Γιατί τόση παρανόηση ως προς τη θεωρία της αγέλης;

Εκπλήσσει, και σε μεγάλο βαθμό, η παρανόηση σε ένα θέμα που θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο του προβληματισμού μας, για την άμυνά μας ως κοινωνία, απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού. Και πιό προσεκτικά..

Η βάση του όλου εγχειρήματος, δεν επιδέχεται[;] αντιρρήσεις: αν ένας σημαντικός αριθμός ατόμων αναπτύξει αντισώματα, και εν συνεχεία ανοσία, η κοινωνία θωρακίζεται. Οι κίνδυνοι μετάδοσης, μειώνονται θεαματικά.

Ποιά παρανόηση;

Η εδώ υποδεικνυόμενη παρανόηση, αφορά την εξής διάκριση: άλλο παθητική κι άλλο ενεργητική θωράκιση της κοινωνίας. Κι αφορά το ΠΩΣ και ΠΟΤΕ θα έχουμε αυτή την ανοσία. Την τόσο αναγκαία.

Από την τηλεόραση, μαθαίνουμε για την παθητική. Χωρίς να πολυαντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει ουσιώδης διαφορά με την ενεργητική.

Η παθητική, λοιπόν, είναι να αναμένουμε τα καλά νέα.

Τουτέστιν: να διαβάσουμε, κάποια στιγμή, στις στατιστικές αναφορές για το ποσοστό ατόμων με αντισώματα. Κι αν είναι επαρκής η εν συνεχεία ανοσία, έχει καλώς.

Το πρόβλημα

Καθώς το ποσοστό ατόμων με αντισώματα, στη χώρα μας, είναι σήμερα απελπιστικά μικρό, είναι δύσκολο να βρεθεί διέξοδος. Πώς θα χαλαρώσει η καραντίνα, όταν η ανοσία της κοινωνίας είναι πρακτικά στο σημείο που ήταν και πριν την καραντίνα;

Υπό αυτές τις συνθήκες: [1] σε τί θα ελπίσουμε για την τουριστική περίοδο; [2] πώς θα ετοιμασθούμε για το φθινόπωρο; [3] πού θα πάμε να κρυφτούμε το χειμώνα;

Αναρωτιέται κανείς αν γίνεται αντιληπτό το στοιχειώδες: δεν γίνεται να έχει κανείς και καραντίνα και ανοσία. Είναι φύσει αδύνατον να προκύψει επαρκής ανοσία, με καραντίνα και χωρίς εμβόλιο.

Αν δεν προκύψει κάτι καινούργιο, πάντως, η δημοφιλία δεν επαρκεί για να ακυρωθεί η πραγματικότητα. Είναι σίγουρο.

                               

Η πρώτη χαραμάδα αισιοδοξίας

Ένα πρώτο τέτοιο καινούργιο, είναι η άποψη ότι η ηλιοφάνεια, η ζέστη και η υγρασία, ιδίως σε συνδυασμό, αναστέλλουν δραστικά τον κορωνοϊό.

Δεν έφθανε, φαίνεται, η κοινή πείρα για να το καταλάβουμε. Αλλά, τώρα πιά, είναι επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση, απολύτως επιστημονικά στοιχειοθετημένη, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Πρώτες καινούργιες σκέψεις

Υπό αυτό το νέο δεδομένο, αξίζει -φρονώ- να αναρωτηθούμε: [1] η γνωστή σύγκριση π.χ. με τη Σουηδία, μήπως έχει άλλη εξήγηση; (Αντί αυτής που κάποιους βολεύει, βεβαίως-βεβαίως...) [2] μήπως η χαμηλή διάδοση του κορωνοϊού στη χώρα μας είναι περισσότερο θέμα κλίματος παρά καραντίνας; και [3] μήπως καταναλώσαμε τη φετινή πλεονεκτική ανοιξιάτικη περίοδο, και είμαστε άοπλοι για τον επόμενο χειμώνα;

Το κυριότερο: μήπως να ξανασκεφθούμε τα μέτρα για το καλοκαίρι; Ήτοι: σε μία ηλιόλουστη παραλία μας, με 35 βαθμούς ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ, και με υγρασία 70%, τί ακριβώς μέτρα έχει νόημα να πάρουμε; Μήπως πιά "φυσάμε το γιαούρτι";

Η σανίδα ...σωτηρίας κι εμείς

Ένα δεύτερο τέτοιο καινούργιο, θα μπορούσε να είναι να φανούμε τυχεροί. Δηλαδή: να βρεθεί εν τω μεταξύ φάρμακο ή εμβόλιο. Ουδείς θα ξανασκεφθεί την καραντίνα -είναι βέβαιο.

Εμείς που δηλώνουμε[;] ορθολογιστές, όμως, αξίζει -πιστεύω!- να δούμε λίγο καλύτερα την άλλη αντίληψη για το ΠΩΣ αλλιώς θα μπορούσαμε να έχουμε την πολυπόθητη ανοσία της κοινωνίας.

Μήπως και καταλάβουμε καλά ότι άλλο παθητική κοινωνία κι άλλο ενεργητική αγέλη. Άλλο παθητική θεώρηση κι άλλο ενεργητική δράση. Άλλο αντισώματα για την επόμενη -και αν- πανδημία, κι άλλο αντισώματα γι' αυτήν, εδώ και τώρα, αλλά και για την επόμενη.

Η σοφία του πρωτόγονου ανθρώπου

Κατ' αρχήν, λοιπόν, να πούμε ότι πρόκειται για πανάρχαια εμπειρική αντίληψη. Ο μάγος της φυλής, εντοπίζοντας τον κίνδυνο από κάποια μεταδοτική ασθένεια, έδινε οδηγίες σε ολόκληρη τη φυλή.

Και, όπως υπέδειξε καλός διαδικτυακός φίλος [θενξ Michael!], έχει καθοριστική σημασία η σωστή εφαρμογή. [Παρεμπιπτόντως: εκεί ακριβώς είναι δυνατόν να προκύψει εγκληματικός ρόλος της αντιπολίτευσης. Υπονομεύοντας τη σωστή εφαρμογή.]

Η βάση της συνταγής, είναι η σαφής διάκριση δύο ομάδων της φυλής. Από τη μία, τα γυναικόπαιδα και οι ευάλωτοι, προστατευμένοι όσο γίνεται. Κι από την άλλη, οι δυνατοί της φυλής. Αυτοί, δηλαδή, που θα βγουν θαρραλέα στον κίνδυνο, θα αντέξουν, και θα αποκτήσουν αντισώματα.

Χτίζοντας, εν τέλει, την ανοσία της κοινωνίας.

Ίσως, υπήρχε και μία τρίτη ομάδα: οι ήδη ασθενείς, αν ο σοφός μάγος έκρινε ότι έχουν βάσιμες ελπίδες να επιβιώσουν.

Η ουσία της πανάρχαιας συνταγής

Ίσως το δυσκολότερα αντιληπτό θέμα, ιδίως για τους θιασώτες του μημουαπτισμού, είναι το κρίσιμο θέμα της ψυχολογίας.

Η ομάδα των ευάλωτων, προφανώς, δεν είναι μόνο σε καραντίνα. Στηρίζεται ψυχικά στο θάρρος των μάχιμων, αλλά και στην πατροπαράδοτη σοφία του μάγου. Αλίμονο αν ο μάγος δείξει να έχει αμφιβολίες. Αλίμονο αν ο αρχηγός βάλει τα κλάματα σε κοινή θέα. Αλίμονο αν οι γενναίοι αρχίσουν τους καβγάδες.

Η σύμπνοια, λοιπόν, στηρίζεται στην πείρα, και είναι απαραίτητο στοιχείο.

Η πείρα, το θάρρος και η σύμπνοια, ταυτόχρονα, συνιστούν ψυχολογικό ανέβασμα του ανοσοποιητικού όλων. Φέρνουν σωτήριο αποτέλεσμα.

Αδικώ κανέναν;

Όλα αυτά, είναι ακατανόητα και καταγέλαστα για κάποιους. Εστιάζουν στα γραφικά στοιχεία. Όχι στο αποτέλεσμα.

Κυρίως: δεν εστιάζουν στις προς αξιοποίηση ιδέες. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι, από την πανάρχαια συνταγή, είναι αρκετή ακόμη και η πρωταρχική ιδέα: ο σαφής διαχωρισμός μάχιμων, ευάλωτων και ασθενών.

Τουτέστιν: η καραντίνα για τους ευάλωτους είναι ζωτική ανάγκη. Για τους μάχιμους, η καραντίνα είναι φυλακή. Κι από αυτή τη φυλακή, πώς να στηρίξουν τους ευάλωτους; και για πόσον καιρό;

Η κοινή πείρα των χειρουργείων, υποδεικνύει ότι ο φοβισμένος αιμορραγεί περισσότερο. Κάποιοι, αντιθέτως, χλευάζουν έμπρακτα ακόμη και τις περίφημες "φράσεις της Ιπποκρατικής Σχολής". Αδιαφορούν παγερά για την πρωταρχική σημασία του θάρρους της υγείας κατά τον Ιπποκράτη. Για τη σχέση νου και σώματος.

Με αυτά τα μυαλά, επιτρέπουν το χειρότερο: την τρομοϋστερία.

Ενώπιοι ενωπίοις με την αλήθεια

Κάπως έτσι, όλοι αυτοί, αδυνατούν να διακρίνουν την επιτυχή εφαρμογή της θεωρίας της αγέλης στη Μ. Βρετανία και τη Σουηδία. Ακόμη και στα σχετικά διαγράμματα, διέκριναν μόνον την ασθένεια του BoJo.

Τους είναι αδύνατον, ακόμη περισσότερο, να καταλάβουν τί έγινε στις ΗΠΑ. Τους είναι αδύνατον, ακόμη και να παραδεχθούν τις επιτυχίες των ΗΠΑ. Ακόμη κι αυτές που είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, δεν συνιστούν γι' αυτούς "είδηση".

Εκείνο που καταλαβαίνουν πολύ καλά, είναι το χοντρό πρόβλημα που έχουν με τη σοφία, εν γένει. Ο,τιδήποτε σοφό, απλό και αποτελεσματικό δηλαδή, το εχθρεύονται τυφλά. Λυσσάνε να το διαβάλουν και να το ματαιώσουν.

Η διαφαινόμενη προοπτική, εν ολίγοις: θα ληφθούν τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν εξ αρχής. Προσεκτική προστασία των ευάλωτων, και ανθρώπινες συστάσεις σε όσους αποφασίσουν να κυκλοφορούν.

Για περισσότερα: "Κορωνοϊός και ορθολογισμός" (15.3.2020)

Συμπέρασμα

Η κατά τον τίτλο παρανόηση, έχει καταφανή [όχι;] εξήγηση: οφείλεται στο ότι κάποιοι την έχουν μοναδικό καταφύγιο.

Μένει να δούμε, όσοι ξεπεράσουμε την παρανόηση, πώς πράγματι τίθεται το ζήτημα της ανοσίας, απέναντι στον ιό-φονιά της προκατειλημμένης σκέψης.

Καλημέρα Ελλάδα !!

26 Απριλίου 2020

Κώστας Τζαναβάρας