Τι θα έκανα για να μην αυξηθούν τα δημοτικά τέλη (jennysworld.gr 25/2/2024)

κ. Σουκαρά,

Σε προ ημερών άρθρο του jennysworld.gr απευθύνατε -ήδη στον τίτλο- τη γενική ερώτηση "Εσύ τι θα έκανες για να μην αυξηθούν τα δημοτικά τέλη;" Σχολιάζατε το φαινόμενο, στο Δημοτικό Συμβούλιο Κορινθίων, να καταψηφίζει σύσσωμη η αντιπολίτευση την αύξηση των δημοτικών τελών (ηλεκτροφωτισμός, καθαριότητα), χωρίς κάποια συγκεκριμένη αντιπρόταση.

Σχολίασα αμέσως "Ενδιαφέρουσα ερώτηση, και μάλιστα στον ενικό. Θα απαντήσω τη Δευτέρα με άρθρο κ. Σουκαρά." και ανταπαντήσατε "περιμένουμε!". Με το "ενδιαφέρουσα", εννοούσα ότι θα το σκεφθώ. Με τον ενικό, όπως τον αντιλαμβάνομαι, θελήσατε να προκαλέσατε επώνυμες και ενυπόγραφες τοποθετήσεις.

Ως αφ' ενός εκ γενετής δημότης Κορινθίων και αφ' ετέρου μηχανικός μελετητής δημοσίων έργων, δεν θα μπορούσα να σιωπήσω. Αλλά και ως "πάντα ευπρόσδεκτος" αρθρογράφος στο jennysworld.gr, δεν θα μπορούσα να σας απογοητεύσω.

 

Ως τεχνοκράτης, οφείλω να είμαι λακωνικός και προσεκτικός.

Τα χωριά μας, λοιπόν, ερημώνονται, και η πόλη δεν πάει και πολύ καλύτερα. Δεν χρειάζομαι στατιστικές και μελέτες για να βάλω δημοσίως την υπογραφή μου στο εξής καίριο: στο έργο διαχείρισης απορριμμάτων υπάρχει οφθαλμοφανής ΜΕΙΖΩΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ. Είναι καίριο στοιχείο του έργου ο προς εξυπηρέτηση πληθυσμός.

Υπό αυτό το αναμφισβήτητο δεδομένο αφ' ενός θα συνιστούσα επαναδιαπραγματευση της σύμβασης με την ΤΕΡΝΑ, ιδίως στο θέμα της γνωστής ρήτρας ελάχιστης ποσότητας. Αφ' ετέρου, θα αναζητούσα υπευθύνους αυτής της αστοχίας, μήπως και μπορούσαμε να τους καταστήσουμε  συμμετόχους στην ανάληψη της ζημιάς λόγω της αστοχίας. Έχω σκεφθεί ιδέες προς αξιοποίηση από νομικούς, αλλά κρίνω πρόωρο να σας γράψω κάτι περισσότερο τώρα.

Κυρίως, όμως, θα συνιστούσα να στρέψουμε το βλέμμα μας στο μέλλον. Να αναζητήσουμε, δηλαδή, αναπτυξιακή διέξοδο από τη "θηλιά" που καταγράψατε στο ρεπορτάζ. Αν δεν το κάνουμε, η θηλιά θα σφίγγει. Κι αν δεν το ψάξουμε, δεν θα το κάνουμε ποτέ.

 

Ως δημότης, όμως, όλα αυτά θα τα χαρακτήριζα "κουραφέξαλα".  Δεν υπάρχει χώρος για τολμηρές κινήσεις και υψηλά οράματα, όταν υπάρχει το φαινόμενο που καταγράψατε. Δείτε καλά κάτι στο ρεπορτάζ: "Η Συμμαχία Πολιτών υποστήριξε πως υπάρχει τρόπος ΜΕΙΩΣΗΣ αν και δεν εξήγησε ποτέ γιατί η προηγούμενη δημοτική αρχή Νανόπουλου δεν μείωσε ΠΟΤΕ τα δημοτικά τέλη παρά την πανδημία και την ενεργειακή κρίση."

Τολμώ να σας επισημάνω ότι ξεγελαστήκατε κι εσείς. Στράφηκε η προσοχή σας στην αμφισβήτηση του ισχυρισμού. Προσωπικά απορώ και με τη στάση του κ. Προέδρου του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Η Συμμαχία Πολιτών θα έπρεπε να κληθεί να καταθέσει ΑΜΕΣΩΣ συνοπτική διατύπωση αυτού του τρόπου μείωσης των δημοτικών τελών. Αν το αρνιόταν, θα έπρεπε να υποστεί συνέπειες.

Δεν ξέρω αν αυτές οι συνέπειες θα είχαν την μορφή πειθαρχικών μέτρων που προβλέπονται στον κανονισμό λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου, ή αν θα ήταν κάτι του Ποινικού Κώδικα.

 

Ως απλός δημότης, δηλαδή, βλέπω ότι έχουμε παραγίνει ανεκτικοί σε συμπεριφορές όλως απαράδεκτες. Ο κ. Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, που εκτός των άλλων είναι και νομικός, ίσως να μπορεί να αξιοποιήσει το ως άνω σχόλιό μου, έστω και τώρα. Αλλά είναι ένα θέμα το γεγονός ότι δεν έκανε κάτι αυστηρό εξ αρχής.

Δεν έχω πρόβλημα να ομολογήσω ότι παρασύρθηκα κι εγώ στο πνεύμα ανοχής. Έχω αυτό το άρθρο σε άλλη μορφή, ήδη από το Σάββατο το βράδυ, όπου σας κάνω "φροντιστήριο" για να σας εξηγήσω όσα τεχνοκρατικά κατέγραψα παραπάνω. 

 

Αλλά πείτε μου: σε αυτό το κλίμα, ποιός θα αφήσει να συζητηθεί μία στοιχειοθετημένη πρόταση τρόπου επαναδιαπραγμάτευσης της ρήτρας;

 

Ευχαριστώ για την φιλοξενία και την προσοχή σας. Στη διάθεσή σας.

 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Διμηνιό 25 Φεβρουαρίου 2024

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

Για μιά βαθύτερη διαχείριση του θέματος της ομοφυλοφιλίας (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1880/22.2.2024)

Μία σίγουρα γερή γροθιά στο στομάχι ήταν η ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Η βασική φιλοσοφική ερώτηση "πώς είναι τούτο δυνατόν;" γίνεται για πολλά από τα φαινόμενα.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, αλήθεια, να ψηφίζεται κάτι τόσο ελάχιστα αποδεκτό από την ελληνική κοινωνία; Πώς είναι δυνατόν να εναντιώνονται κατηγορηματικά ισχυροί πολιτικοί και να μην βγάζουν άχνα για δημοψήφισμα; Πώς είναι δυνατόν, από την άλλη, να υπάρχουν άνθρωποι που ΘΕΛΟΥΝ να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί που θα του στερούν τη μάνα; Πώς είναι δυνατόν να διατυπώνονται δημοσίως απόψεις του στυλ "αγάπη να 'ναι, κι ας μην είναι από μητέρα";

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να παραγνωρίζεται η αξία του μητρικού γάλακτος, αλλά και του μητρικού θηλασμού; Γιατί είμαστε τόσο εύκολοι στα διάφορα υποκατάστατα; Θα δούμε, αναρωτιέμαι, και μητρική αγάπη σε σκόνη;

Χώρια που, σύντομα, θα πάψουμε να ασχολούμαστε με το θέμα των ομοφυλοφίλων, όχι γιατί κάπου καταλήξαμε σε συμπέρασμα, αλλά γιατί απλώς βγήκαν οι αγρότες στους δρόμους ή θυμηθήκαμε τα Τέμπη. Ψέματα;

ΦΡΟΝΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ: στις προτεραιότητες. Εγκλωβιζόμαστε, έτσι, σε αδιέξοδες συζητήσεις για το θέμα του 5%. Αντί να ασχοληθούμε σοβαρά με το μέγα θέμα του 100%: πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Το "καμπανάκι" χτυπάει εκκωφαντικά. Δεν είναι μόνον το σημαντικό ποσοστό  νέων μας που γίνονται ομοφυλόφιλοι από λάθη ή αμέλειες στην ανατροφή. Υπάρχει η εγκληματικότητα και η βία, υπάρχει η απροθυμία δημιουργίας οικογένειας, υπάρχουν τα διαζύγια στην πρώτη δυσκολία.

Υπάρχει, από την άλλη, και η αποκοπή από τις ρίζες και την οικογένεια. Η γνώση ανατροφής των παιδιών μεταβιβαζόταν ομαλά από γενιά σε γενιά. Όχι τέλεια, ομαλά. Αλλά τώρα μεγάλωσαν οι αποστάσεις, μίκρυνε ο διαθέσιμος χρόνος...

ΟΛΑ ΑΥΤΑ οδηγούν αναπόδραστα στο [για πολλούς] προφανές: έχουμε συστηματικό πρόβλημα. Νοσεί καθολικά ό,τι πιό σημαντικό για την κοινωνία μας. Δεν βγάζουν πουθενά οι αποσπασματικές προσεγγίσεις και τα ημίμετρα.

Νοσεί η εκπαίδευση, αλλά πρωτίστως νοσεί η Παιδεία.

ΣΕ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ, σε αυτή την προσέγγιση, έχω να θέσω στα υπ' όψιν κάποιες ενδεικτικές ρηξικέλευθες σκέψεις. Απευθύνομαι, δηλαδή, σε όσους ήδη ψάχνουν για εκ βάθρων αλλαγές.

Πρώτον, λοιπόν, φρονώ ότι έχουμε ένα πρωταρχικό δίλημμα: θέλουμε Ομηρική Παιδεία ή πλατωνική εκπαίδευση; Έχουν σαφώς διαφορετική Μέθοδο. Ο Όμηρος διδάσκει ενόραση, ο Πλάτωνας διδάσκει λογική.

Δεύτερον, η ομηρική ενόραση περιλαμβάνει και τη λογική. απλώς δεν έχει το σύστημα που τελειοποίησε ο μαθητής του Πλάτωνα Αριστοτέλης. Ενόραση είναι η συνδυασμένη αντίληψη και του μέρους και του όλου.

Τρίτον, η σύγχρονη Παιδαγωγική Ψυχολογία διαχωρίζει την "μάθηση δι' ενοράσεως" από την "μηχανιστική μάθηση". Η πρώτη φτιάχνει σκεπτόμενους, η δεύτερη "ρομπότ".

Τέταρτον,  η σύγχρονη Παιδαγωγική Ψυχολογία, επίσης, διδάσκει ότι "η μάθηση είναι σύνδεση". Είναι αλλού στον εγκέφαλό μας, πολύ απλά, οι συνδέσεις που προκαλεί η Ομηρική Παιδεία και αλλού οι συνδέσεις της πλατωνικής εκπαίδευσης.

Πέμπτον, τέλος, το "καμπανάκι" για το πρόβλημα ειδικά! στην ανατροφή των αγοριών μας, το έχει χτυπήσει ο Όμηρος ήδη στην α ραψωδία της Ιλιάδας. Βάζει τον γέρο ιερέα του Απόλλωνα να αποκαλεί τους Αχαιούς "εϋκνήμιδες". Ο Καζαντζάκης μεταφράζει όχι τη λέξη αλλά αποδίδοντας το υπονοούμενο: "καλαντρειωμένοι". Αποδίδει το έμμεσο πλην σαφέστατο υπονοούμενο του ποιητή, κάποιες δεκάδες γραμμές μετά την πρώτη λέξη: "Μήνιν".

Για περισσότερα:  Τί πρόβλημα είχε η πτέρνα του Αχιλλέα; (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1771/16.12.21)

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, εφόσον βεβαίως μελετηθεί και τύχει αποδοχής σε υψηλά κλιμάκια, οι απαιτούμενες αλλαγές είναι κολοσσιαίες. Από το εκπαιδευτικό μας σύστημα μέχρι τον ίδιο τον εγκέφαλό μας.

Δεν μένει παρά να δούμε αφ' ενός πότε τα αδιέξοδα των αποσπασματικών λύσεων θα επιβάλουν σοβαρότητα και αφ' ετέρου τί θα κάνουμε με τα δικά μας παιδιά τώρα.

 

Κόρινθος 18 Φεβρουαρίου 2024

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας

 

Το Καλογεροπούλειο υπεροικοδόμημα κι εμείς (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ φ.1878/8.2.2024)

"Η Φιλοσοφία είναι το υπεροικοδόμημα (superstructure) που σκεπάζει, αλλά και διέπει "υπό σύνοψιν οικειότητος", τις καθ' έκαστον γνώσεις". Αυτή η θέση του Νίκου Καλογερόπουλου (1924-2015), όπως διατυπώνεται στο βιβλίο του ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΚΕΨΗ (σελ.16), είναι κάτι πολύ-πολύ περισσότερο από αυτό που μας δείχνει σε πρώτη ανάγνωση.

ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ΟΥΤΕ ΠΟΛΥ, αυτή η θέση, καλώς ερμηνευόμενη και εφαρμοζόμενη, τακτοποιεί τις σχέσεις Φιλοσοφίας και Επιστήμης. Και πρόκειται για τεράστιας σημασίας ζήτημα. Πολύ απλά, όσοι βλέπουμε τον σύγχρονο κόσμο να έχει χάσει το νόημα, είναι γιατί έχει διαταραχθεί η σχέση Φιλοσοφίας και Επιστήμης.

Όπως γράφει ο αείμνηστος συμπολίτης μας, "η θεαματική ανάπτυξη της Επιστήμης τον 19ο αιώνα" είχε "άμεση επίδραση στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου", προκαλώντας "αύξουσα εκτίμηση του κοινού προς τα επιτεύγματα της Επιστήμης" και "πτώση εκτιμήσεως προς τη Φιλοσοφία" (ο.π. σελ.14).

Κάνοντας χρήση του κρίσιμου όρου, μπορούμε να πούμε ότι η Φιλοσοφία ήταν κάποτε υπεροικοδόμημα της τότε επιστήμης, αλλά δεν είναι πια υπεροικοδόμημα της σύγχρονης Επιστήμης. Η Φιλοσοφία είναι θέαση του όλου, ως γνωστόν, ενώ η Επιστήμη είναι μελέτη των επί μέρους. Πώς όμως θα συνεχίσουμε να βλέπουμε σωστά το σύνολο, χωρίς να παρακολουθούμε την γνώση για τα επί μέρους;

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, η ως άνω θέση του Νίκου Καλογερόπουλου, οδηγεί ασφαλώς στο συμπέρασμα ότι η Φιλοσοφία σήμερα είναι αναχρονιστική. Κάποτε, λόγου χάριν, ήταν φιλοσοφία το σχήμα της γης, το "Και όμως κινείται" κ.α. -σήμερα είναι επιστημονική καθημερινότητα.

Κι αν θέλουμε να την εφαρμόσουμε αυτήν την στιβαρή θέση, να την καταλάβουμε καλά, και μέχρι να ασχοληθούν οι ειδικοί, να μερικές σκέψεις ερασιτέχνη φιλοσόφου: [1] "καθ' έκαστον γνώσεις" είναι οι επιστήμες. [2] "διέπει" σημαίνει την Επιστημονική Μεθοδολογία, που είναι -ως γνωστόν- αντικείμενο της Φιλοσοφίας, ειδικά της Γνωσιολογίας. [3] "υπό σύνοψιν οικειότητος" σημαίνει κάποιον τρόπο να συνεννοούνται μεταξύ τους οι επιστήμονες, χωρίς τα γνωστά "φαινόμενα Βαβέλ". [4] "σκεπάζει" σημαίνει ότι συγκροτεί σε ένα μη αντιφατικό σύνολο την όλη ενατένιση.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, στην ορθή της θέση, είναι η αρμόδια για το νόημα, για τον έλεγχο πληρότητας του συλλογισμού. Ο φιλόσοφος είναι αυτός που θα προφέρει αφοπλιστικά ερωτήματα του τύπου "Και ποιός έφτιαξε το bing-bang;" -σωστά; Και, πολύ νωρίτερα, η Φιλοσοφία, είναι αρμόδια για κάτι γήινο: να συντονίσει τις επιστήμες,

Αυτά που βλέπουμε κάθε τόσο στην τηλεόραση, με τις χαρακτηριστικές κλωτσοπατινάδες μεταξύ ειδικών και μη, συμβαίνουν και στα καλύτερα τραπέζια συσκέψεων. Είναι συστηματικό το πρόβλημα. Αυτή η "σύνοψη οικειότητος" δεν είναι και τόσο απλό να επιτευχθεί και να διατηρηθεί. Θα ήταν δύσκολο, ακόμη και αν δεν υπήρχαν στη μέση συμφέροντα πολλών μηδενικών...

ΕΠΙΧΕΙΡΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΙΣΩΣ ΠΙΟ ΣΑΦΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ, θα πρότεινα κάτι σαν "Η Φιλοσοφία είναι το υπεροικοδόμημα (superstructure) των επιστημών, που θέτει τη Μέθοδο και συνθέτει τον εκάστοτε συλλογισμό, πιστοποιώντας και την πληρότητά του.

ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ; Απλούστατα: φέρνοντας στο τραπέζι του διαλόγου την κοινή λογική. Κινέζικα: "Η κοινή λογική πάει μακρύτερα από τις πολλές μεμονωμένες γνώσεις".

Όπως στη μελέτη μίας οικοδομής, π.χ., συνεργάζονται ο στατικός, ο μηχανολόγος, ο ηλεκτρολόγος: υπό τον αρχιτέκτονα. Αυτός έχει την λογική ώστε να φροντίζει για τη συμβατότητα των επί μέρους μελετών. Αυτός έχει την ευθύνη του ελέγχου πληρότητας του σχεδιασμού.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥ ΣΧΟΙΝΟΤΕΝΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ, εν τέλει, φυσικά και αβίαστα, τίθεται το εναρκτήηριο ερώτημα: τί σημασία έχει σήμερα αυτή η Παρακαταθήκη στη γενέτειρα ενός τόσο σημαντικού φιλοσόφου;

ΥΠ' ΟΨΙΝ: Έχει ορθώς διαπιστωθεί ότι "Όλη η ευρωπαϊκή φιλοσοφία δεν είναι παρά υποσημειώσεις στον Πλάτωνα". Η σκέψη του Νίκου Καλογερόπουλου, πολύ απλά, δ-ε-ν είναι υποσημειώσεις στον Πλάτωνα.

 

Κόρινθος 4 Φεβρουαρίου 2024

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός συγγραφέας

 

 

 

Πού είναι η οδός Αμεινοκλέους; (jennysworld.gr 12 Φεβρουαρίου 2024)

 

Η ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ του τίτλου έχει πιθανότατα απάντηση απορίας του στυλ "Αμεινοκλέους είπες; ... πού σου είπαν;" -σωστά; Προσωπικά δεν ξέρω οδό με τέτοιο όνομα στην γενέτειρά μου Κόρινθο. Κι αν έχει τέτοιο όνομα κάποιο δρομάκι, κακώς έχουμε δώσει αυτό το όνομα σε δρομάκι.

ΣΠΕΥΔΩ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ότι ούτε εγώ είχα ακουστά το όνομα Αμεινοκλής, μέχρι πριν λίγο καιρό που το έψαξα. Μέχρι που έψαξα, δηλαδή, το σε ποιόν οφείλεται το πλέον σημαντικό επίτευγμα της αρχαίας Κορίνθου. Επίτευγμα με υψηλή σημασία τόσο για την Ελλάδα όσο και για τον Πολιτισμό μας.

Να μην το παιδεύω άλλο: ο Αμεινοκλής φέρεται ως ο εφευρέτης της τριήρους. Και στην τριήρη οφείλεται και η ναυτική υπεροχή της Κορίνθου, και μετά της Ελλάδας, αλλά και η σωτήρια Νίκη στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

ΔΕΝ ΚΡΥΒΩ ότι επιχειρώ προβοκάτσια, και μάλιστα τριπλή -όσες και οι σειρές κουπιών στο περιώνυμο επίτευγμα των αρχαίων κατοίκων της περιοχής μας.

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ είναι η ανατρεπτική εισαγωγή στο σημερινό θέμα, με το οποίο επανέρχομαι στο πάντα φιλόξενο jenny's world. Θα φανεί αν καταγράφηκε η απουσία κάποιων μηνών.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ αφορά τους ιστορικούς ή/και φιλολόγους. Ως τοπογράφος μηχανικός, και ερασιτέχνης φιλόλογος, δεν έχω ασφαλείς πηγές και πληροφορίες επί του θέματος. Αν μη τι άλλο, θα ήθελα να ξέρω γιατί δεν έχουμε σίγουρη απάντηση σχετικά με την πατρότητα μιάς τόσο σημαντικής εφεύρεσης.  Γιατί λ.χ. στην γνωστή "Βίκι" αναφέρεται ως "ενδεχομένως" εφευρέτης; Είναι πράγματι πρόβλημα πηγών; ή είναι μία από τις γνωστές τρικλοποδιές των γνωστών αντιπάλων μας;

Η ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ είναι ο αντιπερισπασμός στο κλίμα που επικρατεί εσχάτως στα δημοτικά μας. Ίσως δεν είναι λίγοι, ή αμεληταίοι, όσοι θα προτιμούσαν να συζητάμε για την Ιστορία της πόλης και τις αντίστοιχες προσδοκίες και επενδύσεις μας.

Θα επιχειρήσω, μάλιστα, να ενισχύσω τον αντιπερισπασμό στην σε πλήρη εξέλιξη κλωτσοπατινάδα, με έναν γρίφο. Πολύ απλά, θεωρώ επίκαιρο το γνωστό ως "κόλπο των τσαντάκηδων".

Εν ολίγοις: Αφού ο πρωταγωνιστής πάρει την τσάντα, τρέχει. Στην πρώτη διασταύρωση, δίνει με τρόπο την κλεμμένη τσάντα στον συνεργό που φεύγει κάθετα. Ο τσαντάκιας συνεχίζει και τρέχει ευθεία. Κάποια στιγμή, λαχανιασμένος, σταματάει να τρέχει. Τον φθάνουν οι διώκτες του, του ζητούν την τσάντα, κι αυτός ρωτά απορημένος: "ποιά τσάντα;"

 

Αλλά μπορεί να κάνω και λάθος.

 

Διμηνιό 12 Φεβρουαρίου 2024

 

Κώστας Τζαναβάρας

σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας