Η γνωστή πρωτοφανής αμερικανική επίθεση στην ευρωπαϊκή κατάσταση ως προς την ελευθερία του λόγου, εξέπληξε του ανυποψίαστους. Χαρακτηρίσθηκε, μάλιστα, από τη γαλλική εφημερίδα Le Monde ως "κήρυξη ιδεολογικού πολέμου".
ΑΝΤΙ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΩΝ, προτείνω να ψηλαφίσουμε αυτή την ιδεολογική διαφορά σε ένα θέμα που πρωταγωνιστεί στη διεθνή επικαιρότητα: δασμοί. Για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump υπέγραψε Προεδρικό Διάταγμα (executive order) που θα επιβάλει δασμούς υπό πνεύμα "αμοιβαιότητας" (reciprocity). Από 1ης Απριλίου...
Ως αμοιβαιότητα, επί του προκειμένου, καθορίζεται η επιβολή δασμών στις εισαγωγές στις Η.Π.Α. ίσων με τις αντίστοιχες στις αμερικανικές εξαγωγές. Αν π.χ. -εξηγώ- η Τουρκία έχει επιβάλει δασμούς 10% στις τιμές των εισαγομένων από τις Η.Π.Α. αυτοκινήτων, τότε και οι Η.Π.Α. επιβάλλουν δασμούς 10% και στις εισαγωγές αυτοκινήτων από την Τουρκία.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ μαθαίνουμε ότι υπάρχουν ήδη δασμοί στις αμερικανικές εξαγωγές. Ενώ ξέραμε ότι οι κινήσεις Trump, για την επιβολή δασμών, χαρακτηρίζονταν "προστατευτισμός". Ευλόγως, λοιπόν, προκύπτει η απλή απορία: οι υπάρχοντες δασμοί στις αμερικανικές εξαγωγές συνιστούν προστατευτισμό ή όχι;
ΑΛΛΗ ΑΠΛΗ ΑΠΟΡΙΑ: εμείς οι απλοί πολίτες, αναγνώστες του εγχώριου ή/και διεθνούς τύπου, γιατί δεν γνωρίζουμε ότι ο προστατευτισμός απέναντι στις Η.Π.Α. θεωρείται κεκτημένο; Γιατί δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν διπλά μέτρα και σταθμά; Γιατί -εν τέλει- δεν γνωρίζουμε την αλήθεια για τον προστατευτισμό;
ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ενδέχεται να είναι τα πράγματα στο θέμα με τον κοινοτικό Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) Υπάρχει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σκεπτικισμός (τουλάχιστον) περί του αν συνιστά προστατευτισμό. Το ίδιο και για τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Περί υγιούς ανταγωνισμού ο λόγος -σημειώνω.
Η ΕΥΘΕΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στα ως άνω "γιατί;" είναι ότι οι ιδέες κυκλοφορούν στην κοινοτική Ευρώπη υπό ιδιότυπο καθεστώς [αν]ελευθερίας. Η ιδέα του αντί-προστατευτισμού, στο παράδειγμά μας, γίνεται λάστιχο ευρωπαϊκού τύπου. Σωστά;
ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΗ Η ΤΑΚΤΙΚΗ πιάνει απέναντι σε ανήμπορους. Θα πιάσει, άραγε, απέναντι και στην Αμερική του Trump; Μπορεί, δηλαδή, να "ρίξει" η Ευρώπη την Αμερική σε οικονομικό ζήτημα; Ρητορική η ερώτηση -σαφώς.
ΑΛΛΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει αμερικανός πολιτικός που θα απέρριπτε δημοσίως την ως άνω ιδέα της "αμοιβαιότητας"; Αν όχι, πολύ απλά, μιά ευρωπαϊκή εμμονή θα εξέθετε τους Δημοκρατικούς σε υπαρξιακά προβλήματα.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ η σημερινή Ευρώπη, έχει να απαντήσει στην πλάγια ερώτηση του τίτλου. Όχι με λόγια -με πράξεις. Παράλληλα, σημειώνεται και η ταπεινωτική απουσία της Ευρώπης από τις τρέχουσες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Όχι μόνον στη Γάζα αλλά και στην Ουκρανία.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ οι εκλογές στη Γερμανία θα μας πουν ποιοί είναιπράγματι οι ναζιστές στη σημερινή Ευρώπη. Όχι ναζιστές στην ταμπέλα. Στην πολιτική συμπεριφορά...
Κόρινθος 16 Φεβρουαρίου 2025
Κώστας Τζαναβάρας
σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου