Κάτι ακόμη

Στα όσα ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο «Απέναντι στο Ομηρικό Ψυχογράφημα», σχετικά με το μυθιστόρημα «Ελένης απόλογος», θέλω να προσθέσω κατ’ αρχήν τρία χαρακτηριστικά σχόλια καλών fb-φιλενάδων:

Την γενική εικόνα, τη δίνει η ποιήτρια-ζωγράφος Βίκυ Τσιμπιρλή:

Vicky Tsimpirli Το μόνο δικό μου σχόλιο, είναι πως το απόλαυσα πραγματικά !! Μια άλλη «θέα», ευχάριστη και ίσως και πιο αληθινή !! Καλογραμμένο, διακριτικά και λεπτεπίλεπτα σαρκαστικό, με οδήγησε εκεί που το παλιό συναντά το καινούργιο και ομολογούν τα κοινά τους, αρνητικά και θετικά και όσα μπορούν να αναθεωρήσουν και να διορθώσουν....

Την ειδική σχέση της αναγνώστριας, αλλά και του αναγνώστη, αποδίδει –πάντα κατά τη γνώμη μου– η δημόσια υπάλληλος, και «παλιά καραβάνα» του τοίχου μου, Έφη Γούναρη:

Effie Gounari  Συνιστώ σε όλους να αφιερώσουν χρόνο από την ανούσια και λυπηρή καθημερινότητα που μας αδικεί και μας βαλτώνει και να κάνουν βουτιά στην ψυχοθεραπεία του αναγνώσματος...

Και την δέουσα ατμόσφαιρα για την ανάγνωση, αποδίδει η φιλόλογος Μ.Ε. Αντιγόνη Βογιατζή-Ζακούρα:

Αντιγόνη Βογιατζή Ζακούρα έχω μπλέξει λίγο με μαθήματα εξετάσεις κλπ.. περιμένω να τελειώσω να το απολαύσω με ησυχία..

Θα επαναλάβω ότι έχει σαφώς ιδιαίτερη σημασία το διάβασμα σε εκτυπωμένο αντίτυπο (βλ. και Ελένης απόλογος).

Όσες και όσοι τυχόν ενδιαφέρονται να πάρουν αντίγραφο από εμένα, ίσως και με κάποια αφιέρωση, ενισχύοντας κατά δύναμιν και την προσωπική μου προσπάθεια, μπορούν να επικοινωνήσουν στα 2742026049 και 6978393696, στο ktz1958@gmail.com, ή στο chat.

Κατά τα άλλα, έχω αρχίσει ήδη να δίνω μία σχετική απόσταση στη διαδικτυακή μου παρουσία, καθώς χρειάζεται –για κάποιο χρόνο– να δώσω κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου, αλλά και να ετοιμασθώ για τα επόμενα βήματα.

Ο Ομηρισμός για μένα, για όσες και όσους δεν το ξέρουν ήδη, δεν είναι αμπελοφιλοσοφία. Είναι όπλο.

Ευχαριστώ από καρδιάς για την προσοχή σας. Και, ιδιαιτέρως, τις «δράστριες» των ως άνω σχολίων.

ΚΑΛΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!

Κόρινθος 27 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

Θεϊκά θεωρεία: USDTRY (2)

ΕΚΤΑΚΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΓΟΡΑΣ

Σε συνέχεια του από 16 τρέχοντος άρθρου Θεϊκά θεωρεία: USDTRY, θέτω υπ’ όψιν τα εξής:

1.      Η εκτίμηση ότι έχουμε να κάνουμε με «ένα καλοσχεδιασμένο προεκλογικό εγχείρημα, σε δύο χρόνους», επαναλαμβάνεται.

2.      Η σημερινή έντονη ανάκαμψη από το 4.9282 (+5,9%) ήδη [21:20 ώρα Ελλάδος] στο 4.5878 (-1.7%), δείχνει ότι μπαίνουμε πια στον δεύτερο από τους «δύο χρόνους».

3.      Η Τράπεζα της Τουρκίας, ταυτόχρονα, αύξησε τα επιτόκια αρκετά κάτω από τις προσδοκίες της αγοράς, και σε ένα μόνον μέγεθος: late liquidity window.

4.      Η αυριανή επίσημη έναρξη της προκλογικής καμπάνιας του Ερντογάν, αναμένεται κι αυτή να πάει κόντρα στα στερεότυπα των αγορών, αλλά και να τις διαψεύσει παραδειγματικά.

5.      Εναλλακτικά, θα πρέπει κανείς να είναι έτοιμος να πιστέψει ότι μία ισχυρά αναπτυσσόμενη χώρα, και μέλος της G20, αποφάσισε να χρεοκοπήσει. Και στα καλά καθούμενα.

23 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

Εγκλωβισμένοι στον Μπουταρισμό;

Μπουταρισμός είναι ένα αναξιοπρεπές επίπεδο πολιτικής σκέψης. Βαφτίζω έτσι ένα ευρύτερο φαινόμενο, απλώς λόγω επικαιρότητας. Η εδώ άποψη, εν ολίγοις: σε αυτό το επίπεδο σκέψης κινείται και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και αυτοί που τον ξυλοφόρτωσαν.

Οι δύο πλευρές συγκλίνουν απόλυτα στο εξής γενικό: τα κοινωνικά προβλήματα λύνονται με χαμηλής νοημοσύνης μέτρα και ιδέες. Δεν διανοούνται, αμφότεροι, κομψές λύσεις. Αντιθέτως, θα τις πολεμούσαν. Και με μίσος.

Η μία πλευρά τους, ο ορθο-Μπουταρισμός, πρεσβεύει την άποψη ότι, ο δρόμος για την ειρήνη μεταξύ των λαών, είναι η λήθη και οι στρογγυλεύσεις της ιστορικής αλήθειας. Και τον βλέπουν ως μονόδρομο, ως κάτι αυτονόητα αναγκαίο.

Ένα τυπικό μέλος αυτής της ομάδας, αρνείται να συζητήσει άλλους δρόμους για την Ειρήνη. Είναι απολύτως σίγουρος ότι ο πόλεμος δεν οδηγεί στην Ειρήνη. Δεν ασχολείται καν με σχετικές σκέψεις του Αριστοτέλη, ή έστω με το πιο γνωστό Ρωμαϊκό: «Αν θέλεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο».

Φυσικά, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για νέους προβληματισμούς. Κάποτε ο πόλεμος ήταν κατ’ ουσίαν ένα σπορ για άνδρες, με πολλούς νεκρούς και καταστροφές. Σήμερα, όμως, είναι πάτημα κουμπιών και κίνδυνος ολικής καταστροφής.

Κάπου εκεί, τελειώνουν τα πορίσματα της εποχής που ο διορατικός στοχασμός ήταν στη μόδα. Και, ο τυπικός ορθο-Μπουταριστής, αποδεικνύεται μη διορατικός. Βλέπει μόνο «Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι». Αφού η Ιστορία εξάπτει τα πάθη, θα ευνουχίσουμε την Ιστορία –αυτή η «σκέψη» πρυτανεύει.

Δεν τους προβληματίζει καν ότι αυτή η συμπαθής [για την βαθιά ανοησία της] άποψη, δεν έχει και τόσο νόημα, όταν δεν είναι επιθυμία και των δύο πλευρών. Ερωτώ: Τι ακριβώς νόημα έχει να ξεχνάς εκουσίως τα «κατορθώματα» του Κεμάλ, όταν απέναντι ξεφυτρώνει νέος «Κεμάλ»;

Ποιος εγγυάται ότι οι ευφάνταστες μεγαλοστομίες θα είναι πάντα λόγια; Με τη λίρα…

Όλα αυτά πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Διορθώνω: ουδόλως συζητήθηκαν. Η κοινή γνώμη εγκλωβίσθηκε τεχνηέντως στο δίλλημα: με το δήμαρχο ή με αυτούς που τον ξυλοφόρτωσαν. Δεν υπήρχε καν θεωρητικά η επιλογή: ούτε με το δήμαρχο ούτε με τους αγριάνθρωπους.

Πολύ χειρότερα, μάλλον έχουμε ξεχάσει κάποια πράγματα με τον τύπο και τη δημοκρατία. Μαζί, και με τον κοινό τους τόπο: τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Κάποια πράγματα, δηλαδή, που εξηγούν τις βιαιοπραγίες –άλλο θέμα η δικαιολόγησή τους.

Μάλλον έχουμε παραγνωρίσει, λοιπόν, ότι οι απόψεις του ορθο-Μπουταρισμού προβάλλονται μόνον από την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Ή σε κλειστές συγκεντρώσεις. Πάντα χωρίς αντίλογο από σοβαρούς.

Η Ιστορία, όμως, διδάσκει ΤΙ ΚΑΝΕΙ ο άνθρωπος. Έτσι τον διδάσκει. Έτσι μόνον θα τον διδάξει την Ειρήνη και την αξία της. Όχι με ακρωτηριασμούς, δίκην «συνωστισμού». Αν χρειάζεται να κάνουμε κάτι με την Ιστορία, είναι να την κάνουμε –όσο γίνεται!– αντικειμενική.

Ως μόνος αντίλογος στον ακρωτηριασμό της Ιστορίας, αντιθέτως, προβάλλονται αγριότητες και αραχνιασμένες μεγαλοστομίες. Οι όποιοι σκεπτόμενοι, είναι καθηλωμένοι στο ρόλο του τηλεθεατή. Λεπτομέρεια αν έχουν κάνει το αυτονόητο: να κλείσουν την τηλεόραση.

Αλλά, ούτε ο αντι-Μπουταρισμός ξέρει από ελευθερία στην έκφραση ιδεών, από ευθεία μάχη ιδεών. Ευκαιρίας δοθείσης, ξυλοφορτώνει. Έτσι εκφράζει την απαρέσκειά του. Δεν θα ήταν ανεκτές κομψές αντιδράσεις.

Τί δ-ε-ν θα ήταν Μπουταρισμός; Να του έδιναν το μικρόφωνο στην εκδήλωση, π.χ., και να του ζητούσαν να πει δυό λόγια για την Γενοκτονία των Ποντίων. Δημοσίως, όχι σε στούντιο βοθροκάναλου. «Πέστα δήμαρχε».

Να μας φύγει η περιέργεια, αν μη τι άλλο, τί στο διάολο δουλειά είχε στην εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Αβίαστα, θα προέκυπτε ειρωνικό χειροκρότημα, και τα συναφή. Θα τολμούσε, άραγε, να πει τα γνωστά περί Κεμάλ Αττατούρκ; Μπροστά σε απογόνους σφαγιασμένων από τους Νεοτούρκους του;

Φυσικά όχι. Όχι μόνον γιατί είναι –όπως όλοι οι ομοιδεάτες του– θρασύδειλος. Θα καταλάβαινε και ο ίδιος ότι λέει απλώς μπούρδες. Ή, έστω, με γειά του με χαρά του οι απόψεις του. Αλλά θα καταλάβαινε ότι δεν είχε καμιά δουλειά στην εκδήλωση για Μάρτυρες του Έθνους. Αυτό.

Δεν τους αρέσουν, ένθεν κι ένθεν, κάτι τέτοια κομψά. Θέλουν αγριάδες, χοντράδες. Όλοι οι Μπουταριστές. Και οι ορθο- και οι αντί-.

Μην το παιδεύουμε, όμως. Ιδίως για το ΠΩΣ και ΤΙ προβάλλει ο «δημοκρατικός» «τύπος». Το έχει εξαντλήσει ο αείμνηστος Νίκος Καλογερόπουλος (Nikolas Kaloy): «Στη δικτατορία, έχουμε λογοκρισία του τύπου. Στη δημοκρατία, έχουμε λογοκρισία από τον τύπο.»

Περί αυτού πρόκειται ακριβώς.

Αυτός ο δημοκρατικός τύπος, τί τύχη!, είχε πιάσει πόστα για να αποθανατισθούν τα γεγονότα. Και είδηση ήταν μόνον ο ξυλοδαρμός. Μήπως ακούσθηκε τίποτα για την περίπτωση στημένου περιστατικού; Μήπως σχολιάσθηκε αν ανέβηκαν ή έπεσαν οι «μετοχές» του παθόντος; Αν τον σύμφερε, δηλαδή, όλη αυτή η δωρεάν προβολή και διαφήμιση.

Αν ήταν τυχαίο, το εκμεταλλεύτηκαν αγρίως. Πανέτοιμοι, αντέδρασαν αστραπιαία, γέμισαν τα δελτία ειδήσεων. Να οι έκτακτες συνδέσεις, να η κατακραυγή, να οι σύσσωμες δηλώσεις του σύσσωμου πολιτικού κόσμου. Και τζίρος –βασικό.

Αν τους σύμφερε τόσο το τυχαίο περιστατικό, όμως, γιατί να μην ήταν «τυχαίο»;

Κάπως έτσι, η βία προβάλλεται ως μόνο ζήτημα. Η παγίδα είναι διαχρονικά στημένη. Στα πρότυπα του «Τα δικά σας είναι καρύδια και βροντάνε. Τα δικά μας είναι σύκα και δεν βροντάνε».

Τουτέστιν: καταδικάζεται η έκφραση διαφωνίας με χειροδικία. Και σωστά. Αλλά, όταν δεν καταδικάζεται η φίμωση της διαφωνίας, με ναζιστικής εμπνεύσεως λογοκρισία, μήπως η καταδίκη των ξυλοδαρμών είναι «στάχτη στα μάτια» και τίποτα άλλο;

Κι αν μιλάμε για δημοκρατία, και δημοκρατική έκφραση του λαϊκού φρονήματος, μήπως ξεχάσαμε [εκτός από την 45% αποχή] τι έγινε μετά το 61,8% ΟΧΙ; Δικαίωμά τους, πάλι, να θεωρούν λάθος την λαϊκή ετυμηγορία. Αλλά να μη μιλάνε για δημοκρατία. Αρκετά.

Με αυτά τα μυαλά, είναι ευκολάκι να βαφτισθεί «φασισμός» ο ξυλοδαρμός. Κάθε βιαιοπραγών εστί φασίστας, είναι το δόγμα της Αριστεράς. Και γνωστό στέλεχός της, στην γενέτειρά μου Κόρινθο, το τερμάτισε. Παραλλήλισε τον αξιολύπητο δήμαρχο με τον αγωνιστή της Ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη.

Συμφωνώ πάντως, αγαπητέ Αθανασάκο, ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Αλλά ΤΙ ακριβώς; Η βία ή το αναξιοπρεπές επίπεδο πολιτικής σκέψης;

Κόρινθος 22 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

Απέναντι στο Ομηρικό Ψυχογράφημα

Αποτυχία πλήρης, δεν υπήρξε. Αλλά η απήχηση ήταν περιορισμένη. Αστοχία; Δισταγμός; Αμηχανία;

Αναφέρομαι στην διαδικτυακή έκδοση «Ελένης απόλογος». Ένα μυθιστόρημα όπου επιχειρώ να αναδείξω μία μάλλον άγνωστη πλευρά των Ομηρικών Επών: ψυχογράφημα της Ελληνικής Φυσιογνωμίας.

Απευθυνόμενος σε λίγες δεκάδες φίλες, αλλά και σε μερικούς φίλους, που έδειξαν ενδιαφέρον, και ίσως σκέπτονται να το μελετήσουν με άνεση χρόνου, θα ήθελα να τονίσω μερικά κρίσιμα σημεία.

Πρώτον, όσο κι αν φαίνεται βαρετό και παλιομοδίτικο, έχει σημασία να διαβαστεί το βιβλίο εκτυπωμένο. Μακριά από την οθόνη, και με ησυχία. Αν δεν πείθω σε αυτό, είναι σίγουρο ότι όχι απλώς δεν θα πείσω γενικά αλλά ούτε καν θα καταφέρω να περάσω το μήνυμα. Μήνυμα προς αξιολόγηση –εννοείται. Άλλο ζήτημα η συμφωνία μας.

Η εκτύπωση στοιχίζει 3,5 έως 4 ευρώ. Ναι! –κι ένα μικρό μπελά με το φωτοτυπάδικο. Στηρίζει παραστατικά, όμως, το μήνυμα «γυρίζουμε σελίδα». Και το ζητούμενο είναι αλλαγή συμπεριφοράς. Νέα στάση ζωής.

Δεύτερον, παρ’ ότι πρόκειται για μυθιστόρημα, χρειάζεται πολλές αναγνώσεις. Από την δεύτερη και μετά, φυσικά, δεν θα υπάρχει η έκπληξη της πλοκής και η όποια αγωνία για το τέλος. Θα υπάρχει, όμως, καλύτερη επικοινωνία με τα μηνύματα και την τεχνική.

Τρίτον, η ανάγνωση και μόνον, συνιστά πνευματική άσκηση, και μάλιστα δύσκολη. Αφ’ ενός, υπάρχει σωρεία συλλογισμών. Και στις μέρες μας αυτό δυσκολεύει πολλούς. Αφ’ ετέρου, υπάρχουν πολλοί ανατρεπτικοί συλλογισμοί. Και δεν είναι απλό να αλλάξει γνώμη καμία π.χ. για την Κλυταιμνήστρα ή τον Αχιλλέα. Ή, έστω, να επανεξετάσει τη γνώμη της.

Επίσης, μάλλον δυσκολεύει και η διάκριση μεταξύ του μυθιστορήματος και του Ομηρικού Μύθου. Να βοηθήσω: Ό,τι «συμβαίνει» μετά την λήξη της Οδύσσειας, είναι απλώς επινόηση του υπογράφοντος. Τα σχόλια, αλλά και όλο το μυθιστόρημα, είναι μία απόπειρα προσεγγίσεως του Ομηρικού Νοήματος, χωρίς ανταγωνισμό προς το αριστουργηματικό Ποίημα. Αυτό τίθεται στην κρίση της αναγνώστριας, ιδίως της ήδη ενήμερης.

Τέταρτον, η μυθιστορηματική παρουσίαση της ψυχογραφικής πλευράς του Ποιήματος, συμβαδίζει με ένα κατ’ ουσίαν αυτο-ψυχογράφημα της αναγνώστριας. Υπάρχει μεγάλο εύρος συναισθηματικών αντιδράσεων. Διαψεύσεις προσδοκιών, ανατροπές, νεωτερισμοί. Μικρές ιεροσυλίες.

Ενδεχομένως, θα παρατηρηθεί κάποια δυσανεξία στην έκπληξη ή την ευχάριστη διάθεση. Ίσως θα ήταν προτιμότερος περισσότερος καβγάς.

Πέμπτον, η μυθιστορηματική παρουσίαση των ανατρεπτικών ιδεών του συγγραφέα, συνιστά και μία [τουλάχιστον: απόπειρα για] επιστροφή στην Ομηρική Διδακτική Τεχνοτροπία. Προσπαθώ να αναδείξω ανάγλυφα την διαφορά της Ομηρικής Παιδαγωγικής από τα σημερινά γνωστά. Επιφυλάσσομαι, για ευθετότερο χρόνο, να παρουσιάσω προσεγγίσεις που «υιοθετούν» και τα πορίσματα της σύγχρονης επιστήμης της Παιδαγωγικής Ψυχολογίας.

Έκτον, ως προς την ουσία του Ομηρικού Μύθου, εισάγω πρωτάκουστες προσεγγίσεις και ερμηνείες. Και προτείνω στοιχειοθετημένες απόψεις. Προφανώς, απευθύνομαι σε όσες αναζητούν την αλήθεια, αλλά και είναι αποφασισμένες να αναμετρηθούν με την ίδια την αλήθεια. Και οι αντιρρήσεις ευπρόσδεκτες. Όπως πάντα.

Έβδομον, αναδεικνύοντας το αυθεντικό ψυχογράφημά μας, ως πεμπτουσία του Ομηρικού Μύθου, φιλοδοξώ –να το πω στα ίσια– να βγάλω εκτός θέματος πολλούς. Όχι μόνον την σημερινή εγχώρια Φιλολογία. Στο δοκίμιο «ΟΔΟΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ», που έχω κυκλοφορήσει, επίσης διαδικτυακά, βάζω την υπογραφή μου κάτω από τη φράση: «Πάει πολύ να παίρνουν το λόγο Γερμανοί».

Θυμίζω ότι ο Ομηρισμός, εκεί, είναι ολόκληρη επιστήμη. Και ήδη έχω υποδείξει, με επιχειρήματα ουσίας, αντίστοιχη διαχρονική επίθεση στη γλώσσα μας –μπορεί και ακούσια. Το βασικό, όμως, είναι ότι τους είναι απρόσιτη η Ελληνική Φυσιογνωμία. Όπως αποδεικνύεται. Ναι ή όχι;

Όγδοον, αυτό που είναι να κριθεί πάνω από όλα, δεν είναι ο υπογράφων. Είναι να κριθεί η επικαιρότητα του Ομηρικού Μηνύματος. Είναι να κριθεί η αξία του αυθεντικού Ομηρικού Ψυχογραφήματος. Είναι πρόδηλο τί θα μπορούσε να σημαίνει μία επιτυχής αξιοποίησή του.

Όλα αυτά, στην εποχή της κοινοτυπίας, όπου οι πρωινές ειδήσεις μπαγιατεύουν πριν νυχτώσει. Αλλά στην ίδια εποχή, του ακραίου ανταγωνισμού, είναι να αποδειχθεί κι αν είναι υπερόπλο του Ελληνισμού η Ενόραση. Η ενορατική αντίληψη της πολυπλοκότητας και του χάους. Στις έσχατες, μάλιστα, συνθήκες που βιώνουμε.

Ένατον, και σημαντικότερο, η χρησιμότητα των παρουσιαζομένων ιδεών ζωής αφορά –πρωτίστως!– προσωπικά την αναγνώστρια. Αν το επιλέξει, μπορεί να τις αξιοποιήσει χωρίς να χρειάζεται να τις μοιρασθεί με κανέναν άλλον. Έχουμε καιρό μέχρι να προκύψει η αναγκαία σιγουριά, ώστε να ξυπνήσει και το φιλότιμο.

Αντίστοιχη χρησιμότητα, ακόμη και με μια απλή ανάγνωση, αναμένω και για προικισμένα ελληνόπουλα. Αυτά που το –καθαρά προκρούστειας λογικής– δυτικό εκπαιδευτικό σύστημα [πόσο μάλλον τα δικά μας χάλια], τα έχει οδηγήσει σε σύγχυση και αδράνεια. Σε διαδρομή καταφανώς κατώτερη των προσόντων τους.

Πιστεύω ειλικρινά, και μετά λόγου γνώσεως, ότι τα αποτελέσματα σ’ αυτά τα ελληνόπουλα θα είναι θεαματικά. Αρκεί –είναι κρίσιμο!– να μην υπάρξει κανενός είδους πίεση. Και το προσεχές καλοκαίρι είναι ευκαιρία. Θα είναι ασφαλές δείγμα στροφής, αν συνεχίσουν διαβάζοντας με κέφι Όμηρο.

Εν τέλει, δέκατον, χρειάζεται κάποια ταμπέλα στην όλη προσπάθεια. Και δεν είναι άλλη από ό,τι μεγαλύτερο επιχειρήθηκε στην Ιστορία του πλανήτη: Ελληνική Αναγέννηση.

Η ιδεολογική υπεροχή μας, ευρύτερα, είναι καταφανής. Ιδίως, στην πλοήγηση στο σύγχρονο χάος. Συντριπτική, ανατέλλει αβίαστα. Και επιχειρώ διαμόρφωση της γνώμης των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Σε μια εποχή που ψάχνει απεγνωσμένα για αξίες και λύσεις.

Ειδικότερα, απευθύνομαι στους δασκάλους των δασκάλων. Στους σκαπανείς του Νέου Ομηρισμού. Στους νέους Λιαντίνηδες. Αυτούς που θα τα βάλουν με τον ακαδημαϊσμό, αλλά από βαθύτερες αφετηρίες. Αυτούς που θα διακρίνουν την θανάσιμη γερμανοδουλεία στην πνευματική μας ζωή, αλλά και τις απαρχές των προβλημάτων της Ελληνικής μας Φυσιογνωμίας. Μαζί, και τις λύσεις στα προαιώνια φυλετικά μας ελαττώματα.

Να απαντήσω και στη εύλογη βασική ερώτηση. Ομηριστί: Όψιμον οψιτέλεστον.

Κόρινθος 20 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

Παραπομπές σε άρθρα και βιβλία :

ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ - Πρόλογος στην διαδικτυακή έκδοση εργασίας

Σκότωσε κανείς τον Όμηρο ;

Μήνις ή μήτις ;

Φρένες εσθλών στρεπταί

Από πότε δέχεται επίθεση η ελληνική μας γλώσσα;

Η ομιλία Ομπάμα ως ύβρις κατά του Ελληνισμού

“Let’s rethink sex”

Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος : Ελληνίδα και Έλληνα μη λησμονείς την πατρίδα σου

Από τον Όμηρο στην Google

ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΕΣ ΚΡΑΤΟΣ - Πρόταση Εθνικού Οράματος

Πού πηγαίνει η Ελλάδα;

Τι είναι υπεροπλία στις μέρες μας;

Έλληνες ξανά!

Θεϊκά θεωρεία: USDTRY

ΕΚΤΑΚΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΓΟΡΑΣ

Σε συνέχεια του σήματος:

8 March · JUST ASKING...

Αν -αν!- το USD/TRY πάει, από το 3,80 τώρα, στο 6 συντόμως, μήπως ο 6ος στόλος να το γυρίσει σε κρουαζιέρα;

αλλά και άλλων ενδιαμέσων, και καθώς ήδη η ισοτιμία είναι στα πρόθυρα του 4,50, θέτω υπ’ όψιν τα εξής:

1.      Η φθηνή λίρα, δίνει ευκαιρίες φθηνών διακοπών στην Τουρκία, σε μία εποχή που κορυφώνονται οι κρατήσεις.

2.      Η προσεχής εκλογή νίκη Ερντογάν, και η ενίσχυση των εξουσιών του, σε βαθμό δικτάτορα, είναι –όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά– ο καλύτερος συνταγή οικονομικής ανάπτυξης: δικτατορία με ελεύθερη οικονομία.

3.      Ευρύτερα, το μοντέλο δυναμικού πολιτικού, ακόμη και σε βαθμό αγριότητας, εμπεδώνεται ως πρότυπο παγκοσμίως.

4.      Τεχνικά, από την άλλη, δείχνει ότι είναι καιρός για κάποια διόρθωση, ακόμη και ως «τίναγμα της γάτας».

5.      Το όλο σκηνικό, δείχνει ένα καλοσχεδιασμένο προεκλογικό εγχείρημα, σε δύο χρόνους.

Σε αυτά τα πλαίσια, μία σημαντική αντιστροφή θα πρέπει να αναμένεται. Και θα πρέπει να αναζητηθεί λεπτομερέστερα.

Σε κάθε περίπτωση, σειρές, ας κερδίσει και κανένας άλλος…

16 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

Σορτάκιας με πίτα, τζατζίκι και μπόλικο πιπέρι.

Κάποιος που θα ασχοληθεί πρώτη φορά με τις σκέψεις του όλως ασήμου υπογράφοντος, στο όλως άσχετο με τα τυπικά του προσόντα θέμα του χρηματιστηρίου, και ειδικά στα εσχάτως προκύψαντα με την εταιρεία FOLLI FOLLIE, μάλλον θα πρέπει να αρχίσει από κάτι χειροπιαστό.

Το άσμα-θρύλος του ΧΑΑ, «Ποιος στο είπε για τους μάγκες;», με τον αξέχαστο λαϊκό βάρδο Στράτο Διονυσίου, έβαλε για μία ακόμη φορά μία κόκκινη γραμμή. Ιστορικά, αυτό το σήμα στηρίζει στα δύσκολα, στο βαθύ κόκκινο.

Στην περίπτωση της FF, το ΣΤΟΠ ήταν στο 6,64. Την επομένη των δύο διαδοχικών limit down, και στο ενδοσυνεδριακό -11,70%.

Η πολύ λίγο γνωστή λεπτομέρεια, είναι ότι αυτό το χαρακτηριστικό άσμα είχε αφιερωθεί στον υποφαινόμενο, ως “oberon” των πάλαι ποτέ capitalblogs.

Τα πιο τρανταχτά του απολογισμού:

- Η «επιχείρηση απόδραση από το Αλκατράζ», τον Ιανουάριο του ’12, που ήταν «πίσω» από ισχυρή ανοδική αντίδραση. Έδωσε κρίσιμη ανάσα στους πάντες.

- Η ανοικτή επιστολή στον πρόεδρο της δημοκρατίας, τον Φεβρουάριο του ’16, με εποικοδομητικές προτάσεις αξίας, που απλώς συνέπεσε με την ονομαστική εορτή γνωστής δημοσιογράφου και το αυθημερόν χαμηλό 28ετίας του Γενικού Δείκτη…

Αυτές τις επιτυχείς στηρίξεις, και πάμπολλες άλλες, πολλοί τις εκμεταλλεύθηκαν αλλά ουδείς τις αναγνωρίζει εμπράκτως, τουλάχιστον ως προς την σημασία τους.

Η άλλη σημαντική λεπτομέρεια, σε αυτή την ιστορία, είναι ότι έχει μία και μόνη αποτυχία, αλλά παταγώδη: τη μεγάλη ήττα το φθινόπωρο του ’15. Ήταν το στημένο κόλπο με την απίστευτης ανανδρίας μεθόδευση του ξεπουλήματος των μεγάλων τραπεζών της χώρας μας, με το γνωστό “book building” στο Λονδίνο.

Αντίστοιχα περιθώρια ύπουλα στημένου παιχνιδιού, ατυχώς, υφίστανται και στην τρέχουσα υπόθεση. Το τονίζω: περιθώρια.

Καθώς, λοιπόν, όσοι ακολούθησαν το σήμα στο 6,64€, και δεν αφουγκράσθηκαν τα επόμενα σήματα, μετρούν ακόμη κάποια σημαντικά κέρδη, είναι ευκαιρία να διατυπώσω μερικές στοιχειοθετημένες σκέψεις. Και, καταγράφοντας στο τέλος αυτού του άρθρου και το σχετικό χρονικό, να εγκαταλείψω την συνεχή παρακολούθηση του ζητήματος.

Κατά πρώτον, επισημαίνω με έμφαση κάτι που δείχνει κάπως αυτονόητο, αλλά κρίνω απαραίτητο να καταγραφεί. Υπάρχουν –στο μείζον ζήτημα– δύο και μόνον ενδεχόμενα.

1.      Ή η εταιρεία πάει μια χαρά, όπως λένε τα βιβλία της.

2.      Ή η εταιρεία είναι «σάπιο μήλο», σύμφωνα με την γνωστή OCM.

Να το πω λαϊκά: και σε αυτή την υπόθεση, δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος».

Αναλόγως, θα πρέπει να εκτιμηθεί η στάση της εταιρείας. Στη συνέχεια, αλλά λίγο πιο περίπλοκο, είναι να εξιχνιασθεί και ο ρόλος της «πέτρας του σκανδάλου» OCM, όπως και το αν και ποιοί είναι πίσω της.

Παρακάτω, αξίζει να ξεφύγει κανείς από το να συλλαβίζει τρέχουσες ανακοινώσεις και «ειδήσεις», αν θέλει να βγάλει κάποιο βάσιμο συμπέρασμα. Ως επενδυτής –εννοείται.

Στα πλαίσια αυτά, να κάποιες στοιχειοθετημένες σκέψεις.

1.      Η FF έχει πάρει επισήμως, και σε ανύποπτο χρόνο, δύο σημαντικές αποφάσεις:

      [α] Να μην διανέμει μερίσματα, παρά τα υψηλά κέρδη της.

      [β] Να αγοράσει μέχρι το 10% των μετοχών της.

2.      Η απόφαση [α], όπως έχει νομίμως δικαίωμα να αποφασίζει η Γ.Σ., προφανώς πιέζει όσους διακρατούν μετοχές μακροχρονίως. Επί πλέον, οι θεσμικοί επενδυτές μέτοχοι, δεν γράφουν ούτε λογιστικά κέρδη, αφού η τιμή της μετοχής πιέζεται σημαντικά μετά το υψηλό 33,50€ του Ιουνίου του ’14.

      Αλλιώς: τα ετήσια κέρδη, κάπου 3,30€/μετοχή, δεν «γράφονται». Για χρόνια.

3.      Η απόφαση [β], ληφθείσα τον Ιούνιο του ’17, με περιθώριο διετίας, άρχισε να ενεργοποιείται με την αγορά 30.000 μετοχών στις 10/5/18. Χαρακτήρισα ήδη την κίνηση ως «γρούτσου-γρουτς το ποντικάκι...», καθώς η απόφαση του ’17 δίνει δικαίωμα αγοράς κάπου 6,6 εκατομμυρίων ιδίων μετοχών.

4.      Παράλληλα, η μεγαλομέτοχος εταιρεία Fosun, κινεζικών συμφερόντων, αύξησε σημαντικά το μερίδιό της. Κάπου 1,12% της εταιρείας.

5.      Αυτές οι αγορές, προβλήθηκαν σαν στήριξη του τίτλου. Η πρώτη κίνηση, μάλιστα, προβλήθηκε στον τύπο ως απόφαση του Δ.Σ. της εταιρείας. Το ακριβές είναι ότι η απόφαση του Δ.Σ. αφορά ενεργοποίηση της από τον Ιούνιο του ’17 απόφασης της Γ.Σ. Δηλαδή: δεν είναι και τόσο εσπευσμένη κίνηση.

6.      Ως προς τον οικονομικό έλεγχο της εταιρείας, αντί να διακοπεί η διαπραγμάτευση και να γίνει εσπευσμένος έλεγχος των βασικών μεγεθών, όπως επιβάλλει τουλάχιστον η λογική, δρομολογήθηκε επισήμως διαδικασία με χρόνο-στόχο τον μήνα που είναι παχιές οι μύγες…

7.      Ειδικά ως προς τις περίφημες «ελεύθερες ταμειακές ροές», ως προς τις οποίες –λέει– πάσχει η εύρωστου ισολογισμού εταιρεία, αρκεί απλώς λίγη προσοχή στο πώς ορίζεται αυτό το μέγεθος-εφεύρημα. Κυρίως, στο ποια θα ήταν η σημασία του εν προκειμένω –έστω θεωρητική.

8.      Ως προς τα «σημεία πώλησης», που πολλά –λέει– είναι κλειστά, αξίζει να σημειωθεί ότι η εταιρεία αναγράφει στον ίδιο τον τίτλο της ότι ασχολείται με καταστήματα «αφορολογήτων ειδών». Τα μικρομάγαζα, δηλαδή, πάντα είχαν μικρό βάρος, Επί πλέον, όπως προκύπτει επισήμως, ήδη αντικαθιστώνται στην πράξη από διαδικτυακές πωλήσεις.

9.      Λεπτομέρεια, το ότι η όλη συζήτηση περί καταστημάτων, με την προτροπή «επισκεφθείτε τα να ελέγξετε», συνιστά χαμηλού κόστους γκρίζα διαφήμιση. Άλλο θέμα το αν είναι και εμπαιγμός –και ποιών.

10.  Ευρύτερα, αξίζει να προσέχει κανείς τι γράφει και τι δεν γράφει ο τύπος. Τα δύο διαδοχικά limit down, λ.χ., δεν πέρασαν ούτε «στα ψιλά» των εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας –μόνον εκ των υστέρων.

11.  Από την άλλη, η πέτρα του σκανδάλου OCM, αποσύρεται με ελαφρά πηδηματάκια από τη δημοσιότητα. Εκτός αν νιώθει ότι πρόκειται –λέμε τώρα– να γράψει δυσθεώρητες ζημιές.

12.  Σε όλα αυτά, αξίζει να προστεθεί μία απλή ερώτηση κρίσεως: αν –αν!– η FF είχε τη δυνατότητα να διαλέξει την χώρα όπου θα φορολογείται, ποιάν θα διάλεγε; Μήπως θα διάλεγε την Κίνα, όπου και το κύριο μέτωπο πωλήσεων; Ή μήπως θα προτιμούσε το ΧΑΑ;

13.  Κι αν –αν!– πράγματι θέλει να φύγει, καθώς θα επρόκειτο για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ διαφορά φόρου ετησίως, στα παρόντα επίπεδα κερδοφορίας, πώς θα μπορούσε να ανοίξει «τρύπα» στο θεσμικό πλαίσιο που την καθηλώνει στην Ελλάδα;

Αν –αν!– η γενική απάντηση είναι ότι επιχειρείται ο πλήρης έλεγχος του μετοχικού κεφαλαίου, λογικά θα πρέπει να περιμένουμε δύο φάσεις:

[Α] Συστηματικό μάζεμα, πάνω-κάτω στα τωρινά επίπεδα. Μέχρι πρασινοφωτισμού.

[Β] Θεαματικό ράλλυ στο φινάλε. Επί τη λήξει.

Προφανώς, υπάρχουν και πολλά άλλα σενάρια. Υπάρχουν κι άλλα στοιχεία, όχι μόνον δημοσιευμένα. Υπάρχουν κι άλλες εύλογες σκέψεις και προβλέψεις. Αλλά η κρίσιμη λεπτομέρεια, στο ως άνω υποθετικό σενάριο, πάντα κατά την άποψη του υπογράφοντος, είναι ότι το τελικό ράλλυ θα έχει δύο όψεις.

Θα ανταμείψει, αφ’ ενός, τους [πολύ] υπομονετικούς, καθώς η FF θα τους προσφέρει όσο-όσο για να πουλήσουν.

Αφ’ ετέρου, θα κάνει τους σορτάκηδες να καταλάβουν την βασική θεωρητική διαφορά που έχει η short θέση από την long. Στην δεύτερη, μπορεί να χαθεί –περίπου– το κεφάλαιο που παίζεται. Στην πρώτη, οι ζημιές μπορεί να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Τουτέστιν: στη φάση Β, πάντα στο υποθετικό μας σενάριο, θα πρέπει να βρει κανείς άλλον σορτάκια να του φορτώσει τον μουτζούρη του. Εξ ου και η προειδοποίηση στα «κυνηγόσκυλα», που φιγουράριζε στο fb-cover από την Κυριακή το βραδάκι.

Κόρινθος 13 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΣΤΟ FACEBOOK

6 May at 18:58 · Cover

«Όταν δεν θα υπάρχουν πια λαγοί,

θα μαγειρευτούν τα κυνηγόσκυλα

που τους έψαχναν.»

Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

7 May at 11:03 · Τζώρτζης Κουτσολιούτσος: Οργανωμένο σχέδιο κατά της Folli Follie Group

[Like]

 

7 May at 14:45 · EKTAKTO ΣΧΟΛΙΟ ΑΓΟΡΑΣ

Μόνον περιέργεια μπορεί να εκφράσει κανείς στο θέμα με την ΦΟΛΙ. Οι κυριώτερες απλές απορίες:

1. Πώς είναι δυνατόν να δέχεται πιέσεις μία μετοχή στα επίπεδα του 7,52 ευρώ/μετοχή, όταν τα κέρδη της είναι κάπου 3,30 ευρώ/μετοχή. Μετά από φόρους.

2. Πώς είναι δυνατόν μία εταιρεία αυτού του μεγέθους, και αυτών των επιδόσεων, να κάτσει να κάνει παιχνιδάκια με το πόσα καταστήματα λιανικής έχει.

3. Πώς είναι δυνατόν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να ξεκινάει αργόσυρτες διαδικασίες, και φέρνοντας σαφώς την εταιρεία σε θέση απολογίας.

Κατά τα άλλα, το πρώτο σήμα, στις 11:03 σήμερα, με το Like στην ανακοίνωση Κουτσολιούτσου, συνέπεσε με το γερό σκούπισμα της προσφοράς στο limit down.

Πιό κρεμούλα, σειρές, θα με κλείσουν μέσα.

7 May at 21:41  FF Group: Δήλωση Διευθύνοντος Συμβούλου FF Group, κου Τζώρτζη Κουτσολιούτσου

 

Σχόλιο Κ.Τ.:

«Gabriel Grego,
και παλικαράδες της Quintessential Capital Management LLC (QCM),
δ-ε-ν τα υπολογίσατε όλα καλά.»

 

7 May at 21:43 · ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ-STAVENTO

 «Οι νεράιδες θα ΄ρθούν στα όνειρα σου, να σου τραγουδήσουν.»…

8 May at 07:32 · The Doors - Waiting for the sun

"Η υπομονή είναι ένα δέντρο
με πικρές ρίζες και γλυκούς καρπούς."

Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

8 May at 11:46 · @ Τ.Κ.

Δέεενν θέλω τσιγγουνιές.

8 May at 11:57  Δώδεκα ~ Άννα Βίσση

 

8 May at 12:00 · Ποιός σου είπε για τους μάγκες - Στράτος Διονυσίου

ΦΦΓΚΡΠ 6,6400 -0,8800 -11,70

Ποιος το είπε για τους μάγκες πως χαθήκανε;
Ποιος το είπε πως τα τρένα τους πατήσανε;
Ποιος το είπε για τους μάγκες πως τη βάψανε,
πως ταξίδεψαν με βάρκα και βουλιάξανε;

Όσο υπάρχει τράπουλα
θα βγαίνουνε ρηγάδες,
κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι
θα βγαίνουν μαθητάδες.

Ποιος το είπε για τους μάγκες πως χαθήκανε;
Ποιος το είπε πως τα τρένα τους πατήσανε;
Ποιος το είπε πως οι μάγκες χρεοκόπησαν
και οι ψευτοκυριλέδες τους εκτόπισαν;

Όσο υπάρχει τράπουλα
θα βγαίνουνε ρηγάδες,
κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι
θα βγαίνουν μαθητάδες.

8 May at 17:11 · Την Κυριακή:
"Σορτάκιας με πίτα, τζατζίκι και μπόλικο πιπέρι."

9 May at 12:16 · Να που προέκυψε και άλλη απορία:

ΦΦΓΚΡΠ 8,4400 -0,1100 -1,29%

4. Ο κινεζικός όμιλος Fosun, που ανέβασε -μέσα στην αναμπουμπούλα- το ποσοστό στην εταιρεία στο 15,007% (έμμεσα και άμεσα), από 13,886% που είχε προηγουμένως, τί τις ήθελε και τις αγόρασε τις 750.000 ψωρομετοχές;

[αυτό με την κρεμούλα, ισχύει ακόμη]

10 May at 11:40 · FOLLI-FOLLIE Α.Ε.Β.Τ.Ε. - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΙΔΙΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ

γρούτσου-γρουτς το ποντικάκι...

11 May at 11:19 · ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ-ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΜΠΑΜΠΑΛΗ

... Ποτέ δεν είναι αργά για θαύματα...

ΤΕΛΟΣ

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΛΙΑΣΚΑ

Ο Κώστας Λιάσκας επέλεξε να κηδευθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο. Αυτή η τελευταία επιλογή του, αισθάνομαι –τελείως αυθόρμητα και αυθαίρετα– ότι συνιστά και επιθυμία του να γράψω δυό λόγια δημοσίως. Έξω από τα δόντια, και με το χέρι στην καρδιά. Και με βάση αυτά που γνώρισα, κινούμενος για χρόνια σχετικά κοντά του.

Ο Κώστας Λιάσκας, λοιπόν, υπήρξε –πρώτα απ’ όλα– ένας άνθρωπος σπανίων προσόντων. Με εδραία γνώση και ευρεία παιδεία. Με κρίση αλλά και δυναμισμό. Με αυστηρό χαρακτήρα, αλλά και χιούμορ. Οραματιστής αλλά και –όσο χρειαζόταν– άνθρωπος του εφικτού.

Ως επιστήμονας και επαγγελματίας, πολιτικός μηχανικός της καλής εποχής, είχε ένα εκπληκτικών επιδόσεων γραφείο μελετοκατασκευών και διοίκησης έργων. Κορυφαίο και σε ποιότητα και σε οργάνωση.

Ομολογώ ότι δεν άντεξα την απίστευτη οργάνωση του γραφείου του, παραπάνω από κάπου τρεις εβδομάδες. Παρότι μόλις κατεστραμμένος, και με αξιοζήλευτες αποδοχές και όρους, παραιτήθηκα.

Αυτό το γραφείο δεν έπαψε ποτέ να το διευθύνει, παρά την έντονη δημόσια δράση του.

Ο Κώστας Λιάσκας, αναδείχθηκε Πρόεδρος του ΤΕΕ το 1988, υπό τη σημαία του ΚΚΕ. Σύντομα, όμως, ανεξαρτητοποιήθηκε για να εξελιχθεί σε ηγέτη ιδιόμορφης οικουμενικής αποδοχής. Υπήρξε πρωτοπόρος στο στρίψιμο των διαχωριστικών γραμμών. Εκλεγόταν Πρόεδρος διασπώντας οριζόντια τα παραταξιακά μέτωπα. Αξιοποιούσε το προσωπικό του κύρος, αλλά και τα αναμφισβήτητα προσόντα του στους ελιγμούς.

Αυτή η προσωπική του αξία, σε ένα χώρο όπου σταβλίζονται αναρίθμητοι μέτριοι και επιτήδειοι, τον έφερνε συστηματικά να δέχεται επιθέσεις. Αλλά είχε τον τρόπο του. Κάπως έτσι, συμπλήρωσε 14 χρόνια Πρόεδρος, από τέσσερεις τριετείς θητείες!

Άφησε αναμφισβήτητο έργο στο ΤΕΕ, που δεν τολμούν να μειώσουν ούτε οι πιο ορκισμένοι αντίπαλοί του. Το ΤΕΕ του 1988 δεν είχε καμία σχέση με το ΤΕΕ του 2002.

Ως Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., σε οικουμενικά σχήματα, στις κυβερνήσεις Γρίβα και Ζολώτα, άφησε έργο δυσανάλογο με την ολιγόμηνη διάρκεια της θητείας του. Είναι χαρακτηριστικό, όμως, ότι ουδείς [όχι;] συνάδελφος θυμήθηκε ότι το Π.Δ.515/89 φέρει την υπογραφή του. Ίσως γιατί η σύγκριση αμοιβών μελετών και επιβλέψεων, πριν και μετά από αυτό, επιβάλλει υποχρεώσεις ηθικής φύσεως.

Ως μέλος της επιτροπής διεκδίκησης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, υπήρξε όχι μόνον αντιπρόεδρος, αλλά και ο κατευθυντήριος νους ενός ολοκληρωμένου σχεδίου που μεταμόρφωνε μία τριτοκοσμική μεγαλούπολη σε πόλη ολυμπιακών υποδομών.

Μετά την επιτυχία του Τόκιο, όμως, θα αναλάμβαναν οι αρεστοί μέτριοι. Η επιλογή καταφανώς ανίκανων, από την κυβέρνηση Σημίτη, έμελλε να στοιχίσει πανάκριβα στη χώρα. Αντί για στιβαρό σχεδιασμό και διοίκηση, είχαμε τα γνωστά. Και το κόστος της τελευταίας στιγμής.

Μεταφέρω την σχετική προσωπική του εκμυστήρευση: «Τι να περιμένεις από έναν άνθρωπο που όταν σου μιλάει δεν σε κοιτάει στα μάτια;»

Προσωπικά, του οφείλω και τρεις απλές κουβέντες του.

Πρώτα, ήδη από την πρώτη γνωριμία μας το μακρινό ’88, τον χαρακτηρισμό «νεογιάπυς». Τώρα, μετά από 30 χρόνια, αισθάνομαι ότι τον καταλαβαίνουν κι άλλοι.

Δεύτερον, την κουβέντα «μη σε δούμε με κανένα στιλέτο στην πλάτη». Είχε και πλάκα να με στέλνει εκπρόσωπο του ΤΕΕ σε επιτροπές. Και να μαθαίνει τα χουνέρια μου σε γραφειοκράτες. Δεν άντεξε, όμως, να μη σχολιάσει το τύλιγμα σε μια κόλλα χαρτί μεγαλόσχημου καθηγητή του Ε.Μ.Π.

Τρίτον, την πολύτιμη φιλική συμβουλή του, όταν εγκατέλειπα τη συνεργασία μας: «Κώστα όλα είναι στο μυαλό».

Πάνω απ’ όλα, αυτό που αισθάνομαι ότι οφείλω να μεταφέρω επιγραμματικά, είναι το Όραμά του για μία Ελλάδα που θα επενδύει στη γνώση.

Διμηνιό 8 Μαΐου 2018

Κώστας Τζαναβάρας

ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ

"Έχεις μεσάνυχτα" , της είπε.

Ενώ την σκέπαζε με φλούδες,
του νυχτερινού, άναστρου ουρανού,
κι όλες τις αποχρώσεις του μαύρου.
Ενώ μακριά απ΄τον θόλο της,
έκρυβε τους αστερισμούς,
μη σπινθηρούν ή θορυβούν ,
με ψήγματα αληθείας.
Ενώ πυρπόλησε κι αυτό,
το φως απ΄το φεγγάρι
και σκόρπισε τις στάχτες του,
απ΄όσα είχε ιδωμένα.
Ενώ έλιωσε στη χούφτα του,
το τελευταίο δειλινό,
και πέταξε τα σπλάχνα του,
σ΄ουράνιους καιάδες.
Ενώ θρυμμάτισε καλά τη φλόγα απ΄το κερί της
και μείνανε τα θραύσματα,
να αιωρούν μιαν ευωδιά,
σαν νέφος από γύρη.
Ενώ ότι ήταν γαλανό, τό΄κρυψε με φροντίδα,
σαν λάφυρο από ανίερο,
πόλεμο της ψυχής του.
Ενώ της έσκιασε στερνά και τις αλκυονίδες,
κι αντιλαλούσε ο βράχος της,
το κλάμα της αλκυόνας.
Ενώ το χρώμα έκλεψε, απ΄το ουράνιο τόξο
κι απ΄τις κλωστές του κέντησε, μυριόχρωμους τους στίχους,
υμνώντας ξένους ουρανούς
μ΄ολόγραμμα (εκ) τυφλωτικό, τυχαίου παραδείσου,

της μήνυσε θριαμβικά, νικητικά κι ορθά-κοφτά,
"έχεις μεσάνυχτα"........

μ΄ακούς ;

έχεις το δίκιο σου,
δεν είχε φως,
τό΄χες στα υπόγεια,
σαν πιο σοφός !

βίκυ τσιμπιρλή 3/5/18