Κυριακή 4 Αυγούστου 2019

Είναι ρατσιστής ο Trump;


«Πιό ρατσιστής, πεθαίνεις.» -η πλειοψηφούσα απάντηση. «Δεν έχω ίχνος ρατσισμού στο κορμί μου!» -η γραμμή απολογίας του κατηγορουμένου, που έκανε πολλούς να σφαδάζουν.

Αν θέλουμε να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, υπάρχει η σχετική «Ιερεμιάδα», που χρονολογείται ήδη από την αρχή της προεκλογικής περίοδου. Και δίνει έκτοτε (17.8.16) τον τόνο των ενορχηστρωμένων επιθέσεων.
Ο συντάκτης «γνώμης» των New York Times, Charles Blow, λοιπόν, υπέγραφε το «Why Blacks Loathe Trump» (Γιατί οι μαύροι σιχαίνονται τον Trump). Καταμαρτυρούσε παλαιότερες συμπεριφορές του περί ου, ως πολίτη και επιχειρηματία, οι οποίες πια δεν απασχολούν. Αφ’ ενός κρίθηκαν με το αποτέλεσμα των εκλογών. Αφ’ ετέρου υπάρχει ήδη επαρκής προεδρικός απολογισμός: ιστορικό χαμηλό ανεργίας των Αφρο-Αμερικανών, άνοδος μισθών, θεαματική πτώση τιμών φαρμάκων κ.α.
Περιέργως, το άρθρο καταμαρτυρούσε ρατσισμό και στη γνωστή προεκλογική θέση Trump ότι ο Obama υπήρξε ο «ιδρυτής (founder) του Ισλαμικού Κράτους». Παρέλειπε, βεβαίως, το πολιτικό σκεπτικό: ο τρόπος αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, διευκόλυνε την ίδρυση του ISIS.
Η σκληρή κατηγορία, φυσικά, μπορεί να βρει αντίλογο πολιτικό. Αλλά, για να χαρακτηρισθεί ρατσιστική, χρειάζεται να αδυνατεί κανείς να διακρίνει το τι είναι και τι δεν είναι ρατσισμός. Περί αυτού πρόκειται.

Με το ίδιο πνεύμα θολούρας, στην πλέον πρόσφατη αντιπαράθεση, λόγου χάριν, ο Trump κατηγορήθηκε για την φραστική επίθεση σε Δημοκρατικό βουλευτή του Maryland. Αλλά ήταν καθαρά πολιτική επίθεση, με κατηγορίες για αναποτελεσματικότητα. Το ότι ο καθ’ ου είναι Αφρο-Αμερικανός, δεν είχε απολύτως καμία σχέση με τις κατηγορίες.

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, όμως, ο Trump δεν χάνει ευκαιρία για δούλεμα χοντρό στους θολωμένους αντιπάλους του. Η καλή εκδοχή, είναι ότι έτσι τους οδηγεί στην αλήθεια.
Η γνωστή, μάλιστα, αντιπαράθεσή του με την περίφημη τετράδα Δημοκρατικών …βουλευτριών “SQUAD” (Sharp Questioners United Against Donald), θεωρείται πλέον «ψηφοθηρική βεντέτα».
Για περισσότερα: «Οι κινήσεις Trump και η συνταγή Kierkegaard» (18.4.17)

Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει πολλούς να τον σιχαίνονται, είναι ότι επιδεικνύει πνευματική υπεροχή. Μαζί και ειρωνεία. Γι’ αυτό και αδιαφορούν παγερά για τον λαμπρό απολογισμό του.
Προφανώς, όπως λέμε, «Όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια»…

Εκείνο, πάντως, που δεν μπορεί να του συγχωρεθεί, είναι η νέα απροκάληπτη ρατσιστική επίθεση κατά των αδικημένων επενδυτών της Wall Street. Εκδηλώθηκε με ωμό ρατσιστικό “tweet” –αντικινεζικό αυτό.
Αυτή η ωμή ρατσιστική επίθεση, τω ώντι, εκδηλώθηκε μόλις 9 λεπτά μετά την όλως κινεζόφιλη ανάρτηση:
«Κανένα πουλί δεν μπορεί να πετάξει
αν δεν μεγαλώσουν τελείως τα φτερά του.»

4 Αυγούστου 2019

Κώστας Τζαναβάρας



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου