Άρθρο στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Grexit είναι μία
σχετικά καινούργια λέξη στη ζωή μας. Προέκυψε από την αγγλική λέξη exit (έξοδος)
με την προσθήκη των δύο πρώτων γραμμάτων της αγγλικής ονομασίας της χώρας μας.
Και καθιερώθηκε να σημαίνει την αποχώρηση της χώρας μας από το ευρώ και την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Είτε οικιοθελή αποχώρηση, είτε μετά από εξαναγκασμό. Χωρίς την
συγκατάθεσή μας δεν γίνεται.
Η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα έχει
κατασκευάσει – κατά τα ειωθότα – την εξής «αλήθεια» : αλλίμονό μας άμα φύγουμε
από το ευρώ. Για κάποιους ξεχασμένους [;] λόγους και πρέπει να είμαστε μέσα και
δεν μπορούμε να φύγουμε. Κάπως έτσι δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς που θα
καταλήξουμε όντας μέσα. Δεν είναι εύκολο ούτε καν να διαπιστωθεί το προφανές :
είμαστε μέσα και καταστρεφόμαστε.
Προφανώς αυτό δ-ε-ν σημαίνει
αναγκαστικά ότι καταστρεφόμαστε επειδή είμαστε μέσα. Αλλά, εξ ίσου προφανώς,
οφείλουμε να θέσουμε εις εαυτούς το ερώτημα : μήπως καταστρεφόμαστε επειδή
είμαστε μέσα ; Ακόμη καλύτερα : μήπως καταστρεφόμαστε κ-α-ι επειδή είμαστε μέσα
;
Υπάρχουν, όμως, πολύ σοβαρά
εμπόδια για να τολμήσει κανείς να συζητήσει και μόνο την ιδέα να τους πετάξουμε
στα μούτρα κάτι σαν «άει σιχτίρ κι εσείς και το ευρώ σας».
Το πρώτο εμπόδιο είναι η πλάνη,
οι φρούδες ελπίδες. Νομίζουμε ότι υπάρχουν αποτελεσματικές διορθωτικές
κινήσεις. Ότι μια πιο θαρραλέα στάση, μια πιο αποτελεσματική κυβέρνηση, θα
αλλάξει την φορά των πραγμάτων. Όλα δείχνουν ότι θα χρειασθεί να αποτύχουν
πρώτα όλες οι προσπάθειες διορθώσεων, για να επισθούμε – αν πεισθούμε ! – ότι είναι
λάθος όχι η προσπάθεια αλλά ο ίδιος ο στόχος.
Το δεύτερο εμπόδιο, λοιπόν,
είναι η «μεγάλη ιδέα» που έχουμε για τον ίδιο τον στόχο. Ο στόχος – ας μην το
ξεχνάμε – είναι να γίνουμε «προηγμένοι δυτικοί». Μας θαμπώνουν οι μεγάλοι
δρόμοι, τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα γεμάτα πορτοφόλια. Μας θαμπώνει η υλική
υπεροχή της Δύσης. Αλλά ατυχώς αυτή πηγαίνει μαζί με πνευματική ένδεια αλλά και
ηθική κατάπτωση.
Η ίδια προπαγάνδα κρύβει το ότι ήδη η ίδια η οικονομική ευμάρεια συντηρείται
με θνησιγενή μαντζούνια σαν την διαβόητη «ποσοτική χαλάρωση». Εν μία νυκτί, ως
εκ θαύματος, από αγρίως αποδοκιμαζόμενη αμερικανική πρακτική έγινε «σημαία» της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Χωρίς κανείς να μας φωτίσει αν κάναμε λάθος πριν
ή κάνουμε λάθος τώρα. Χωρίς να ξέρουν και πολλοί ότι το τεράστιο και άλυτο
οικονομικό πρόβλημα της Δύσης είναι – τι είναι ; – ο αποπληθωρισμός. Λέει κάτι
;
Το τρίτο μεγάλο εμπόδιο είναι η
ανυπαρξία σοβαρής εναλλακτικής λύσης. Το λεγόμενο «λόμπυ της δραχμής» έχει
επιχειρήματα σαιξπηρικού επιπέδου : όνειρα θερινής νυκτός. Ερασιτεχνικοί
υπολογισμοί, επιτήδειοι χειρισμοί αντί εμπεριστατωμένων σχεδιασμών, τετριμμένες
ιδέες. Όλοι αυτοί χαντακώνουν την Grexit στο επίπεδό τους.
Αντί απαντήσεων, για την ώρα, θα
μεταφέρω στους αγαπητούς αναγνώστες της ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ» τρεις μεγάλες
κουβέντες απλών ανθρώπων του χωριού. Η κυρά-Κούλα – Θεός να την συγχωρά –
προειδοποιούσε σοφά : «Στραβά πηγαίνεις κάβουρα, θα δω την καταντιά σου». Με
τον τόνο στην κρίσιμη λέξη στην λήγουσα και με νόημα.
Ο μπαρμπα Χρήστος, λέει ακόμα
στο καφενείο μας : «Όταν πίνεις βερεσέ, μεθάς δύο φορές. Μία που πίνεις και μία
που έρχεται ο λογαριασμός».
Και ο μπαρμπα Γιάννης, παλιός
μετανάστης στη Γερμανία, λίγους μήνες πριν γίνει μακαρίτης, είπε σταθερά
μπροστά στην ερασιτεχνική μου κάμερα : «Δεν θα γίνουμε Γερμανοί. Θα ξαναγίνουμε
Έλληνες».
Κόρινθος 9 Φεβρουαρίου 2015
Κώστας Τζαναβάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου