ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΥΣ 40 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΥΣ 40 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ

Κύριοι,

Ο Πρόεδρος Ομπάμα σας περιμένει αύριο 6/8/15 για να συσκεφθείτε στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου. Έχει ευλόγως ανησυχίες για την μεταχείριση της Πατρίδας μας από τους ευρωπαίους – κατ’ όνομα – εταίρους της. Και έχει κάθε λόγο να δράσει υπέρ της επί μακρόν συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Αναντιρρήτως, το πρόβλημα-Ελλάδα είναι στην βάση του εγχώριο. Έχει ευστόχως αποκληθεί «ελληνοελληνικό», όπως και “Greek reality”. Αυτό το πρόβλημα, όμως, όπως όλα δείχνουν, δεν έχουν την δυνατότητα να το δουν σε βάθος τόσο οι ευρωπαίοι, όσο και οι όποιοι καλοπροαίρετοι εγχώριοι σύμμαχοί τους. Γι’ αυτό και καταλήγουν σε εξόχως απάνθρωπες πολιτικές, και μάλιστα εκ προοιμίου αναποτελεσματικές, που εμφανώς πιά προκαλούν τα ανθρώπινα αισθήματα παγκοσμίως.

Απευθύνομαι σε εσάς καθώς αισθάνομαι ότι έχω να σας εκθέσω μία ενδιαφέρουσα αντίληψη του ζητήματος, καθώς και ιδέες επί του πρακτέου. Και θα ήταν τιμή μου αν το παρόν εκτεταμένο μήνυμα-ανάλυση τύχει της προσοχής σας, πριν πάρετε τις ισχυρές αποφάσεις σας.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Παράλυση

Πολλά που στον σύγχρονο κόσμο είναι από καιρό αυτονόητα, στην σημερινή Ελλάδα είτε ελλείπουν περιστασιακά είτε δεν υπάρχουν πιά είτε υπάρχει διάχυτη αβεβαιότητα για το αν θα υπάρχουν «αύριο».

Ουδείς μπορούσε να φαντασθεί π.χ. κλειστές τράπεζες για βδομάδες, «νέο» και «παλαιό» χρήμα στο χρηματιστήριο, τουριστικές επιχειρήσεις που να μην μπορούν να δεχθούν εμβάσματα – και τόσα άλλα. Οι συντάξεις έχουν όχι μόνον κοπεί αγρίως, αλλά πιά συντηρούν όπως-όπως άνεργα τέκνα με λαμπρές σπουδές και προσόντα. Η ανεργία, εμμένουσα πιά, είναι σε ιλιγγυώδη ύψη.

Σήψη

Η παρούσα κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς στην 6μηνη «σκληρή» διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ενώ η αντιπολίτευση έκανε σχεδόν τα πάντα μην τυχόν και πετύχει κάτι η κυβέρνηση. Αμφότεροι, θα είχαν πολιτικά «εκτελεσθεί» με συνοπτικές διαδικασίες στην μεγάλη χώρα σας.

Σχεδόν όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας αναλίσκεται σε ανεξέλεγκτες έριδες, με γνώμονα την εκλογική πελατεία και τίποτα άλλο. Οι εξαιρέσεις λιγοστεύουν διαρκώς, αλλά και «χάνονται» στο σάπιο σύστημα.

Το πολιτικό σύστημα έχει εμφανώς αποτύχει να διαχειρισθεί ορθολογικά και τα πλέον απλά θέματα. Και, όλα αυτά, ενώ η οικονομική καταστροφή της χώρας είναι γεγονός.

Κρίση

Για κάθε συνετό, η οικονομική καταστροφή είναι απλώς μία λεπτομέρεια στην βαθιά κοινωνική κρίση. Έχουμε σαν Έθνος περάσει τόσα και τόσα, αλλά πάντα τα δύσκολα μας έφερναν πιό κοντά. Αντίθετα, σήμερα, η διάλυση του κοινωνικού ιστού είναι πρωτοφανής.

Είναι πλέον κανόνας τα διαζύγια, ακόμη και για σχέσεις που υπήρξαν περίοπτες. Αδέρφια δεν μιλιούνται, μισιούνται, λείπουν ακόμη και από την κηδεία. Γέροι γονείς εισπράττουν πρωτοφανή αδιαφορία των παιδιών τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συνολική εικόνα έχει διαστάσεις εθνικής υπαρξιακής κρίσης.

Η απελπιστική κατάσταση εκφράζεται ιδιαίτερα με την γενικά κακή υγεία. Οι πάντες έχουν κάθε τόσο εξαντλητικά «τρεχάματα» με γιατρούς και νοσοκομεία. Ο καρκίνος, ιδιαίτερα, «θερίζει». «Επιθυμία απόσυρσης από την ζωή» είναι η γενική διάγνωση ονομαστού γιατρού.

Θηριωδία

Η τραγική κατάσταση συνδυάζεται με δραστηριότητες που έχουν έντονα χαρακτηριστικά αδίστακτης αισχροκέρδειας. Δεν υπάρχουν αναστολές στην εκμετάλλευση των πανικόβλητων ανήμπορων συνανθρώπων μας.

Η πλέον άγρια εκδήλωση τέτοιων τάσεων είναι η τρομολαγνεία των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών που καθηλώνει επιτηδείως. Δεν βρίσκει λόγια κανείς να περιγράψει πόσος τρόμος μπαίνει καθημερινά στο κάθε δοκιμαζόμενο ελληνικό σπίτι. Ένα άθλιο επικοινωνιακό παιχνίδι προβάλλει ασύστολα τα πιό ανυπόστατα ψεύδη. Η διάψευση των χθεσινών ψευδολογιών, καλύπτεται από νέες.

Μπροστά σε όλα αυτά, η Χιτλερική προπαγάνδα είναι αθώος προσηλυτισμός.

Λαϊκισμός

Ο συνδυασμός ανέχειας και αβεβαιότητας για το μέλλον οδηγεί ασφαλώς στην εμφανή έλλειψη λογικής. Απλοί λογικοί συλλογισμοί είναι απρόσιτοι ακόμη και σε ιδιαίτερα μορφωμένους. Οι δυνατότητες διαλόγου περιορίζονται στο γνωστό και το οικείο, στο άμεσο. Ο εγκλωβισμός στην διαχείριση της μιζέριας είναι γενικός.

Ο πολιτικός διάλογος κινείται σε «γηπεδικό» επίπεδο. Αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση. Η διαφωνία υπάρχει εκ προοιμίου, και διατηρείται αναλλοίωτη ανεξαρτήτως των διαμειβομένων. Η συγκατάβαση είναι άγνωστη λέξη.

Οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις επικρατούν. Όλοι «είναι» ίδιοι – ανεξάρτητα αν προσπαθούν. Δύσκολα αντιλαμβάνεται ο οιοσδήποτε τις αντιφάσεις – ιδίως στα ίδια τα λεγόμενα και τις ενέργειές του.

Εκλάμψεις

Κάθε προσεκτικός παρατηρητής είναι σε θέση να διακρίνει τις εξαιρέσεις. Τους επιχειρηματίες που μένουν και μοχθούν ακόμη, τους ευσυνείδητους κρατικούς λειτουργούς, τους φιλότιμους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες, τους ακέραιους και θαρραλέους δικαστές, τους εργατικούς υπαλλήλους. Και – κυρίως – τα νέα ζευγάρια που ανοίγουν μαζί πανιά σε τόσο δύσκολους καιρούς. Που τολμούν και φέρνουν ελληνόπουλα στη ζωή σε τέτοια εποχή.

Όπως έγραψε ο μεγάλος ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης «Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».

Το 61,3% ΟΧΙ

Εξέπληξε πολλούς η ηχηρή απόρριψη της προτάσεως των δανειστών. Και την απέδωσαν σε χίλια-δυό ταπεινά ελατήρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δημοσκοπήσεις απέφυγαν επιμελώς να καταγράψουν τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων κατά κόμμα. Και το απέφυγαν γιατί δεν άρεσε το συμπέρασμα, η γενικευμένη διάσπαση των κομματικών γραμμών.

Είναι απλή διαπίστωση για τους ψύχραιμους ότι την νίκη στο ΟΧΙ την έδωσε η παραδοσιακή «σιωπηλή πλειοψηφία». Οι νοικοκυραίοι που κοιτάζουν την δουλειά τους, κρίνουν, και ψηφίζουν χωρίς φωνασκίες. Αυτοί ψήφισαν με το χέρι στην καρδιά για το μέλλον των επερχομένων γενεών. Και πήραν το ρίσκο για το «Δεν πάει άλλο». Το έκρυψαν μάλιστα ακόμη και από τα exit polls, οδηγώντας τα όλα σε αστοχία της τάξεως του 10%.

Αυτήν την εκκωφαντική ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού καταπάτησαν ασύστολα οι βασικές πολιτικές δυνάμεις. Μετέτρεψαν το υπερήφανο ΟΧΙ σε ένα δουλοπρεπές ΝΑΙ, και μάλιστα απέναντι στον πιο ωμό εκβιασμό.

Συμπέρασμα

Η κατάσταση είναι πέρα από κάθε αμφιβολία τραγική, αλλά η φλόγα είναι ακόμη αναμμένη. Κάποιοι «φυλάττουν Θερμοπύλες». Αθόρυβα.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Διαπραγμάτευση

Το Eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου, στο ξεκίνημα της διαπραγμάτευσης, κατέγραψε μεταξύ άλλων στην κοινή δήλωση : «Οι αρχές [η Ελληνική Κυβέρνηση δηλ.] δεσμεύονται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.».

Στο εξάμηνο που μεσολάβησε δεν έγινε τίποτα. Για κάποιο λόγο αυτοί οι στόχοι έπρεπε να περιμένουν την συμφωνία. Και για κάποιον άλλον λόγο αυτοί που απέφυγαν επιμελώς να το κάνουν από το 2010 δεν οφείλουν απολογία – αν μη τι άλλο στους δανειστές.

Η διαπραγμάτευση – εν ολίγοις – έβαλε την χώρα στην διαδικασία της ατέρμονης αναμονής συμφωνίας,  πάγωσε την Οικονομία, εξάντλησε τα όποια ταμειακά διαθέσιμα, οδήγησε στην αποδοχή ταπεινωτικής συμφωνίας και – εν τέλει – στην οικονομική καταστροφή της χώρας. Όλα αυτά συμπυκνώθηκαν στην εξής απίστευτη πρωθυπουργική δήλωση : «Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την διαπραγμάτευση».

Αναλαμπή

Με την προηγούμενη κυβέρνηση υπήρχε στο εξωτερικό διάχυτη εντύπωση ότι πηγαίναμε καλά, ότι νοικοκυρευόμασταν, ότι ξεκίναγε η ανάκαμψη. Όλοι ήθελαν να ακούσουν καλά νέα, όλοι πίστευαν καλόπιστα τα καλά νούμερα.

Αλλά το «μέγα επίτευγμα» του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος δεν ήταν παρά ένα μεγάλο λογιστικό τρυκ. Το κλίμα αμόκ στην επίτευξή του απέδιδε η γνωστή συνέντευξη του τότε ΥΠΟΙΚ Γ. Στουρνάρα στο Bloomberg την 5/8/13. Οι δύο δημοσιογράφοι δεν έκρυβαν την απελπισία τους στη δήλωση ότι όλο το πρόβλημα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, και δεν υπάρχει καμία ανησυχία. Και έμειναν άναυδοι στην είδηση : Η Ελλάδα δεν έχει plan B, γιατί δεν χρειάζεται. Τόσο καλά !

Τελικά το 2013 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 603 εκ. ευρώ. Χρειάσθηκε – ενδεικτικά ! – να μειωθούν οι «προβλέψεις» της Τράπεζας της Ελλάδος από 2.342,7 σε 468,8 εκ. ευρώ. Έτσι προέκυψε υπόλοιπο κερδών ύψους 817,8 εκ.€ για να περιέλθει κατά Νόμον στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλάζοντας προφανώς το πρόσημο του πρωτογενούς αποτελέσματος.

Η τότε αντιπολίτευση ουδόλως ασχολήθηκε με το θέμα. Εν γένει, ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την αμφισβήτηση της δήθεν ανάκαμψης της χώρας υπό την κυβέρνηση Σαμαρά.

Πλεκτάνη

Όλα δείχνουν ότι οι προφανείς και κραυγαλέες ευθύνες του πολιτικού μας κόσμου είναι υπό προστασία. Σίγουρα υπόκειται ένα κλειστό κύκλωμα που καταφέρνει να συγκαλύπτει ευθύνες, κατευθύνοντας απλώς την προσοχή της κοινής γνώμης στα εκάστοτε νέα προβλήματα.

Ανεπάρκειες, ολιγωρίες και επιτήδειες αναβολές παρατείνουν την διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα – κατά την ως άνω δήλωση του Eurogroup. Προφανώς «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Και εμφανώς οι εγχώριοι «κόρακες» είναι σε αγαστή συνεργασία με ισχυρούς στην κοινοτική γραφειοκρατία.

Προστατευτισμός

Η παραδοσιακή νεοελληνική γραφειοκρατία βρήκε να την περιμένουν «δουλειές με φούντες» με την ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ. Τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (Μ.Ο.Π.), στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έφεραν μεγάλα κονδύλια για δημόσια έργα. Πράγματι άλλαξαν πολλά, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.

Σύντομα, όμως, επικράτησε κλίμα ρεμούλας, που προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη ένταση των γραφειοκρατικών μηχανισμών ελέγχου. Σιγά-σιγά οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις έμπαιναν και στον ιδιωτικό τομέα. Μοιραία καταλήξαμε να μην νοείται ουσιαστικά επένδυση χωρίς κοινοτική επιδότηση.

Οι αλήστου μνήμης σοβιετικές αντιλήψεις κεντρικού ελέγχου της Οικονομίας επανέρχονταν από άλλη προέλευση, στην καπιταλιστική κατά τα άλλα σύγχρονη Ευρώπη. Αυτός ο επίσημος κρατισμός, σε συνδυασμό με την συμπλεγματική μετριοκρατική νοοτροπία του νεοελληνικού κράτους, αναστέλλουν κάθε δημιουργική προσπάθεια.

Αυτές οι αντιλήψεις προωθούν ταυτόχρονα αφ’ ενός δαιδαλώδεις μηχανισμούς «ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας» και αφ’ ετέρου υψηλή φορολογία κερδών. Δεν βρίσκουν καμία αντίφαση σε αυτό το μείγμα, ακόμη και όταν ο συντελεστής φθάνει στο 75%, όπως επικράτησε προ ετών στην Γαλλία – φυσικά προσωρινά.

Εν γένει, ξεπερνάει την νοημοσύνη της γραφειοκρατίας – ελληνικής και κοινοτικής – ότι μία αύξηση φορολογικού συντελεστή δεν συνεπάγεται αυτόματα ανάλογη αύξηση των φόρων που θα εισπραχθούν. Είναι τραγικό.

Σοσιαλμανία

Η πτώση της δικτατορίας το 1974 έφερε τους πάντες να δαιμονοποιούν ο,τιδήποτε έγινε στην επταετία. Το συλλήβδην ανάθεμα οδήγησε στην καταδίωξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, επειδή είχε απλώς συνυπάρξει με την χούντα. Το πολιτικό κλίμα της εποχής έδινε πρόσφορο έδαφος στην καταδίωξη του «ντόπιου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου» ακόμη και από δεξιές κυβερνήσεις.

Η αντιστροφή του επενδυτικού κλίματος ήταν θεαματική. Η μετέπειτα σοσιαλιστική λαίλαπα απλώς ενέτεινε και ολοκλήρωσε το έργο της αποβιομηχάνισης της χώρας. Και είναι εξαιρετικά δύσκολο να δει κανείς το όλο ζήτημα με πνεύμα Αριστοτελικής μεσότητας : υπήρξαν σκάνδαλα και προβλήματα, αλλά η λύση δεν ήταν ο συλλήβδην διωγμός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Η πρακτική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» ήταν και παραμένει δημοφιλής στην χώρα μας.

Σαράκι

Το κλειδί για την κατανόηση των συμβαινόντων στην Ελλάδα, πάντα κατά την γνώμη του υπογράφοντος, είναι ένα ελληνικό παράδοξο, παγκοσμίως αμίμητο. Αφ’ ενός είμαστε ο λαός που έχει την μεγαλύτερη υπερηφάνεια για την καταγωγή του. Δεν είναι εγωιστική αυθαιρεσία – έχουμε κάθε λόγο για κάτι τέτοιο. Ουδείς αμφισβητεί ότι στους Έλληνες οφείλεται ο σύγχρονος Πολιτισμός.

Αφ’ ετέρου, όμως, είμαστε και ο μοναδικός λαός ο οποίος δεν έχει στοιχειώδεις καν αντιλήψεις περί εθνικού συμφέροντος. Εθνικό συμφέρον ανακύπτει σπάνια και σε ακραίους εθνικούς κινδύνους ή σπουδαίες προκλήσεις. Τότε – όπως λέγεται – το ρίχνουμε στα θαύματα.

Τον υπόλοιπο καιρό, είναι απλώς γραφικός όποιος νοιάζεται για το εθνικό συμφέρον. Δημοφιλές είναι να μιλάει κανείς για εθνικό συμφέρον, κλείνοντας το μάτι – ουσιαστικά – σε αυτούς που πρόκειται να βολέψει κατά τα ειωθότα.

Είναι εξόχως διδακτική η περίπτωση του Ομηρικού Αχιλλέα. Του πήρε την όμορφη Τρωαδίτισσα-λάφυρο ο Αγαμέμνωνας και για αντίδραση εγκατέλειψε τον πόλεμο. Για προσωπικούς λόγους, δηλαδή, αγνόησε το εθνικό συμφέρον. Σαν να μην έφθανε αυτό, ζήτησε από την μαμά του, την θεά Θέτιδα, να πάει στον Δία να τον επηρεάσει να νικήσουν οι Τρώες αντίπαλοι.

Αυτό που στα μάτια οποιουδήποτε άλλου λαού του πλανήτη είναι καραμπινάτη εσχάτη προδοσία, στα μάτια του ελληνικού λαού δεν είναι άξιο δυσμενούς σχολιασμού καν. Ακόμη και ο Μεγαλέξανδρος φόρεσε υπερήφανα την πανοπλία του.

Συμπέρασμα

Το βαθύτερο πρόβλημα-Ελλάδα είναι παγκοσμίως πρωτάκουστο και ιδιάζον, και είναι διαχρονικό. Δεν είναι και λίγα 3.000 χρόνια …

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ

Περίσκεψη

Η αυριανή σύσκεψή σας προβλήθηκε με αυτή την εύγλωττη φωτογραφία.

Η αντίθεση με το στιγμιότυπο από την πρόσφατη G7 είναι εμφανής.

Κάποιοι «ισχυροί» δεν καταλαβαίνουν από ανθρωπισμό και case study. Ούτε καν θεωρητικώς.

Ανθρωπιά

Σαφώς η ανθρωπιστική βοήθεια προέχει. Αλλά η σημερινή Ελλάδα είναι σε τέλμα κινουμένης άμμου. Μία απρόσεκτη προσπάθεια βοήθειας, εγκυμονεί κινδύνους. Πρώτα από όλα, μην δώσει νέες ευκαιρίες πλουτισμού στα κυκλώματα αετονύχηδων.

Αλλά και η καλή προαίρεση δεν φθάνει. Η απαραίτητη ευθυκρισία στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας οδηγεί αβίαστα σε δράσεις προσεκτικής και διακριτικής στήριξης.

Όχι λόγια, όχι τυμπανοκρουσίες. Όχι άλλα επικοινωνιακά παιχνίδια. Ας μιλήσουν αθόρυβα τα έργα. Υπάρχει χρόνος αργότερα για την θεμιτή προβολή των προσπαθειών, για καλώς εννοούμενες δημόσιες σχέσεις.

Γνώμονας θα πρέπει να είναι η στήριξη της προσπάθειας του καθενός για την επάνοδο σε κατάσταση αυτάρκειας. Έχει προτεραιότητα η παροχή ευκαιριών από την προσφορά ελεημοσύνης. Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, να έχει ακόμη νόημα η παροχή ευκαιριών …

Προστασία

Πρωταρχικής σημασίας είναι η αποσυμπίεση από την βάρβαρη εισβολή των τηλεοπτικών καναλιών στην καθημερινότητα των δοκιμαζόμενων συνανθρώπων μας. Δικαίως αποκαλούνται «βοθροκάναλα».

Δεν είναι δυνατόν ελληνικά κανάλια να προβάλουν π.χ. τα γερμανικά τελεσίγραφα κατά της χώρας μας πιο φανατικά κι από τα ίδια τα γερμανικά. Κυριολεκτικά πανηγυρίζοντας. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, για λόγους ελευθερίας του τύπου. Πρόκειται για διαστροφική κατάχρηση.

Χωρίς αυτό το επαχθές καθημερινό βάρος, η αυτοάμυνα του καθενός στην κρίση θα είναι σαφώς ευκολότερη. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, και μάλιστα σύντομα.

Ας σημειωθεί ότι αυτά τα κανάλια λειτουργούν χωρίς να έχουν πληρώσει άδεια, με αυθαίρετα προνόμια στην μη απόδοση εισπραχθέντων φόρων κ.α.

Κάθαρση

Προτεραιότητα για κάθε Έλληνα είναι να δει τους πραγματικούς ενόχους να δικάζονται, να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Έχουν γίνει «σημεία και τέρατα». Είναι αδύνατον να υπάρξει ευρύτερα κουράγιο για οποιαδήποτε προσπάθεια επανεκκίνησης, όσο υπάρχει η αίσθηση της ασυδοσίας. Ποιος να ξαναπροσπαθήσει, όταν ξέρει ότι θα βρεθεί ξανά στα δόκανα του κάθε λαμόγιου ;

Η κάθαρση θα πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτική. Να βγουν στο φως όλα. Το δικαστικό μας σύστημα είναι εξόχως δυσκίνητο. Η επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι απολύτως αναγκαία, αλλά τα δικαστήρια δεν είναι ο μόνος δρόμος.

Οι δανειστές και οι εταίροι – εκτός των άλλων – έχουν και έννομο συμφέρον για την εξακρίβωση των οικονομικών σκανδάλων. Έχω ήδη προτείνει δημοσίως να δούμε όλες τις εκθέσεις της τρόϊκας, που αποτιμούσαν τακτικά την πορεία του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής, υπό το φως της προτάσεως των δανειστών που τέθηκε σε δημοψήφισμα.

Ποιος μπορεί να αρνηθεί δημοσίως κάτι τέτοιο ; Ποιος δεν βλέπει τις απαραίτητες οφθαλμοφανείς ενδείξεις ; Γιατί να μην μάθουν οι φορολογούμενοι π.χ της Γερμανίας ποιος ευθύνεται που τα δάνεια που παρείχαν ανύποπτοι απειλούνται με μεγάλες ζημιές ; Γιατί να στρέφονται συλλήβδην κατά του ελληνικού λαού ;

Γιατί να μην αναγνωρίσουν λάθη τους κι άλλοι – εκτός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αλλά και το ίδιο το ΔΝΤ δεν οφείλει να αναλάβει ευθύνες και πρωτοβουλίες ;

Κάθε καλοπροαίρετος υποστηρικτής της Ελλάδας, δεν μπορεί να αγνοήσει όλα αυτά. Είναι στοιχειώδες.

Τομή

Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της σύγχρονης Ελλάδας, και μάλιστα διαρκές, έχει κατορθωθεί να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Πρόκειται για το σκάνδαλο με τις απαλλοτριώσεις για την κατασκευή δημοσίων έργων.

Κυκλώματα μηχανικών, δικηγόρων και δικαστών εξασφαλίζουν με το αζημίωτο εξωπραγματικές αποζημιώσεις σε πρόθυμους συνεργούς ιδιοκτήτες. Χαρακτηριστικά αναφέρονται «αποζημιώσεις για κατσάβραχα σε τιμές Κολωνακίου».

Το θέμα έχει γίνει από χρόνια αντιληπτό από κοινοτικά όργανα. Και, ως συνήθως, ελήφθησαν ημίμετρα. Τέθηκε όριο συγχρηματοδοτούμενης δαπάνης απαλλοτριώσεων στο 10% της συνολικής δαπάνης του έργου. Το όργιο συνεχίσθηκε, έργα έμειναν στη μέση. Κοινοτικές ενισχύσεις ανυπολόγιστου ύψους επιστράφηκαν γιατί τα έργα δεν ολοκληρώθηκαν.

Ποιος θέλει την συγκάλυψη, όταν τα στοιχεία είναι καταφανή ; Ποιος παραιτείται εννόμων συμφερόντων του έναντι καταχραστών δημοσίου και κοινοτικού χρήματος ;

Τοποθετήσεις

Κάθε επενδυτής που έχει την δυνατότητα μακροπρόθεσμων τοποθετήσεων, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει τις ευκαιρίες αγοράς ακινήτων στην σημερινή Ελλάδα. Το ρίσκο είναι σαφώς μεγάλο, αλλά – αντίστοιχα – και τα δυνητικά (potential) οφέλη.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται οι τίτλοι ιδιοκτησίας, τα τυχόν βάρη του ακινήτου (π.χ. υποθήκη), καθώς και οι όροι δομήσεως. Υπό τις διαμορφωμένες συνθήκες, κάθε ενάρετος άνθρωπος – κατά τα Αριστοτελικά κριτήρια και πρότυπα – συνδυάζει το καλό, το συμφέρον και το ευχάριστο. Παίρνει λ.χ. υπ’ όψιν του από ποιόν αγοράζει, πόσα στόματα θα βρουν φαγητό, ποια προσπάθεια ανάκαμψης στηρίζεται με μία τέτοια τοποθέτηση.

Ανάδειξη

Σε επιχειρηματικό επίπεδο, υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες επενδύσεων που θα αναδεικνύουν αποδοτικά μοναδικής αξίας προϊόντα και ιδέες.

Υπάρχουν προϊόντα αξίας που δεν έχουν βρει τη θέση τους στις αγορές, κυρίως λόγω ελλείψεων σε τεχνογνωσία marketing, αλλά και λόγω ελλείψεως κεφαλαίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει ακόμη και στο πασίγνωστο ελαιόλαδό μας. Όταν η ανθρωπότητα πληροφορηθεί την αξία του στην υγεία, η τιμή θα είναι σε άλλα επίπεδα από τα 3 ευρώ το κιλό που είναι σήμερα. Κατά μείζονα λόγο, το ίδιο συμβαίνει με πάμπολλα άγνωστα προϊόντα αξίας.

Οι ενδιαφερόμενοι για πρωτοποριακές εφευρέσεις, δεν έχουν παρά να ψάξουν ανά την Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος κάνει τα πάντα για να μην αξιοποιηθούν. Κάθε γραφειοκράτης θεωρεί καθήκον του να βάλει τρικλοποδιές, για τους πιο απίθανους τυπικούς λόγους. Ή και απλώς «έτσι». Και έχει την συμπαράσταση του κάθε πολιτικάντη, που βρίσκει τρόπο να τιμωρήσει αυτόν που τολμά χωρίς να βασίζεται σε ρουσφέτι.

Ιδιαίτερα για μοναδικής αξίας ακίνητα, το internet προσφέρει πρωτόγνωρες ευκαιρίες προβολής σε μεγάλου μεγέθους δυνητική πελατεία, και σε χαμηλό κόστος.

Keiretsu

Από πλευράς του υπογράφοντος, ο πήχης έχει τεθεί κάπου στο αδιανόητο :

Προδιαγράφω μία Εθνική Πορεία με Όραμα ένα Grexit που όχι μόνον δεν θα είναι ταπείνωση και καταστροφή, όχι μόνο θα είναι «με ψηλά το κεφάλι», αλλά επαξίως φιλοδοξεί να προκαλέσει ένα θριαμβευτικό και παρατεταμένο παγκόσμιο standing ovation. Όλη η ανθρωπότητα, όρθια. να μας χειροκροτά με ασυγκράτητο ενθουσιασμό. Και όχι μόνο για το ΤΙ κάναμε και υπό ΠΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, αλλά και για το απίστευτο ΠΩΣ.. Χαλαρά, ελεύθερα, με χαμόγελο.

Εν ολίγοις, φεύγοντας για τον ιστορικό μας προορισμό, την Ελληνική Αναγέννηση, θα τους αφήσουμε και την λύση για τα δικά τους τρομακτικών διαστάσεων προβλήματα.

Πρόκειται κατ’ ουσίαν για προσδοκία θαύματος, αλλά μόνο για όσους στηρίζονται τυφλά στο γνωστό κριτήριο “too good to be true”. Η βασική ιδέα είναι η στοχευμένη επέμβαση σε καίριο σημείο του καπιταλιστικού μας συστήματος. Επέμβαση στην καρδιά του φορολογικού μας συστήματος.

Εν ολίγοις, αντί να φορολογούμε την δραστηριότητα του κεφαλαίου, θα φορολογούμε την συσσώρευσή του και μόνον. Κατά την έκφραση διευθυντικού στελέχους της Τ.τ.Ε., που συνέβαλε ουσιαστικά – αλλά off the record – με παρατηρήσεις στην εξέλιξη της προτάσεως για πρωτοποριακό φορολογικό σύστημα, πρόκειται για «κολοσσιαία αλλαγή».

May be, this is the change you need.

Κύριοι,

Μακρηγόρησα, αλλά εκτιμώ ότι υπήρχε λόγος. Αισθάνομαι ότι επανέλαβα ελάχιστα ήδη γνωστά. Έδωσα βασικά σημεία για την κατά την γνώμη μου ενδεδειγμένη φιλοσοφία για την κινητοποίησή σας υπέρ της δοκιμαζόμενης Πατρίδας μας.

Σεις, αν το κρίνετε σκόπιμο, θα εντάξετε στοιχεία του παρόντος μηνύματος στους δικούς σας σχεδιασμούς. Τόσο στην ανθρωπιστική προσπάθεια, όσο και στις επενδύσεις. Σεις θα φροντίσετε για να μην χαθούν άσκοπα κόποι και χρήματά σας.

Σεις θα αποφασίσετε αν αξίζει της προσοχής σας ό,τι μεγαλύτερο επιχειρήθηκε ποτέ στην Ιστορία του πλανήτη, η Ελληνική Αναγέννηση. Ένας ακόμη Ελληνικός Αγώνας «ή ταν ή επί τας» που υπόσχεται, αν ευοδωθεί, μυθικές αποδόσεις επενδύσεων.

Ε