν οι νευρώνες μας – όχι εμείς. Τόση σύγχυση.

Πώς να πάρει αποφάσεις αλλαγής αντιλήψεων υπό τόση σύγχυση ;

Τρίτον. Οι περισσότεροι έχουν πρόβλημα να παρακολουθήσουν και μόνον out of the box σκεπτικά.

Τα πρωτάκουστα, άλλωστε, προκαλούν νευρικό κλονισμό. Το έχουν αποδείξει πειράματα του Παυλώφ, αλλά μπορείς να το διαπιστώσεις απλά και σε ανθρώπους.

Άρα, προσέχουμε με τα πρωτάκουστα.

Τέταρτον. Οι αναστολές μας στο out of the box thinking είναι τρίχες μπροστά στις αναστολές μας στο out of the box feeling.

Πολύ πιο δύσκολο από το να αλλάξουμε αντιλήψεις, δηλαδή, είναι το να αλλάξουμε συναισθήματα που έχουμε συνηθίσει. Ακόμη δυσκολότερα, με το out of the box insticting. Αλλά, ας το αφήσουμε αυτό.

Ο εγκλωβισμός μας στο γνωστό και το οικείο, δηλαδή, είναι όλο και πιο ισχυρός, όσο πηγαίνουμε προς τα έγκατα της υπάρξεώς μας.

Πέμπτον. Οι διάφορες φυλές του μάταιου κόσμου μας, έχουν ποικιλία επιδόσεων στα τρία στοιχεία : λογικό – συναισθηματικό – ένστικτα.

Δεν είναι ρατσισμός η αναγνώριση της πραγματικότητας – το είπαμε.

Έκτον. Υπάρχει αντίθεση συναισθημάτων στη χώρα σου. Έντονη.

Εσείς οι δυτικοί λευκοί έχετε υψηλές επιδόσεις κυνισμού. Βασικά, απλώς φοράτε συναισθήματα. Μιμείσθε, κάπως, τις συναισθηματικές αντιδράσεις άλλων. Δεν βιώνετε βαθιά τα συναισθήματα που λέτε ότι έχετε – όταν λέτε ότι έχετε.

Οι μαύροι, αντίθετα, όσο καιρό και να ζουν στη Δύση, παραμένουν συναισθηματικοί τύποι. «Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά», κολυμπάει στο συναίσθημα. Συναίσθημα που στερείται το παιδί του αφεντικού του μπάρμπα-Θωμά. Και το βλέπει, το αξιολογεί και το ζηλεύει.

Γι’ αυτό και – σε έσχατη ανάλυση – όλος ο κοινωνικός διωγμός στον συναισθηματισμό στη Δύση. Αφού δεν έχουμε εμείς, να μην έχετε κι εσείς – το κάνετε και σε πολλά άλλα.

Έβδομον. Όλα αυτά, συμβαίνουν γιατί έχει πέσει στα αζήτητα το ελληνικό πρότυπο.

Ο ανθρώπινος τύπος που συνδυάζει υψηλή λογική συγκρότηση με πλούτο συναισθημάτων και υγιή ένστικτα. Ο Έλληνας άρχοντας που λατρεύεται σαν πατέρας από τους ανθρώπους του. Η ελληνική αρχοντιά.

Ο δυτικός κόσμος νομίζει ότι συναίσθημα έχουν μόνον τα «θύματα». Αυτό.

Όγδοον. Οι διάφορες φυλές του μάταιου κόσμου μας, έχουν ποικιλία επιδόσεων στα τρία ως άνω στοιχεία, ως προς την κίνηση κατά out of the box μεριά. Προφανές ;

So.

Πού καταλήγουμε επί του προκειμένου ;

Το προκείμενο, πρώτα από όλα, είναι αυτό που λέγεται turning negative feelings to positive. Και αφορά τα δικά σου negative feelings, των μαύρων αλλά και των λευκών οπαδών σου.

Δώσε βάση και τι άλλο έχω να σου πω ειδικά, επί της εφαρμογής. Χύμα, κάπως.

Πρώτον. Χρειάζεται να κάνεις εξονυχιστικό τσεκάρισμα του ιστορικού σου.

Σου έδωσα αρχική μορφή ορισμού του ρατσισμού – αν θες την βελτιώνεις.

Υπό το πρίσμα αυτού του ορισμού, πάντως, να έχεις καταλήξει ξεκάθαρα. Αν είσαι ρατσιστής, και πόσο. Εσύ να έχεις καταλήξει, με τον καθρέφτη σου.

Δεύτερον. Αυτό το αυτό-τσεκάρισμα θα πρέπει να καταλήγει σε ξεκάθαρη δημόσια δήλωσή σου.

Θα ξεκαθαρίζεις ένα-ένα όσα σου καταμαρτυρούν ως ρατσισμό. Γιατί υποστηρίζεις ότι δεν είναι ρατσισμός. Κι αν κάτι βλέπεις ότι ήταν ρατσιστικό, θα το πάρεις πίσω. Regret στα ίσια. Και έμπρακτα, όσο γίνεται.

Τρίτον. Το «What do you have to lose ?» που τους ρωτάς είναι λάθος αφετηρία.

Θα τους πεις, πρώτα, να δουν καλά τι κέρδισαν ψηφίζοντας μονοκούκι «δημοκρατικούς». «Αν κερδίζετε, παίδες, ξαναψηφίστε τους» πέστους στα ίσια.

Καθώς θα δουν ότι δεν κέρδισαν και πολλά, έως τίποτα, θα τους ρωτήσεις αν θέλουν να συζητήσετε ήρεμα τι έχεις να τους προτείνεις.

Έτσι θα τους βάλεις στον δρόμο του ορθολογισμού. Το ‘χεις.

Τέταρτον. Χρειάζεσαι μία θεαματική χειρονομία. Να σηματοδοτεί και να υπογραμμίζει την αλλαγή στην πολιτική σου. Να αγγίξει «καρδιές».

Υποθέτω ότι η Melania δεν θα έχει μαυρίσει πολύ στην ηλιοθεραπεία. 

Όχι υιοθεσία – φθάνει και βάφτιση. Ελληνική πατέντα.

Από εκεί και πέρα, ένα νέο master plan είναι παιχνιδάκι, για τους ειδικούς που θα χρυσοπληρώσεις. Η αφεντιά μου σου γράφω μόνον αυτά που δεν μπορούν να φτιάξουν οι ακριβοπληρωμένοι ειδικοί σου.

Concept. Κι αν θες με ακούς – for free.

Δεν σου έχω κάτι άλλο, εκτός από μία σκέψη. Εκείνο το «Make America Great Again» δεν το κόβεις λίγο ; Να το κάνεις, λέω, «Make America Again».

Εσύ και η ίρηξ, όπως το κόβω, οσονούπω θα την κάνετε οικόπεδο.

 

                     Sincerely yours,

                         Kostas

E