Ξεκάθαρο, πάντα κατά την άποψή μου, ήταν και το βουβό σκεπτικό αυτής της ετυμηγορίας: είναι τόσο βαθιές αυτές οι τόσο μείζονες αλλαγές, ώστε μόνον αυτοί που έχουν στα χέρια τους αυτό το σύστημα, μπορούν να το αλλάξουν.
Αν, βεβαίως, θέλουν. Και όλα δείχνουν ότι θέλουν. Περί αυτού ακριβώς πρόκειται.
ΑΛΛΙΩΣ: οι υπόλοιποι δεν μπορούν να το αλλάξουν το σύστημα, δεν μπορούν να κάνουν τόσο βαθιές αλλαγές, δεν μπορούν καν να διαχειρισθούν μία μεταβατική διεργασία. Όσο και να το ήθελαν, όσες ικανότητες κι αν διέθεταν, όσες εύστοχες ιδέες και σχέδια και αν είχαν.
Δεν είναι δικό τους το σύστημα. Τόσο απλό, τόσο φυσικό.
ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΙΖΟΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ, λοιπόν, απαιτούνται στα πάντα.
Είδαμε το πιό τραγικό: τί συνέβη στα τρένα μας, τί κατέγραψε η Έκθεση Εμπειρογνωμόνων. Ομολογώ, ειλικρινά, ότι δεν κατάφερα να διαβάσω και πάρα πολλά. Κι αυτό για έναν και μόνον λόγο: "σηκώνουμε μανίκια". Αυτό είναι το αναπόδραστο συμπέρασμα.
Όσο για το παρακάτω, δηλαδή την απάντηση στο καθοριστικό δίλημμα "για δουλειά ή για καβγά;", δεν νομίζω ότι έχουν την παραμικρή αμφιβολία οι αναγνώστες της ΦΩΝΗΣ μας που εξακολουθούν να με τιμούν με την προσοχή τους.
ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, φρονώ, να προβληματισθούμε πάνω σε κάτι που μπορεί να δείχνει κάπως αφηρημένο και θεωρητικό, κάπως φλύαρο. Ερώτηση: Ποιά είναι η πιό κρίσιμη μείζων αλλαγή; ποιά έχει προτεραιότητα; ποιά θα ήταν η "ατμομηχανή" όλων αυτών των μειζόνων αλλαγών;
Πολλοί θα απαντούσαν με κάτι στο χώρο της Οικονομίας, με κάτι χειροπιαστό και μετρήσιμο. Άλλοι, ίσως, θα διέκριναν τις εξαγγελίες για τη Δημόσια Υγεία. Για την αναβάθμιση του ΕΣΥ, από αυτούς που -λέει- θα το ιδιωτικοποιούσαν. Σωστά;
Οι πιο υποψιασμένοι, από την άλλη, θα έριχναν μια ματιά στο Γενικό Δείκτη του ΧΑΑ. Και θα έβγαζαν το εύκολο συμπέρασμα σχετικά με τις προεξοφλητικές δυνάμεις της αγοράς. Κάπως έτσι, πιθανότατα θα λησμονούσαν το παγίως σωστό ερώτημα: τί ΔΕΝ έχουν προεξοφλήσει οι αγορές ΤΩΡΑ;
ΑΛΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, συνεπώς, στο ως άνω ερώτημα σχετικά με την "ατμομηχανή". Η μακροημέρευση, πολύ απλά, των μειζόνων αλλαγών θα εξασφαλισθεί όταν υπάρξουν ΕΜΠΡΑΚΤΑ δείγματα αλλαγής στον Πολιτισμό μας.
Τουτέστιν: επέρχονται αλλαγές στην εθνική μας φυσιογνωμία. Θα τα βάλουμε με τα εθνικά μας ελαττώματα, και θα τα μεταλλάξουμε σε εθνικά μας προτερήματα. Και μια καλή ιδέα αναπτύχθηκε στο προηγούμενο άρθρο "Κορινθίζειν εστί σοφείν" (Φ.τ.Κ. φ.1847/22.6.2023). Οι μείζονες αλλαγές χρειάζεται να είναι σοφές. Αυτό.
ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, αξίζει να περιμένουμε περισσότερα στις προγραμματικές δηλώσεις του συντοπίτη μας Υφυπουργού Πολιτισμού Χρίστου Δήμα. Να δούμε, δηλαδή, τί εννοούσε ακριβώς στις πρώτες του διαδικτυακές δηλώσεις: "Τώρα είναι ώρα για δουλειά και ο στόχος μας είναι να δούμε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο τον ελληνικό πολιτισμό, να αυξήσουμε την εξωστρεφή δυναμική του και να κάνουμε το άλμα στην ψηφιακή εποχή."
Κόρινθος 30 Ιουνίου 2023
Κώστας Τζαναβάρας
σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας
