«Πολλά τα λεφτά Άρη»

Στα 35 άρθρα που ακολουθούν, κάνω μία φιλότιμη προσπάθεια να περάσω κάποια μηνύματα σε ένα κοινό που εξ ορισμού δεν θα μου απαντήσει. Απευθύνομαι στην – όπως την ορίζω – «σιωπηρή ηγεσία». Το μόνο feedback που έχει νόημα να περιμένω, είναι να επιτευχθούν οι στόχοι.

Δίνω, λοιπόν, σε ενιαίο αρχείο .pdf (scribd , facebook) και σε ειδικά επιλεγμένη σειρά, προσλαμβάνουσες παραστάσεις. Το κοινό μου ξέρει να σκέπτεται. Και, απλώς, σκεπτόμενο, με τιμά, παίρνοντας σοβαρά υπ’ όψιν του τις θέσεις μου.

Κάπως έτσι, αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι σε opinion leader αξιώσεων.

Το κοινό μου, έχει μάθει τι σημαίνει η σύστασή μου : «Για να βρεις αυτό που ψάχνεις, πρέπει να ξέρεις να το ξεχωρίσεις». Ομολογώ, μάλιστα, ότι μου αρέσει να βάζω λίγο παραπάνω γρίφους. Γουστάρω, κιόλας, τη φάση όπου σταματούν να διαβάζουν οι «ευφυείς προχειρολόγοι» : στη χοντρή πλάκα.

Ξέρω καλά το κοινό μου. Ακόμη περισσότερο, αυτούς που δεν θα είχε νόημα να συμπεριλαμβάνονται σε αυτό.

Στο θέμα Τραμπ, δικαιώθηκα απόλυτα. Και στις προβλέψεις και στις αναλύσεις μου. Θα ήταν τελείως λογικό να με διαβάζουν και τα δύο εκλογικά επιτελεία, και μάλιστα προσεκτικά. Αλλά δεν έχω ψευδαισθήσεις. Κυρίως, δεν περιμένω τίποτα. Ούτε καν το να πληροφορηθώ κάτι αξιόπιστο.

Δικαιούμαι επαξίως, όμως, να συνεχίσω να λέω την γνώμη μου δημοσίως. Κυρίως, δικαιούμαι να ελπίζω όλο και πιο σοβαρά ότι κάτι σημαντικό θα γίνει στη χώρα μας. Η Ελληνική Αναγέννηση. Και η αντίσταση στην προπαγάνδα, η αποδόμησή της,  είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Οι πολιτικές μου θέσεις, το Όραμα της Νέας Ελλάδας, κυκλοφορούν διάσπαρτες από καιρό. Τώρα, ουσιαστικά, δίνω μία σκληρή απάντηση σε αυτούς που με θεωρούν «Δον Κιχώτη». Αποδεικνύω ότι ξέρω πολύ καλά και την πραγματικότητα. Οι αντιρρήσεις είναι ευπρόσδεκτες – ο χλευασμός επιστρέφεται κατάμουτρα.

Ειδικότερα, αποδεικνύω ότι ξέρω καλά από προπαγάνδα και επικοινωνιακά παιχνίδια. Κι όχι μόνον στην θεωρία. Στη θεωρία «δίνω», κατ’ ουσίαν. Δίνω όχι μόνον real time επεξηγήσεις, αλλά και «νέους δρόμους» στην αποδόμηση της προπαγάνδας. Και κοιτώντας την Αμερική, καταλαβαίνουμε καλύτερα τα εγχώρια …

Αισθάνομαι ειλικρινά ότι ο Νίκος Καλογερόπουλος, από εκεί που βρίσκεται, βλέπει το απόλυτο εγχειρίδιό του «ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ – ΜΕΣΟΝ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ» να έχει και έναν προσεκτικό αναγνώστη-μελετητή με καλές προθέσεις. Ήξερε …

Σε αυτά τα πλαίσια, συνιστώ εκτύπωση του αρχείου, προσεκτική μελέτη, σημειώσεις. Και ξαναδιάβασμα. Σίγουρα στις προσεχείς γιορτές, όπως και μετά την ανάληψη καθηκόντων του νέου προέδρου – ακόμη κι αν δεν είναι ο τωρινός president-elect. Απαραιτήτως, ξαναδιάβασμα σε έναν χρόνο από σήμερα.

Οι εξελίξεις τρέχουν, και το θέμα με την «ανάμειξη» της Ρωσίας εξελίσσεται στο ρυθμό του «χασάπικου» του Μιλόσεβιτς. Αυτού που αθωώθηκε μετά θάνατον στο Δικαστήριο της Χάγης, αφού η χώρα του είχε ισοπεδωθεί από τον «Δημοκρατικό» Κλίντον.

Προσωπικά, όμως, είμαι σε φάση ανασυγκρότησης. Έχω προαναγγείλει επανάσταση στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Αφήνω το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» για αυτούς που έχουν λογαριασμούς για ξεκαθάρισμα. Θα κάνω μία ακόμη διακοπή στην πολιτική παρουσία μου στο διαδίκτυο.

Σχόλια θα κάνω, πού-και-πού. Όπως μου έχει πει η «top», «Να δίνεσαι, αλλά να μην σκορπίζεσαι».

Ζητώ συγγνώμη από όσους δυσκολεύονται από τα ελληνοαγγλικά μου. Ευχαριστώ από καρδιάς όσους με τίμησαν με την προσοχή τους. Ιδιαίτερα όσους μπήκαν στον κόπο να μου πουν την γνώμη τους.

Καλές γιορτές, και καλή αντάμωση !

Διμηνιό, 14 Δεκεμβρίου 2016

Κώστας

Ε

 

Το μετέωρο βήμα του Ντόναλντ Τραμπ

«Άνετος» (comfortable) ήταν ο president-elect της Αμερικής στην συνάντηση γνωριμίας της 23^ης Νοεμβρίου με τη διεύθυνση και στελέχη των New York Times, στα γραφεία τους. Και ο «συντάκτης γνώμης» Thomas Friedman, που πρόφερε την χαρακτηριστική διαπίστωση, δεν έκρυψε την έκπληξή του.

Ανάλογη έκπληξη εκφράζω στο παρόν άρθρο, θέτοντας κατ’ ουσίαν δύο κρίσιμα ερωτήματα. Πρώτον : έχει καταλάβει τι ακριβώς επιχειρεί να κάνει ; Και δεύτερον : έχει καταλάβει τι ακριβώς αντιδράσεις έχει να αντιμετωπίσει ; Τονίζω ότι – και στα δύο ερωτήματα  – η έμφαση είναι στην λέξη «ακριβώς».

Το πρώτο μείζον που επιχειρεί, είναι να επιβάλει την πληθωρική παρουσία του στην «κορυφή της τροφικής αλυσίδας» του πλανήτη. Ο πλανήτης – τουλάχιστον στις τελευταίες δεκαετίες – έχει συνηθίσει σε πλανητάρχες-πιόνια. Επί πλέον, για πρώτη φορά στην Αμερικανική Ιστορία, εξελέγη Πρόεδρος με μηδενικό παρελθόν σε πολιτική θέση.

Ακόμη περισσότερο, ξενίζει την Ιστορία η ιδιότητα του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία. Είναι χαρακτηριστικό το απόλυτο κενό νόμου για την σύγκρουση συμφερόντων Προέδρου και επιχειρηματία : δεν υπάρχει η παραμικρή διάταξη. Ο ίδιος, αυτοβούλως, έδωσε τη λύση : προανήγγειλε την παράδοση της επιχειρηματικής σκυτάλης στα παιδιά του.

Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται ως αγαπητός επιχειρηματίας, μεγαλόφρων και ανοικτόμυαλος. Και τούτο, παρότι τα Μ.Μ.«Ε.» λογοκρίνουν επιδεικτικά ο,τιδήποτε σχετικό. Δεν προβάλλεται π.χ. ο δημόσιος ισχυρισμός του ότι δεκάδες χιλιάδες «άνθρωποί του» τον λατρεύουν. «Είδηση» είναι μόνον κάποιες διαφορές με ελάχιστους από τους αμέτρητους που συνεργάσθηκε, αν και έχουν λυθεί στα δικαστήρια.

Όλα αυτά, έχοντας την κόντρα του «Τύπου», και σε πρωτάκουστο βαθμό. Δέχθηκε προεκλογικά τις πιο χυδαίες προσωπικές επιθέσεις, ενώ μάλιστα οι απαντήσεις του ή αγνοούνταν επιδεικτικά ή «περνούσαν στα ψιλά».

Στο άρθρο «Πού πηγαίνει η Ευρώπη ;» (ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ. 1513/22.9.16) ήμουν κατηγορηματικός : «Ήδη διακρίνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ προαλείφεται, όχι απλώς για Πρόεδρος, αλλά για επικοινωνιακά πανίσχυρος “Καίσαρας”. Προαπαιτούμενο για να μπορεί να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές – έστω και ενάρετες.»

Νωρίτερα, στο άρθρο «Πού πηγαίνει η Αμερική ;» (Φ.τ.Κ., φ.1511/8.9.16), ήμουν κάπως πιο παραστατικός : «Στην ουσία, έχουμε να κάνουμε με ένα δισεκατομμυριούχο αγαναχτισμένο. Έτοιμο να βγει σε πορεία διαμαρτυρίας με το πανάκριβο κοστούμι του. Αυτό δείχνουν οι διαθέσεις του να κάνει τόσο πολλές αλλαγές, όπως και το να “βγάζει τα άπλυτα στη φόρα” της χώρας του.»

Ως προς τις αλλαγές που – κατά βάθος ! – επαγγέλλεται, έγραφα : «Να απομακρύνουμε τους γραφειοκράτες που ξέρουν μόνον να σκοτώνουν δουλειές. Να τους αντικαταστήσουμε με ξεφτέρια (experts) που ξέρουν να δημιουργούν δουλειές.» Αυτό θεώρησα ως «μείζον διακύβευμα», αλιεύοντας απλώς ένα απόσπασμα από τον προσωπικό του ιστότοπο (site).

Αυτό είναι το δεύτερο μείζον που επιχειρεί : η απομάκρυνση των κηφήνων. 

Ήδη, ανακοινώνεται ότι δισεκατομμυριούχοι προορίζονται και για πολλούς υπουργικούς θώκους. Ταυτόχρονα, μεγάλος αριθμός στελεχών του ιδιωτικού τομέα αφήνουν στη μέση λαμπρές καριέρες, για να «βάλλουν πλάτη» στον στόχο «Make America Great again» – Να κάνουν την Αμερική Μεγάλη ξανά.

Η Ιστορία θα δείξει ποια είναι τα κίνητρα όλων αυτών. Αν, δηλαδή, θα δικαιωθούν οι άγριες επιφυλάξεις της αγρίως χειραγωγούμενης κοινής γνώμης : «πάνε να ‘κονομήσουν».

Αυτό είναι το τρίτο μείζον που επιχειρεί : η επιστράτευση των «γεμάτων».

Όλα αυτά, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται να τα βλέπει ως «φιξάρισμα» του κατεστημένου. Ως απλή επέμβαση κάθαρσης του «διεφθαρμένου συστήματος». Εμφανίζεται περισσότερο, δηλαδή, ως μείζων αλλαγή προσώπων. Μαζί, και μείζων αλλαγή πολιτικής γραμμής.

Διαφωνώ : αυτά που πρεσβεύει και δρομολογεί είναι κάτι ιεραρχικά ανώτερο. Συνιστούν μείζονα αλλαγή συστήματος. Είναι μετάλλαξη του καπιταλισμού. Και όλοι [όχι ;] έχουν ξεχάσει την καλή πλευρά του καπιταλισμού.

Αυτή η μετάλλαξη, είναι κατά βάσιν ηθική. Είναι μεγαλόφρων συμπεριφορά προνομιούχων του συστήματος. Λανσάρει κίνητρα πατριωτισμού και καταξίωσης. Προωθεί το ενδιαφέρον του προνομιούχου για το σύνολο.

Προφανώς, θα κρατήσω μία επιφύλαξη, ως προς το αν κάτι τέτοιο απλώς δεν έχει προβληθεί. Αλλά, αισθάνομαι ότι κρίνω επιμελώς. Και εκτιμώ ότι επιχειρείται κάτι εξόχως ενάρετο, αλλά χωρίς «πυξίδα». Χωρίς θεωρία. Χωρίς ιδεολογία.

Το πρόβλημα, σε ένα μείζον εγχείρημα που στερείται θεωρίας, είναι διπλό. Είναι πρόβλημα συνοχής, αλλά και αμυντικό πρόβλημα.

Η θεωρία δίνει συνοχή στις επί μέρους δράσεις. Αναδεικνύει τις προτεραιότητες. Δίνει πίστη στους συμμετέχοντες. Ξεκαθαρίζει τον σκοπό. Κατοχυρώνει τους ελέγχους πεπραγμένων. Εγγυάται προβλέψεις και σχεδιασμούς. Δίνει σιγουριά.

Ταυτόχρονα, αχρηστεύει τα ακατάλληλα εργαλεία ελέγχου, που φέρουν την σφραγίδα του συστήματος που ανατρέπεται. Αποφεύγονται, έτσι, οι ανακολουθίες. Τα βραχυκυκλώματα.

Η θεωρία – από την άλλη – δίνει «όπλα» απέναντι στο παλιό σύστημα.

Δίνει όπλα πειθούς για τους καλόπιστους οπαδούς του παλιού συστήματος – αυτούς που χρειάζονται οπωσδήποτε θεωρία για να πεισθούν. Δίνει την υπεροπλία στην μάχη ιδεών.

Δίνει όπλα – κυρίως – για την πρόβλεψη των αντιδράσεων. Και δεν είναι μόνον η λεγόμενη «δύναμη αδρανείας του συστήματος». Είναι – πάνω από όλα – η λυσσασμένη αντίδραση των τροφίμων του ανατρεπόμενου συστήματος. Αυτών που ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι το «βαρύ» βιογραφικό τους γίνεται κουρελόχαρτο.

Αυτή την αντίδραση σηματοδότησε η ομιλία στην Αθήνα του εν αποδρομή Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα. Έχω λόγους να θεωρώ ότι είναι «Ύβρις κατά του Ελληνισμού», αλλά ήταν περισσότερο μία διακήρυξη δομικής αντιπολίτευσης κατά του διαδόχου του.

Από προεδρικά χείλη ακούσαμε π.χ. επίθεση κατά των «C.E.O.», και των υψηλών αποδοχών τους. Μόνο που οι δακρύβρεχτες συγκρίσεις αφορούσαν μόνον προς τα κάτω. Για κάποιο λόγο, δεν υπάρχουν κορυφαία στελέχη που αξίζουν τα λεφτά που παίρνουν, προσφέροντας στο σύνολο. Ούτε υπάρχουν άλλα στελέχη που απλώς απολαμβάνουν τα προνόμια της συμμετοχής σε κλίκες, χωρίς να δημιουργούν πλούτο για το σύνολο.

Έχω γράψει εγκαίρως για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών στην κορυφή». Είδαμε τι έγινε προεκλογικά, αλλά ήδη το «θερμόμετρο» συντηρείται επιμελώς σε υψηλές θερμοκρασίες. Η λαϊκίστικη δημαγωγία της πλευράς των «Δημοκρατικών» προβάλλει ιδιαίτερα εριστική, και με νέα τεχνητά θέματα. Διαμορφώνεται κλίμα.

Κυρίως, προετοιμάζεται η κοινή γνώμη για πιθανή ανατροπή στην ψηφοφορία των εκλεκτόρων. Σίγουρα το προσπαθούν – άλλο θέμα τι θα καταφέρουν. Ήδη, η πρώτη διαρροή, και μάλιστα από Τεξανό εκλέκτορα, έγινε πρωτοσέλιδο στους New York Times.

Κάπως έτσι, έχουμε δύο ημερομηνίες-ορόσημα : 19 Δεκεμβρίου και 20 Ιανουαρίου. Την τυπική ολοκλήρωση της εκλογής και την επίσημη ανάληψη καθηκόντων – αντιστοίχως. Τότε θα έχουμε και απαντήσεις στο ενδιάμεσο ερώτημα : Άνετος ή ανύποπτος ;

Πάντως, ενώ το Αμερικάνικο Χρηματιστήριο ίπταται, το γενικό ερώτημα θα παραμένει μετέωρο : Πού πηγαίνει η Αμερική ;

Κόρινθος 11 Δεκεμβρίου 2016

Κώστας Τζαναβάρας

Ελεύθερος σκοπευτής πολιτικός

Tramps & trumps : Emails

Dear Donald,

Βέβαιος είμαι ότι εξακολουθώ να έχω την βαθειά κατανόησή σου. Και σε πολλά θέματα.

Αλλά, μια και είναι το τελευταίο μήνυμα που σου στέλνω, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Όχι τόσο σε εσένα, όσο στους λιγοστούς φίλους που έχουν το βίτσιο και εξακολουθούν να παρακολουθούν την – ας την πούμε – αλληλογραφία μας. Σε εσένα, θα πω μόνον κάτι για την υπόθεση με τα emails της ήρικος.

Ξεκαθαρίζω λοιπόν.

Πρώτον. Δικαιώθηκα στην πρόβλεψη της νίκης σου. Έγραψα υπέρ σου, στις χειρότερες στιγμές. Ιδίως το «Insider» ήταν στο ναδίρ. Αλλά, την νίκη σου την πρόβλεψαν κι άλλοι. Διαφέρω, όμως, σε πολλά. Από τους περισσότερους, βέβαια, στο ότι την πρόβλεψη την έκανα άρθρα. Δεν την είπα «μέσα μου».

Παρά ταύτα, η βασική ιδιαιτερότητα είναι αλλού. Στην ουσία των προβλέψεών μου.

-          Πρόβλεψα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών».

-          Έθεσα το διακύβευμα, που πρυτάνευσε ως κριτήριο της «σιωπηρής ηγεσίας» - το γραφειοκρατικό.

-          Και υπέδειξα ότι «προαλείφεται [εσύ δηλαδή] για επικοινωνιακά πανίσχυρος Καίσαρας». Αυτό θα είσαι, αν καταφέρεις να ορκιστείς το Γενάρη.

Δεύτερον. Αυτή η δικαίωση με ενδιαφέρει κατά ένα και μόνον σημείο. Όπως έγραψα, μου δίνει επαξίως το δικαίωμα «να διατυπώνω την γνώμη μου, χωρίς απολύτως κανείς να έχει το δικαίωμα να το θεωρεί αποκοτιά». Καταλαβαίνεις ότι θα μπορούσα να διεκδικήσω κάτι πολύ παραπάνω, αλλά αυτό μου φθάνει.

Τρίτον. Επί της ουσίας, η εκλογή σου με ενδιαφέρει λόγω θετικών συνεπειών στη χώρα μου. Αλλιώς, δεν θα είχα κοπιάσει τόσο.

Τέταρτον. Αυτές οι ουσιαστικές συνέπειες αφορούν πολλά ζητήματα. Πρώτα από όλα, περιμένω να κάνεις αυτό που και θεωρείς σωστό και σε συμφέρει με την γραφειοκρατία. «Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του». Δεν είναι λίγο, ούτε το φυστίκι που ‘ξηγήθηκες στα crooked media, ούτε το ότι ανακάτεψες γερά την τράπουλα. Και υπάρχουν και πολλά άλλα και σημαντικά.

Πέμπτον. Ακόμη πιο σημαντικό, είναι ότι ανοίγει ο ορίζοντας και για έναν «Έλληνα Τραμπ». Έναν επιχειρηματία, δηλαδή, που θα αφήσει την επιχειρηματική του καριέρα για να γίνει πολιτικός ολκής.

Μόνο που – βέβαια – θα είναι σε παραπάνω επίπεδο. Θα έχει σφραγίδα πρωτοποριακής κοσμοθεωρίας. Γι’ αυτό και δεν θα κλείσουν οι δρόμοι, αν εσύ διαψεύσεις τις προσδοκίες που διένειμες.

Εσύ έχεις να αλλάξεις μια υπερδύναμη. Και οι αλλαγές που σχεδιάζεις, δεν είναι παρά μια ευκαιρία να εντοπισθεί το αδιέξοδο. Μια παράταση ζωής, για μια άθλια κοινωνία.

Ο δικός μας θα αλλάξει την Ιστορία της ανθρωπότητας, μέσα από το ιλιγγιώδες come-back του έθνους-ηγέτη του πλανήτη. Του έθνους που είναι – σαφώς ! – στα χάλια του. Αλλά δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Και ούτε πρόκειται να την πει. Ποτέ.

Έκτον. Κάπως έτσι, δικαιολογείται – νομίζω – ο προσωπικός τόνος στα μηνύματά μου. Ακόμη και το δεύτερο ενικό, αν και δεν «περνάει» στην μετάφραση στα Αγγλικά.

Έβδομον. Επί της μεθόδου, το μήνυμα στους φίλους μου – αλλά και σε εσένα – είναι ακριβώς αυτό :

Ό,τι και να ψάχνεις, δηλαδή, χρειάζεσαι την δυνατότητα να το διακρίνεις από τα διάφορα – και ενδεχομένως αναρίθμητα – παρόμοια. Άλλοι είναι, άλλοι παριστάνουν. Όταν τους βαφτίζεις «Όλοι», συλλήβδην, τότε απλά ματαιοπονείς. Τουλάχιστον στο ψάξιμο.

Κάπως έτσι, κάποιους δυσκόλεψε το όλο σκηνικό – ιδίως το δεύτερο ενικό και το ύφος μου απέναντί σου. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν, απολύτως τίποτα. Να βρουν την ουσία, ξεπερνώντας την παραπλάνηση.

Η ιδεολογία τους είναι ότι είμαστε όλοι ίδιοι – εκτός από αυτούς που δείχνει η τηλεόραση. Την οποία τηλεόραση, κατά τα άλλα, σιχαίνονται …

Να πάμε και στα emails.

Η ίρηξ βρέθηκε να έχει διακινήσει οκτώ (8) μηνύματα με περιεχόμενο που χαρακτηρίσθηκε «Top secret» από το FBI. Και τα διακίνησε παραβιάζοντας ανεπίτρεπτα τους κανόνες ασφαλείας.

Χωρίς άλλα φλύαρα λόγια, ανέκδοτο από το μέλλον :

Δημοσιογράφος : Διακηρύξατε για την χώρα μας «Law & order», και δώσατε έμφαση στον στιγματισμό του παραπτώματος της αντιπάλου σας, σχετικά με την κολάσιμη συμπεριφορά της ως προς τα email της ως Υπουργός Εξωτερικών. Γιατί την απειλήσατε δημοσίως, και μάλιστα σε debate, ότι θα την κλείσετε φυλακή ;

Τραμπ : Για να εκλεγώ.

Δημοσιογράφος : Και γιατί δεν την κλείσατε φυλακή ;

Τραμπ : Γιατί εκλέχτηκα.

Αντί επιλόγου, δύο απλές ερωτήσεις :

Η σημερινή : Εκλέχτηκες Ντόναλντ ;

Η από 25^ης Αυγούστου : «Πού πηγαίνει η Αμερική ;»

Sincerely yours,

Kostas

Ε