Πανηγυρικός 28ης Οκτωβρίου 2025 -Διμηνιό

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Διμηνιού

Πανηγυρικός 28ης Οκτωβρίου 2025

 

Αιδεσιμότατε,

Κύριε Δημοτικέ Σύμβουλε,

Κύριε Πρόεδρε,

Διμηνιώτισσες και Διμηνιώτες

 

Σκέφθηκα, και σας προτείνω, να ξεφύγουμε κάπως από τα γνωστά για το Έπος του '40. Όχι φυσικά για να τα υποβαθμίσουμε, αλλά για να τα εξάρουμε αλλιώτικα, να πλουτίσουμε ασφαλώς την ιστορική μας μνήμη.

Τί προτείνω; να στοχαστούμε πάνω σε μία γνωστή και σημαντική ερώτηση: "ποιός είπε το ΟΧΙ;"

Κυρίες και κύριοι,

Διαχέεται η άποψη "Το ΟΧΙ το είπε ο λαός". Πειρώνται να πλήξουν τη στάση του τότε πρωθυπουργού της χώρας. Υπονοούν ότι απέφυγε την μονολεκτική ευθύτητα από δειλία.

Η απάντηση, φυσικά, θα αρχίσει από τα γεγονότα. Και θα βάζει σε μία σειρά τους συλλογισμούς μας.

Ο Ιταλός πρεσβευτής, λοιπόν, επισκέφθηκε νύκτωρ τον Έλληνα πρωθυπουργό και του ζητούσε, τελεσιγραφικά και υποτιμητικά, την άδεια διέλευσης ιταλικών στρατευμάτων μέσα από το ελληνικό έδαφος.

Η ελληνική απάντηση ήταν γαλλιστί "Alors c' est la guerre". Ελληνιστί: "Λοιπόν έχουμε πόλεμο".

Τουτέστιν: όχι μόνον απέρριπτε το τελεσίγραφο, αλλά ξεκινούσε και τον πόλεμο αμέσως.

Για κάποιους, όμως, σημασία έχει μόνον το ότι η πρωθυπουργική απάντηση δεν περιλάμβανε τη λέξη ΟΧΙ. Κι ας ήταν σαφέστατα κάτι πολύ παραπάνω από μία σκέτη άρνηση.

Κυρίες και κύριοι,

Θυμίζω ένα σημαντικό γεγονός ακόμη: Η γενική επιστράτευση που ακολούθησε ήταν άμεση και συντεταγμένη. Επίσης, σύντομα αποδείχθηκε και η εξαίρετη προετοιμασία της χώρας μας για πόλεμο, ειδικά στην Ήπειρο.

Ευθεία ερώτηση: ποιός είχε ετοιμάσει την άμυνα της χώρας; Άλλη: τί αντίκρισμα θα είχε το ΟΧΙ, αν η χώρα δεν ήταν ετοιμοπόλεμη;

Κυρίες και κύριοι,

Η γενική επιστράτευση, πραγματικό πανεθνικό πανηγύρι, έδειχνε εμπράκτως την παλλαϊκή υποστήριξη στην ξεκάθαρα αρνητική πρωθυπουργική απάντηση στο θρασύ τελεσίγραφο.

Μεσολάβησαν κάποιες ημέρες πανεθνικής ανάτασης, μέχρι να δημοσιευθεί στην εφημερίδα "Ελληνικόν Μέλλον" η λέξησύνθημα ΟΧΙ. Αυτή που τελικά εξέφρασε την ήδη σε πλήρη εξέλιξη πανεθνική ανάταση.

Αδικεί τον λαό η άποψη "Το ΟΧΙ το είπε ο λαός". Η αλήθεια είναι ότι ο λαός έκανε κάτι πιό σημαντικό, κάτι σαφώς ανώτερο. Ο λαός ΥΛΟΠΟΙΗΣΕ το ΟΧΙ. Το έκανε πράξη, γιορτή, ΝΙΚΗ.

Κυρίες και κύριοι,

Το συμπέρασμα του συλλογισμού μας είναι βεβαίως αναπόδραστο. Την απάντηση στο ιταλικό τελεσίγραφο την προετοίμασε εγκαίρως και την πρόφερε θαρραλέα ο αρμόδιος πρωθυπουργός.

Και αν θέλουμε να διατυπώσουμε κάποιον σχετικό κανόνα στην Ελληνική Ιστορία, να τί προτείνω: Το εκάστοτε ΟΧΙ το είπε όποιος το πρωτοσωστοσκέφθηκε και τον παραδεχτήκαμε ΟΛΟΙ. Σωστά;

Κυρίες και κύριοι,

Αισθάνομαι ότι απέδειξα πλήρως την αδικία εις βάρος του Έλληνα που έχτισε μεθοδικά το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΧΙ του '40. Δεν ξέρω, όμως, πόσοι ενοχλούνται από αυτή την αδικία. Αναρωτιέμαι: Πόσοι βλέπουμε, άραγε, κάποια χρησιμότητα στον όλο προβληματισμό;

Αισθάνομαι, ειλικρινά, ότι δεν θα μπορούσα να πείσω κανέναν. Μπορώ, απλώς, να θυμίσω παλιές πεποιθήσεις στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Η Ελλάδα μας ξεμένει συστηματικά από ήρωες γιατί δεν προσέχει τους ήρωές της.

Διμηνιώτισσες και Διμηνιώτες,

Σε αυτό το μπλεγμένο κουβάρι της Ελλάδας μας, ίσως υπάρχει άκρη της κλωστής με Διμηνιώτικα χρώματα. Να η ερώτηση που προτείνω ως ακροκλώστεια: ποιός είπε το ΟΧΙ του Διμηνιού;

Είναι κάτι που δεν αφορά άμεσα το Έπος του '40. Ούτε το Έπος της Εθνικής Αντίστασης. Αφορά τον αδελφοκτόνο πόλεμο που ακολούθησε. Όταν βαλθήκαμε να θυμίσουμε στους πάντες ότι διατηρούμε το πρωταρ-χικό εθνικό μας ελάττωμα. Αυτό που υποδεικνύει η πρώτη κιόλας λέξη της γραπτής Ελληνικής Ιστορίας: "Μήνιν". Πρώτη λέξη, θυμίζω, στην Ομηρική Ιλιάδα.

Με αυτά τα μυαλά, λοιπόν, υπήρξε κύμα εκτελέσεων αντιπάλων αδελφών. Καταλάμβαναν, δηλαδή, ένα χωριό οι μεν, εκτελούσαν έναν αριθμό από τους δε. Και αυτό γινόταν σε κάθε ευκαιρία.

Συγχωριανοί εκτελούσαν συγχωριανούς. Αιχμαλώτους.

Φαύλος κύκλος αίματος. Ας μην βραχυκυκλωθούμε στο ερώτημα ποιός τον ξεκίνησε.

Διμηνιώτισσες και Διμηνιώτες,

Σημασία έχει που το Διμηνιό μας δεν είχε τέτοιον φαύλο κύκλο εκτελέσεων αντεκδίκησης. Ο πρωταντάρτης του χωριού, μπαίνοντας  στο χωριό κάπου το '45 ως νικητής, προφανώς αισθάνθηκε πρόσκαιρος νικητής.

Απαγόρευσε, λοιπόν, τις εκτελέσεις κυβερνητικών συγχωριανών του. Και οι υπό τις διαταγές του αντάρτες πειθάρχησαν. Κόντρα στα συνηθισμένα.

Το θέμα είναι γνωστό, αλλά φρονώ ότι δεν έχουμε εκτιμήσει κάτι στη συνέχεια: Η συνετή στάση του πρωταντάρτη βρήκε θετική ανταπόδοση.

Εξηγώ: Όταν ο έλεγχος του χωριού πέρασε στα κυβερνητικά στρατεύματα, η συνετή στάση του πρωταντάρτη βρήκε μιμητές στην αντίθετη πλευρά. Οι κυβερνητικοί Διμηνιώτες δεν εκτέλεσαν αντιπάλους.

Αυτή η συνετή στάση των συγχωριανών μας, ένθεν κι ένθεν, συνεχίσθηκε μέχρι τέλους του αδελφοκτόνου πολέμου.

Γιατί εξέφραζε όλο το χωριό. Απλό;

Κυρίες και κύριοι,

Αυτό το υπέροχα ανθρώπινο που έγινε στο χωριό μας, έχουμε κάθε λόγο να το αναδείξουμε, να το γνωρίσουμε και να το καμαρώνουμε. Ακόμη περισσότερο, να το προβάλουμε, αφού το ερευνήσουμε.

Να το αξιοποιήσουμε. Αφού το ψάξουμε μέσα μας...

Είναι κάτι εθνικής σημασίας. Είναι σθεναρή κόντρα στην μήνιν, την ανεξέλεγκτη οργή μας. Είναι δηλαδή ΟΧΙ στο πρωταρχικό εθνικό μας ελάττωμα.

Είναι και ΟΧΙ στο ελάττωμα που μας εμποδίζει να βλέπουμε καλά ποιός είπε το εκάστοτε ΟΧΙ. Αντικειμενικά και αμερόληπτα. Χωρίς προκαταλήψεις.

Σωστά;

 

ΖΗΤΩ το ΟΧΙ του '40 !!

ΖΗΤΩ το ΟΧΙ του Διμηνιού !!

 

 

Διμηνιό 28^η Οκτωβρίου 2025

 

 

Κώστας Τζαναβάρας

Μηχανικός Ε.Μ.Π. - συγγραφέας

 

Trump's tramp trump

ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗ είναι ηχητικά συγγενές με δύο λέξεις της αγγλικής. Η λέξη "trump", ίδιας ορθογραφίας και προφοράς, σημαίνει το καλό χαρτί, το πλεονέκτημα, το ατού -γαλλικό δάνειο. Η λέξη "tramp", από την άλλη, με ελαφρώς διαφορετική προφορά, σημαίνει τον βηματισμό, αλλά περισσότερο τον βαρύ και ακανόνιστο βηματισμό. Το λέμε και τράμπα, που θυμίζει τραμπάλα.

ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΝΟΗΜΑΤΟΣ "Trump's tramp" είναι η έντονη αναμπουμπούλα που προκαλεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Γνωστά πράγματα. Και είναι καταφανές ότι δεν πρόκειται για κάτι που γίνεται αθέλητα. Ρίχνει διαρκώς "λάδι στη φωτιά". Τσακώνεται με απλούς πολίτες, με βουλευτές, με γερουσιαστές, με κυβερνήτες, με εσωκομματικούς αντιπάλους... Με δημοσιογράφους, με προέδρους άλλων χωρών... Τον προκάτοχό του τον αποκαλεί "κοιμισμένο". Για τις εκλογές του '20 δεν έχει παραδεχθεί το αποτέλεσμα. Δεν έχει τέλος... Και ήδη φουντώνει (10/6) κύμα διαδηλώσεων.

ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ, όμως, ότι για αυτό ακριβώς εκλέχθηκε από τον Αμερικανικό Λαό, και με καθαρή πλειοψηφία. Είναι αυθεντικός εκπρόσωπος της αγανάκτησης που -για πολλούς λόγους!- διακατέχει μεγάλες μάζες πολιτών. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει, και κανείς δεν πρέπει να το παραγνωρίζει, και μάλιστα περιφρονητικά.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ κάνει "θαύματα" για τις πολεμικές βιομηχανίες. Πριν οκτώ χρόνια, η Γερμανία δαπανούσε λιγότερο από 1% του ΑΕΠ της για όπλα. Ο Trump άφησε με ανοικτό το στόμα την Merkel όταν έβαλε τον πήχυ στο 2%. Επί Biden καθιερώθηκε το 2%, χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Και τώρα πάμε πια για 5%. Χοντρά λεφτά.

ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΕΧΘΕΙ αφορά κάτι εντυπωσιακό. Θυμάμαι μία χαρακτηριστική δημοσκόπηση της έγκυρης Rasmussen κατά την πρώτη θητεία του. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, 45% αυτών που απάντησαν είχαν την άποψη ότι κυβερνάει σαν Πρόεδρος κάποιου τρίτου κόμματος. Υπερκομματικός, δηλαδή. Είχε οργανώσει επανειλημμένως διακομματικές συζητήσεις στο Λευκό Οίκο. Αλλά και τώρα, δειλά-δειλά, αρχίζουν να εκδηλώνονται υπερκομματικοί προβληματισμοί. Δεν το είπε η τηλεόραση;

Η Αμερική σοβαρολογεί για το τεράστιο έλλειμμά της. Στο βάθος, αχνοδιακρίνονται βάσιμες ελπίδες ότι η Αμερική επανέρχεται σε αυτό που την έκανε Μεγάλη: Πρώτα η ουσία, μετά -και αν- οι ταμπέλες.

ΤΟ ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΟ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ, λοιπόν, όχι απλώς δικαιολογεί την ... trump-αναμπουμπούλα, αλλά της δίνει ευλόγως ουσία και ισχύ. Θυμίζω τα περί σαρωτικών αλλαγών. Και, "αν δεν σπάσουν αβγά, ομελέτα δεν γίνεται".

 

Κόρινθος 10 Ιουνίου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

Το μοιραίο λάθος[;] του Βλ. Πούτιν (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1942/5.6.2025)

Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ είναι ότι οι Πρόεδροι Trump και Πούτιν είναι κάτι σαν φιλαράκια. Επί πλέον, δείχνει σαν ο δεύτερος να εκμεταλλεύεται τη φιλία τους, κερδίζοντας χρόνο και γόητρο. Πάνω απ' όλα, ο πρώτος έχει αναγνωρίσει, προθύμως και δημοσίως, ότι ο άλλος έχει τις κάρτες ("cards"). Πολλοί αναρωτιούνται με ποιόν είναι ο πλανητάρχης.

Η  ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ (1 Ιουν.) ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ, στο εσωτερικό της Ρωσίας, με τα εντυπωσιακά αποτελέσματα, κατέστησε όχι και τόσο σίγουρο ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος είναι σε κατάσταση "no cards". Υπήρξε, θυμίζω, ηθοποιός.

ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ ΤΟΥ ΟΒΑΛ ΓΡΑΦΕΙΟΥ, ο άλλος πρωταγωνιστής της γνωστής θορυβώδους συναντήσεως κορυφής, έχει ακόμη πιό πλούσιο βιογραφικό επί του θέματος: υπήρξε ιδιοκτήτης αλυσίδας καζίνο. Όλο και κάτι θα ξέρει για μπλόφες και πόκερ φέϊς -σωστά.

ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟΚΛΩΣΤΕΙΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, πάντα κατά τον υπογράφοντα, είναι ένα απόφθεγμα περί πολιτικής φιλίας: "Στην Washington, αν θέλεις φίλο, πάρε σκύλο". Το θυμάμαι από την κηδεία Bush. Στο πλευρό του ήταν, διαρκώς και ήσυχος, ο πιστός του σύντροφος. Λεπτομέρεια: είχε φθάσει 92%!! δημοτικότητα, πριν αποτύχει να επανεκλεγεί...

ΟΣΟΙ ΤΥΧΟΝ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ να προσχωρήσουν στην ως άνω εκτεθείσα εκδοχή, σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει και μόνοι τους ότι το Κρεμλίνο εκπέμπει έναν αυτάρεσκο μαξιμαλισμό. Ζητάει περίπου κάτι σαν παραδοχή ολοσχερούς ήττας από πλευράς Ζελένσκυ. Σαν να πήρε κάπου θάρρος να "ανέβει στο κρεβάτι". Κάνω λάθος;

ΣΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, πάντως, έχει καταγραφεί πρωίμως το εξής: "ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ, για παράδειγμα, ίσως διακρίνονται δύο δρόμοι. Αφ' ενός, ειρηνικά, μία δημιουργική δημοκρατική παραπομπή σε δημοψηφίσματα αυτοδιάθεσης. Ή, πάλι, μία ακόμη εφαρμογή του εδώ δόγματος "Make business not war". Αφ' ετέρου, αν χρειασθεί, θα υποτάξει τη Ρωσία του "σκληρού μπισκότου" αυθημερόν. Στο σωστό γήπεδο..."

Για περισσότερα: "Πού οδηγεί ο "επικοινωνιακά πανίσχυρος Καίσαρας";" (φ.1932/20.3.2025).

ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΣ, την Πέμπτη 24 Απριλίου, οι διαδικτυακοί φίλοι στο Facebook, ίσως διέκριναν έναν μονολεκτικό χρησμό: "достаточно." Τουτέστιν: "Αρκετά."

ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ, μήπως και καταλάβει. Πριν οδηγήσει σε αδιέξοδα όλους μας. Αυτό.

 

Κόρινθος 3 Ιουνίου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

 

 

 

 

 

Οι δασμοί του ...Χότζα (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1940/22.5.2025)

Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ του σοφού Χότζα είναι κοινός παρονομαστής παλαιών ανατολίτικων διδακτικών ιστοριών. Είναι χαρακτηριστικά απλές και αποτελεσματικές, κατανοητές από τον καθένα. Ίσως μάλιστα πιό κατανοητές στους απλούς ανθρώπους παρά στους σπουδαγμένους. [Σωστά διαβάζετε.]

Εξ ίσου χαρακτηριστική είναι και η ταχύτητα με την οποία συλλαμβάνει ο καθένας μας την μεταφορά νοήματος από την διδακτική ιστορία στο εκάστοτε προκείμενο. Είναι αβίαστο εκείνο το "αχά!" που σηματοδοτεί την επιτυχή κατάληξη της ενορατικής προσπάθειας.

ΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΥΓΧΥΣΗΣ αφορά το ερώτημα "τί ψάρια έπιασε με τους δασμούς;" Ποιός άλλος; ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald J.Trump. Φαίνεται δύσκολο να απαντηθούν απλές μονολεκτικές ερωτήσεις: υποχώρησε; συμβιβάσθηκε; κέρδισε; αν ναι,τί κέρδισε; Θα σπρώξει τη χώρα του και τον πλανήτη σε ύφεση, λένε δημοσίως διάφοροι ειδικοί -έχουν δίκιο;

ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΎΜΕ εδώ με το πιό προφανές, τους ελιγμούς. Έβαλε, π.χ., πρώτα κάπου 80% δασμούς στα κινέζικα προϊόντα, μετά αγρίεψε στα ύψη του 145% [!!], άρχισε τις διαπραγματεύσεις, συμβιβάσθηκε στο 30%, και -εν τέλει- θα συνεχίσει διαπραγματεύσεις για 90 ημέρες. [Καλά τα θυμάμαι;]

Δεν βγαίνει για όλους νόημα -να ...φωνάξουμε το Χότζα;

Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ, λοιπόν, παραπονέθηκε -λέει η διδακτική ιστορία- στο σοφό φίλο του γιατί δεν χωράνε στο σπίτι του. "Εγώ, η κυρά, τα πεθερικά μου, πέντε παιδιά και η κυρά έγκυος στο έκτο. Πώς να χωρέσουμε σε ενάμισο δωμάτιο σπίτι;" είπε απελπισμένος.

Η απάντηση στο ικετευτικό "Τί να κάνω Χότζα μου;" ήταν πρώτα ένα κοφτό "Θα κάνεις ό,τι σου πω;" Και, μετά τη θετική απάντηση, ένα ακόμη πιό κοφτό και πιό αυστηρό "Ό,τι σου πω."

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, ο γείτονας του Χότζα, το πρώτο βράδυ, έβαλε τη γάτα να κοιμηθεί στο ενάμισο δωμάτιο. Ο γείτονας, κάθε βράδυ, έβαζε κι από ένα ακόμη ζωντανό, στο ενάμισο δωμάτιο. Μετά τη γάτα που νιαούριζε, έβαλε την κότα που κακάριζε, το σκύλο που γάβγιζε, τη γίδα... το γαϊδούρι... το άλογο... το γουρούνι.

Η απελπισία του γείτονα, που είχε δεσμευθεί να κάνει ό,τι τον συμβούλευε ο Χότζας, έφθανε στο αποκορύφωμα. "Δεν αντέχω άλλο Χότζα μου" δήλωσε με πρησμένα μάτια ο γείτονας.

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, απτόητος, πρόσταξε τότε γελαστός: "Σήμερα θα βγάλεις έξω το γουρούνι!" Και κάθε μέρα πρόσταζε το βγάλσιμο ενός ακόμη ζωντανού, με την αντίστροφη σειρά. Και, όταν πιά ο γείτονας έβγαλε και τη γάτα, από το ενάμισο δωμάτιο, ξυπνώντας υπνοχορτασμένος, δήλωσε πανευτυχής στον σοφό ευεργέτη του: "Τώρα μάλιστα, τώρα ΧΩΡΑΜΕ!!"

"Αχά!!";;;

 

Κόρινθος 14 Μαΐου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

Μήπως να ξανασκεφθούμε τη φορολογία εισοδήματος; (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1937/24.4.2025)

Η φορολογία κερδών, μισθών, συντάξεων, ενοικίων, τόκων κ.λ.π. είναι στην εποχή μας κάτι το αυτονόητο. Τόσο που η ερώτηση του τίτλου φαίνεται να αφορά τους φορολογικούς συντελεστές, ή κάτι σχετικό επί της υλοποίησης.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ, όμως. Στις ΗΠΑ, λόγου χάριν, καθιερώθηκαν κυρίως με την 16η Τροποποίηση τους Συντάγματος, το 1913, η οποία έβαζε σε τάξη κάποιες κρίσιμες λεπτομέρειες εφαρμογής του θεσμού.

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ που τιμούν με την προσοχή τους τον υπογράφοντα, γνωρίζουν -και ίσως θυμούνται- την ιδέα της κατάργησης της φορολογίας εισοδήματος. Είχα επιχειρηματολογήσει ότι είναι σοσιαλιστικής λογικής. Καπιταλιστικό σύστημα με σοσιαλιστικό φορολογικό σύστημα, είναι -ισχυρίζομαι- αντινομία. Καρκίνωμα.

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΑΝ από το μακρινό πιά 2011, εκτός από συνεχείς βελτιώσεις, σκέφθηκα μία παραστατική επεξήγηση: Μία ποδοσφαιρική ομάδα έχει πρόβλημα ομαδικότητας. Και, ο πρόεδρος της ομάδας ανακοινώνει ότι του λοιπού όποιος βάζει γκολ θα πλένει τις φανέλες όλων. Ομαδικό πνεύμα! Μόνο που, σύντομα, οι μεν πασίτσες αυξήθηκαν αλλά -φευ!- τα γκολ λιγόστεψαν. Λογικό;

ΑΝ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ, ο φιλοσοφικός συλλογισμός πάει πολύ μακριά. Πρόκειται για καίριο ζήτημα, με λειτουργία χιονοστιβάδας. Η φορολογία εισοδήματος ελέγχεται για βαριές επιπτώσεις στο δημογραφικό και την Ηθική -φτάνουν;

ΑΘΟΡΥΒΑ, αν και μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας, το θέμα θίχθηκε, χαρακτηριστικά και εν συντομία, στη γνωστή εκδήλωση στο Rose Garden του Λευκού Οίκου. Στις 2 Απριλίου, όταν ανακοίνωνε τους νέους δασμούς -ποιός άλλος;- ο Πρόεδρος Trump, είπε χαρακτηριστικά: "Το 1913, για λόγους άγνωστους στην ανθρωπότητα, καθιερώθηκε η φορολογία εισοδήματος (income tax)".

ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΕΥΦΡΑΔΕΙΑ, ο πλανητάρχης εγκωμίασε το προ του 1913 σύστημα με τους δασμούς. Και απέδωσε στο σύστημα του 1913, ούτε λίγο ούτε πολύ, το κραχ του 1929. Επανήλθαν οι δασμοί το 1930, αλλά "ήταν αργά"...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΊΖΩ τους λόγους για τους οποίους τα θέμα δεν απασχολεί δημοσίως, αλλά αισθάνομαι ότι μπορώ να υπογράψω ότι θα πρόκειται για κοινωνικό big-bang. Πιό πρακτικά, ας φαντασθούμε τί θα γίνει στα χρηματιστήρια, όταν ανακοινωθεί κατάργηση του income tax.

 

Κόρινθος 17 Απριλίου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

Οι δασμοί Trump ως ευκαιρία για τα ελληνικά προϊόντα (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1935/10.4.2025)

Σε "Διακήρυξη οικονομικής ανεξαρτησίας" προέβη ο Πρόεδρος Trump, στο ανθισμένο Rose Garden του Λευκού Οίκου. Πρόκειται, βεβαίως, για την γνωστή επιβολή δασμών στις εισαγωγές αγαθών στις ΗΠΑ, με ελάχιστο το 10%. Και ήδη κλυδωνίζεται αγρίως ο πλανήτης.

ΑΥΤΟΣ Ο ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΣ, εκτιμώ ότι μπορεί να αποτελέσει μεγάλη ευκαιρία για τις εξαγωγές αγαθών της χώρας μας, με πρώτη φροντίδα τις εξαγωγές στην υπερδύναμη. Αυτό πειρώμαι να αποδείξω εδώ, περιοριζόμενος να αναφερθώ σε όσα είμαι σε θέση να αντιληφθώ καλά.

ΠΡΩΤΑ ΑΠ' ΟΛΑ, αξίζει -φρονώ- να προσέξουμε πώς ακριβώς υπολόγισε το αρμόδιο επιτελείο το ύψος των δασμών σε κάθε χώρα. Με ένα απλό κλάσμα, με αριθμητή το εμπορικό πλεόνασμα της υπ' όψιν χώρας, εν ολίγοις, προσδιόρισε έναν "εκφραστικό δείκτη αντιαμερικανισμού". Τουτέστιν: όσο λιγότερες εισαγωγές από τις ΗΠΑ, αναλογικά με τις αντίστοιχες εξαγωγές της, έχει μία χώρα, τόσο μεγαλύτεροι οι επιβαλλόμενοι δασμοί.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ. Έχει σημασία κάποιος που εξάγει αγαθά μαζικά στις ΗΠΑ να μην αγοράζει πρακτικά τίποτα από την χώρα-πελάτη του. Έτσι δεν είναι; Και, με την ίδια φυσική λογική, σκέπτομαι, δεν στέκει να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι δασμών συλλήβδην ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάποιοι ελλειμματικοί πληρώνουν το μάρμαρο άλλων. Σωστά;

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑΣ (reciprocity) που εισάγεται στο διεθνές εμπόριο, πειστικώ τω τρόπω, έρχεται για να μείνει. Άρα μπορεί να ληφθεί ως "ένα το κρατούμενο" στον σχεδιασμό των κινήσεων για προώθηση των εξαγωγών μας στις ΗΠΑ. Δεν είναι μία απλή περίσταση. Είναι βέβαιο: ο αμερικανός καταναλωτής θα μάθει να ψωνίζει από αυτούς που ψωνίζουν αμερικανικά προϊόντα.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ, υπάρχει κάτι θεμελιώδες -πάντα κατά την ταπεινή γνώμη του υπογράφοντος- ως προς τις σαρωτικές αλλαγές που προωθεί ο πλανητάρχης. Πρόκειται πρωτίστως για επιστροφή στις αξίες, στα πάντα. Είναι, συνεπώς, πρώτης τάξεως ευκαιρία για προβολή της αξίας των ελληνικών προϊόντων. Το ελληνικό λάδι μας, λόγου χάριν, δεν είναι απλώς ποιοτικό ελαιόλαδο. Είναι φάρμακο. Δεν είναι δυνατόν αυτό -και τόσα άλλα!- να περάσει στα ψιλά, στην εποχή που το MAKE AMERICA HEALTHY AGAIN (Να κάνουμε την Αμερική υγιή ξανά) το χειρίζεται ένας JFK.

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ και τα περί μικρομυαλιάς.

Για περισσότερα: Μία ξεχασμένη δήλωση Trump (H ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1930/6.3.2025).

 

Κόρινθος 4 Απριλίου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

Πού οδηγεί ο "επικοινωνιακά πανίσχυρος Καίσαρας"; (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1932/20.3.2025)

ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ μία χαρακτηριστική λεπτομέρεια της νίκης Trump το 2016: διέθεσε ελάχιστα χρήματα για διαφημιστική προβολή. Και κάλυψε το κενό με απίστευτες επινοήσεις που έδιναν βάση για δημοσιεύσεις εναντίον του.

Μην μπερδευτούμε: προκαλούσε συνειδητά τα δημοσιεύματα εναντίον του γιατί απλά τον συνέφερε η δημοσιότητα. Εμπιστεύτηκε την κρίση των πολιτών, και δικαιώθηκε. Είχε και δόγμα: "any press is good press" -οποιαδήποτε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα.

ΟΘΕΝ ... "Ήδη διακρίνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ προαλείφεται, όχι απλώς για Πρόεδρος, αλλά για επικοινωνιακά πανίσχυρος «Καίσαρας». Προαπαιτούμενο για να μπορεί να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές – έστω και ενάρετες." ("Πού πηγαίνει η Ευρώπη;"-Φ.τ.Κ. φ.1513/22.9.16)

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ μπήκε "σαν ταύρος σε υαλοπωλείο", αλλά δεν του βγήκε. Ήταν Καίσαρας, σύγχρονης μορφής, αφού είχε με το μέρος του το πολίτευμα. Στην ουσία το θύμισε αξιοποιώντας το. Ήταν πανίσχυρος, ως Πρόεδρος της υπερδύναμης, αλλά όχι για πολύ. "Γυάλιζε το μάτι του", αλλά δεν ήταν έτοιμος απέναντι στον τύπο και τα κοινωνικά δίκτυα. Έφθασαν μέχρι και να τον κόβουν στον αέρα τα κανάλια και να τον διαγράφουν τα δίκτυα.

Επί πλέον, στην πρώτη διετία, δεν έλεγχε καν το κόμμα του, αν και είχε πλειοψηφία στη Γερουσία και την Βουλή. Στη δεύτερη διετία, έχασε την πλειοψηφία στη Βουλή, και βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.

ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ, δείχνει να έχει αξιοποιήσει την πικρή εμπειρία αλλά και την τετραετή ανάπαυλα. Βομβαρδίζει τους πάντες με εκκεντρικές ιδέες. Κάνει επιδέξιες μαλάξεις στην κοινή γνώμη και στους ανταγωνιστές του. Κινείται ταυτόχρονα σε απίστευτα πολλά μέτωπα. Μπορεί με μία "αδιάφορη" δήλωση να γκρεμοτσακίζει τα χρηματιστήρια. Όλο και περισσότερους γοητεύει με τα απίστευτα επικοινωνιακά προσόντα του -χώρια το χιούμορ.

Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται την ανάγκη: μιλάει σωστά, ελίσσεται σωστότερα, έχει -όχι απλά σωστούς- ευγενείς στόχους και σκοπό. Ταυτόχρονα, αποκτά όλο και πιό φανατικούς διώκτες. Δικαιώνει τις προβλέψεις, τελικά.

ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΑΤΕΨΕΙ ΑΓΡΙΩΣ την "τράπουλα". Το άλλο προαπαιτούμενο για τις σαρωτικές αλλαγές που λέγαμε το μακρινό '16. Θυμίζω και τα περί λιονταριών και τροφικής αλυσίδας του πλανήτη. Κοντολογίς: Είναι θέμα χρόνου, και στυλ!, να γίνει το δικό του στα πάντα.

ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ, για παράδειγμα, ίσως διακρίνονται δύο δρόμοι. Αφ' ενός, ειρηνικά, μία δημιουργική δημοκρατική παραπομπή σε δημοψηφίσματα αυτοδιάθεσης. Ή, πάλι, μία ακόμη εφαρμογή του εδώ δόγματος "Make business not war". Αφ' ετέρου, αν χρειασθεί, θα υποτάξει τη Ρωσία του "σκληρού μπισκότου" αυθημερόν. Στο σωστό γήπεδο...

ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ, η βεβαία απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, είναι το γνωστό απόφθεγμα του αρχαίου Ισοκράτη: "Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσι".

Και έρχεται άνοιξη φουριόζα...

 

Κόρινθος 16 Μαρτίου 2025

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας