Δημοσιογραφία είναι -αφκώρς- το λεφτόδεντρο του
δημοσιογράφου. Η πηγή βιοπορισμού του, τουτέστιν. Αυτή τη συντεχνιακή αντίληψη,
μάλιστα, δυσκολεύεται να την αποφύγει, στις μέρες μας, ακόμη και ο πιό
ευσυνείδητος δημοσιογράφος.
Κάθε κλάδος, άλλωστε, θεωρεί εσωτερική του υπόθεση τον
ορισμό της ενασχόλησής του. Ο γιατρός ορίζει τί είναι Ιατρική, ο δικηγόρος τί
είναι δικηγορία, ο μηχανικός τί είναι μηχανιλίκι κ.ο.κ. Κι αλίμονο σε όποιον μη
ειδικό μπει "στα χωράφια μας", ακόμη και για να πει τί είναι
"χωράφι".
Αυτό το κλίμα σύγχυσης, παρασύρει ακόμη και το νόημα της
ερώτησης του τίτλου. Πολλοί νομίζουν, δηλαδή, ότι αφορά το θεωρητικό ορισμό, ή
το τί θα έπρεπε να είναι δημοσιογραφία. Το ερώτημα, όμως, αφορά την
πραγματικότητα: τί βλέπουμε, τί ακούμε, τι διαβάζουμε.
Δημοσιογραφία,
λοιπόν, είναι...
Κάπως έτσι, είδαμε τί έγινε με το πολυσυζητημένο σποτάκι του
ΣΥΡΙΖΑ.
Το λεφτόδεντρο πρωταγωνιστούσε. Από τα κλαδιά του, αθέατα
πάνω από την οθόνη, έπεφταν χαρτονομίσματα. Κάθε φορά, αφού η -προσεγμένα ατσούμπαλη-
εκφωνήτρια έλεγε αυτά που ανταμείβει η ιδιοκτησία του λεφτόδεντρου. Ή πριν;
Η κύρια ερώτηση, μετά, αφορούσε τη διαχείριση 20 εκ. ευρώ
για την καμπάνια του περίφημου "ΜΕΝΟΥΜΕ
ΣΠΙΤΙ". Κι όλο το πρόβλημα ήταν πού πήγαν τα λεφτά. Μαζί, και γιατί
δεν δημοσιοποιείται πού πήγαν.
"Στην εποχή που
οι ειδήσεις αγοράζονται, μην καταπίνεις το Μωυσή αμάσητο", κατά τα
άλλα, ο πομπώδης επίλογος.
Για να ξέρουμε (τώρα που ήδη ξεχάσθηκε) για τί πράγμα μιλάμε
ακριβώς, ξαναθαυμάζουμε:
... να αντιστέκεσαι
στην εξουσία
Μην αφήνεις τους πελάτες να καταπίνουν αμάσητα αυτά που τους
σερβίρει η εξουσία. Δείξε τους πώς να τα μασάνε, ώστε να αποφύγουν τα στομαχικά
προβλήματα. Στην ανάγκη, μάσηξέ τους τα εσύ. Γιατί να σιχαίνεσαι εσύ;
... να διεκδικείς τα
δικαιώματά σου
Κι εσύ έγραψες καλά λόγια για το "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ" αφού. Ή, έστω, σιώπησες. Είδες και πόσο καλή
ιδέα ήταν ο εγκλεισμός -όλοι το λένε. Διεκδίκησε, λοιπόν, μαχητικά! τη θέση που
δικαιούσαι στην παχιά σκιά του λεφτόδεντρου.
Μην αφήνεις τα 50ευρα να τα φάνε τα σκουλήκια. Κρίμα -είναι
των φορολογουμένων.
... να είσαι
προσηλωμένος στην είδηση
Εμείς σκεπτόμαστε τον αναγνώστη, κυνηγάμε την είδηση. Την
κυνηγάμε και την προβάλλουμε, μάλιστα, ακόμη κι αν δεν μας αρέσει πολιτικά.
Ακόμη κι αν, λέμε τώρα, δεν μας πληρώσει ο περί ου.
... να λες τα
πράγματα με το σωστό τους όνομα
Ζούμε στην εποχή που μας δίνουν λεφτά να αγοράσουν τις
ειδήσεις μας, κι εμείς τους τα πετάμε στα μούτρα. Θα ήταν ανακρίβεια
ασυγχώρητη, αν έλεγε ότι οι ειδήσεις πουλιούνται.
... να μην παραπλανάς
το κοινό
Όταν περνάνε στη ζούλα το "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ" για επιτυχία διεθνούς επιπέδου, εσύ να τους
ρωτάς "ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;;;;;"
Ουπς! μπερδεύτηκα. Ελπίζω, να σε μπέρδεψα κι εσένα.
... να σέβεσαι την
άλλη άποψη
Να ακολουθείς ευλαβικά τη δήλωση του Βολταίρου: "Διαφωνώ με αυτά που λες, αλλά θα υπερασπισθώ,
μέχρι θανάτου, το δικαίωμά σου να τα λες".
Η δουλειά μας, είναι απλώς να μην ακούγονται.
... να αποδεικνύεις
ότι δεν είσαι σαν τους άλλους
Να συνηγορείς κι εσύ, όπου βρεθείς, κι όπως μπορείς, ότι δεν
είσαστε όλοι ίδιοι. Αλλά δεν είναι και σωστό, αλλά ούτε κι εύκολο, να κάνουμε
διακρίσεις.
Γι' αυτό να το αφήνεις φλου. Μην το πεις ποτέ. Όσοι
περισσότεροι δεν το καταλάβουν, όσο περισσότεροι πιστέψουν αυτό το "γνωριζόμαστε", τόσο καλύτερα.
Ιδίως για τους άλλους.
... να μην είσαι
χειροκροτητής
Ποτέ μην τους κάνεις ερωτήσεις που δεν θέλουν. Αλλά κι αν
τους κάνεις, φρόντισε να καλυφθεί το λάθος σου. Σε αυτό, ειδικά, δεν είναι κακό
να πουληθείς ακριβά.
... να αποκαλύπτεις
τα κόλπα
Εκεί που όλοι λένε ότι το σποτάκι μας τσουβαλιάζει όλους,
εσύ να μην το σκέφτεσαι καθόλου. Μην πεις ότι αφορά μόνον αυτούς που άλλαξαν
στάση, όταν καρποφόρησε το λεφτόδεντρο. Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε
παρατηρητικοί.
Ιδίως μετά το σποτάκι.
... να προσέχεις
Η διαφορετικότητά σου, αθέλητά σου, εντείνει τον ήδη μεγάλο
εκνευρισμό στους γύρω σου. Στην τούρλα του Σαββάτου, μάλιστα, κάτσε με τα χέρια
σταυρωμένα.
Από αξιοπρέπεια.
28 Ιουνίου 2020
Κώστας Τζαναβάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου