Ποιοι στήνουν τις προπαγανδιστικές παγίδες νέου τύπου ;

Άρθρο στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1499/2.6.16

Ποιοι στήνουν τις προπαγανδιστικές παγίδες νέου τύπου ;

Αναιδέστατα, τα χαλκεία της κυβερνητικής προπαγάνδας, στήνουν συνεχώς παγίδες νέου τύπου στην κοινή γνώμη. Το καινοτόμο στοιχείο έγκειται στον τρόπο που αναδεικνύεται η κυβέρνηση θεματοφύλακας της λογικής, της νομιμότητας και του «κοινοτικού κεκτημένου». Το καίριο ερώτημα είναι ποιοι πέφτουν στην παγίδα ανύποπτοι και ποιοι είναι απλώς συνεργοί.

Πρόσφατο παράδειγμα η υπόθεση των «πλαστών πτυχίων». Τα πτυχία ήταν αρχικά 2.500, αλλά στο τέλος ο αρμόδιος υπουργός Παιδείας, μίλησε για κάπου 1.000. Τα «πλαστά πτυχία» δεν ήταν τελικά πλαστά. Η ρύθμιση που σχεδιάζεται αφορά κατ’ ουσίαν επανεξεταστέα πτυχία. Δηλαδή πτυχία που δόθηκαν, ενώ η ιδιωτική σχολή που τα χορηγούσε είχε πρόβλημα λειτουργίας.

Το απαραίτητο κλίμα σύγχυσης, «έβαζε στο ίδιο τσουβάλι» περιπτώσεις που δεν είχαν καμία σχέση ούτε ηθικά, ούτε ουσιαστικά, ούτε νομικά. Αυτό το κλίμα σύγχυσης διέλυσε τελικά ο πολύς υπουργός, καυτηριάζοντας ταυτόχρονα τις αναφορές του Τύπου σε «πλαστά πτυχία».

Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι αυτό το κλίμα σύγχυσης το είχε ξεκινήσει το κατ’ εξοχήν κυβερνητικό φερέφωνο, η γνωστή ΑΥΓΗ. Το εναρκτήριο της πλεκτάνης άρθρο είχε τίτλο : «Άμεσα εξετάσεις νομιμοποίησης για τα πλαστά απολυτήρια». Το «άρθρο» μιλούσε για «παράτυπους τίτλους σπουδών» που «χρήζουν εκ νέου νομιμοποίησης». Πουθενά δεν υπήρχε αναφορά σε πλαστογραφίες, δηλαδή σε ποινικά αδικήματα. Ο επιτήδειος τίτλος του δημοσιεύματος, όμως, πυροδοτούσε άγριες οργισμένες αντιδράσεις – ιδίως στο διαδίκτυο.

Και, κάποια στιγμή, ο κάθε παγιδευμένος αυτόκλητος υπερασπιστής της νομιμότητας, ανακάλυπτε ότι «κυνηγούσε μάγισσες». Τελικά, ντροπιασμένος, άλλαζε κουβέντα. Ξεχνώντας, ίσως, ποιοι τον εξαπάτησαν, ποιοι φώναζαν, ποιοι σιγοντάριζαν.

Ήδη, την ώρα που γράφεται αυτό το έσχατο άρθρο (Δευτέρα 30/6 8:00 π.μ.), εξελίσσεται νέο ζήτημα. «Πώς στήθηκε το μεγάλο κόλπο με τις offshore υπουργών» διαβάζει ο ανύποπτος αναγνώστης και αγανακτισμένος παγιδεύεται. Ο ψύχραιμος αναγνώστης ας αξιολογήσει τα ακόλουθα :

Πρώτον : Απαγόρευση να έχει εταιρεία σε φορολογικό παράδεισο ένα πολιτικό πρόσωπο δεν νοείται νομικά. Απαγορεύεται έμμεσα, όταν υπάρχει πρόβλημα με τον κατά νόμον έλεγχο του πόθεν έσχες.

Δεύτερον : Αυτό το πρόβλημα με τον έλεγχο του πόθεν έσχες δ-ε-ν υφίσταται πλέον σε όλους τους φορολογικούς παραδείσους. Κάποιοι φορολογικοί παράδεισοι χαρακτηρίζονται πλέον «φορολογικά συνεργάσιμα κράτη». Και η κοινοτική νομοθεσία δ-ε-ν μπορεί να απαγορεύσει σε ένα βουλευτή να γλυτώνει φόρους. Μόνον το μαύρο χρήμα την ενδιαφέρει.

Τρίτον : Τα «φορολογικά συνεργάσιμα κράτη» είναι καινούργιο «φρούτο» της διεθνούς νομοθεσίας. Γι' αυτό και χρειάσθηκε η προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας.

Προφανώς τα κόμματα του λεγόμενου «ευρωπαϊκού τόξου» δεν έχουν αντίλογο. Φωνασκούν, όμως, χωρίς – όπως φαίνεται – να χρειάζεται να έχουν κάποια λογική βάση αυτά που φωνάζουν. Και η κυβερνητική απάντηση, επιτηδείως σχοινοτενής και δυσνόητη, αφήνει εντέχνως περιθώρια για να συνεχισθεί το όλο πατιρντί. Δεν παραλείπει, μάλιστα, να προτείνει – ειρωνικά βεβαίως – στην αντιπολίτευση να φέρει πρόταση που «να μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση της διαφάνειας στο πολιτικό σύστημα, αρκεί να είναι συμβατή με τις διεθνείς συνθήκες και το κοινοτικό κεκτημένο».

Όσο δεν απειλείται η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όλα αυτά συμφέρουν την κυβέρνηση. Προωθείται η εθνική απονεύρωση, καθώς η «σιωπηλή πλειοψηφία» χάνει τα αντανακλαστικά της και απογοητεύεται. Εμπεδώνεται το βασικό ζητούμενο των επικυρίαρχων : η αίσθηση ανημπόριας μας απέναντί τους.

Το ζητούμενο είναι να βγάλουμε βάσιμο συμπέρασμα από όλα αυτά. Χρειάζεται να διατηρεί κανείς εικόνα του πλήρους περιστατικού. Χωρίς σαφή και πλήρη εικόνα, δεν βγαίνει συμπέρασμα ακόμη και για τον υποψιασμένο. Ιδίως, δεν βγαίνει συμπέρασμα ως προς την συμπεριφορά και τις προθέσεις αυτών που εμφανίζονται να αντιδρούν …

Κόρινθος 30 Μαΐου 2016

Κώστας Τζαναβάρας

 

Ε