Το αντιγκαμπί του Βόλγα (Άρθρο στο Jenny's World)

Στο άρθρο "Το γκαμπί του Δνείπερου", στο φιλόξενο Jenny's World, είχαμε δει το ουκρανικό υπό σκακιστική διάσταση. Σαν ένα παιχνίδι έξυπνων κινήσεων, δηλαδή. Και, στις 13 ημέρες που μεσολάβησαν, είχαμε -δυστυχώς- ανατροπή στο τοπίο: "Στην τρέχουσα παρτίδα, δεν έχουμε ακόμη δυναμικά γεγονότα", έγραφα, αλλά το "ακόμη" κάλυψε τις εξελίξεις.

 

Το γκαμπί, η θυσία στο άνοιγμα που έγραφα, θέλει επανεξέταση -σίγουρα. Επανεξέταση υπό το δόγμα του Θουκυδίδη: "Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται". Χρειάζεται να δει κανείς προσεκτικά τα δημοσιεύματα του δυτικού τύπου. Και να κάνει ερωτήσεις εργασίας. Υποθέσεις που να ερμηνεύουν τα γεγονότα.

Π.χ. υπήρχε, άραγε, τόσο αξιόπιστη διαπίστωση συγκέντρωσης ρωσικών στρατευμάτων; Κι αν ναι, γιατί η συσκότιση των δηλώσεων όχι μόνον του Ρώσου Προέδρου αλλά και του Ουκρανού;

Άλλη: αφού υπήρξε τόσο καλή πληροφόρηση, γιατί δεν υπήρξε καλύτερη προετοιμασία στην υποστήριξη της Ουκρανίας; Με στρατιωτικά μέσα, όχι με παχιά λόγια -εννοώ.

 

Σε όλο αυτό το κλίμα αβεβαιότητας και ασάφειας, ίσως διαφεύγει ένα απολύτως σίγουρο στοιχείο. Και δεν είναι κάτι άλλο, φυσικά, από το πλεονέκτημα του επιτιθέμενου στην επιλογή του ακριβούς χρόνου επίθεσης.

Αυτό το πλεονέκτημα, δεν αφορά τόσο τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αφορά, υποστηρίζω, τα χρηματιστήρια. Κάποιος που ήξερε για την επίθεση, πολύ απλά, ξέρει ότι καλά έκανε και μοσχοπούλησε στα ψηλά. Αφήνει δε τα κέρδη του να τρέχουν, καθώς γνωρίζει εκ του ασφαλούς την επόμενη κίνηση.

 

Δύσκολο;

 

Διμηνιό 27 Φεβρουαρίου 2022

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας